Με την έκδοση διεθνούς εντάλματος σύλληψης του Μιχάλη Χριστοφοράκου, την προφυλάκιση του Πρόδρομου Μαυρίδη και την ομολογουμένως υψηλή εγγυοδοσία των 700.000 ευρώ που επεβλήθη στον κατηγορούμενο Αλέξανδρο Αθανασιάδη, άρχισε και στην Ελλάδα η ουσιαστικότερη φάση της υπόθεσης «Siemens».

Επί ώρες μιλούσε στον ανακριτή ο «λαλίστατος», ως φαίνεται, Πρόδρομος Μαυρίδης, πέρα από το δίτομο και βιβλιοδετημένο υπόμνημα που είχε υποβάλλει στον κ. Ζαγοριανό. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε μπορεί να φαίνεται κάπως περίεργη (ίσως για ορισμένους και υπερβολική), αλλά ο κ. Ζαγοριανός φοβήθηκε πραγματικά πως οι κατηγορούμενοι για την υπόθεση θα μπορούσαν να φύγουν από την Ελλάδα. Έτσι, «στρίμωξε» μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα τις απολογίες, με μοναδικό στόχο να έχει τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης.

Για το Μιχάλη Χριστοφοράκο τα πράγματα είναι πολύπλοκα. Με γερμανικό διαβατήριο, ο κ. Χριστοφοράκος φαίνεται πως επιδιώκει να «συνεργαστεί» με την Εισαγγελία του Μονάχου, προκειμένου να τύχει ευνοϊκής μεταχείρισης. Άλλωστε, αυτό προέβλεπε η τακτική που ακολούθησαν οι Γερμανοί εισαγγελείς εξαρχής. Ο πρωτεργάτης του σκανδάλου, ο κ. Σίκατσεκ, βασική πηγή όλων των μείζονος σημασίας πληροφοριών για την πρακτική της εταιρίας, έπεσε στα μαλακά. Αυτό θα επιδιώξει και ο κ. Χριστοφοράκος, που, ως Γερμανός πολίτης, ενδεχομένως να προτιμήσει να δικαστεί στο Μόναχο και όχι στην Ευελπίδων. «Καλά, δε θα έχει ήδη συμφωνήσει με την Εισαγγελία του Μονάχου; Δε θα έχει κάνει το δικό του deal;», διερωτώνται στην Αθήνα εδώ και ημέρες, και όχι μόνο μετά τη διαφυγή του βασικού κατηγορουμένου στην όλη υπόθεση.

Ο κ. Ζαγοριανός, όπως προκύπτει, αντιμετώπιζε και άλλο ένα πρόβλημα. Κανείς εκ των πρωταγωνιστών δεν επιθυμούσε να απολογηθεί πριν από τις ευρωεκλογές. Ο λόγος αυτής της άρνησης είναι αυτονόητος. Ωστόσο, το κλείσιμο της Βουλής και η παραγραφή των αδικημάτων για τα πολιτικά πρόσωπα, έκαναν τα πράγματα ευκολότερα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο κ. Μαυρίδης δεν ανέφερε ούτε μισό όνομα πολιτικού ανδρός. Δεν εκστόμισε καμία λεπτομέρεια για τα λαδώματα. Όπως και στη δίκη στη Γερμανία, έτσι και εδώ, στην Αθήνα, τα στόματα παραμένουν ερμητικά κλειστά. Τουλάχιστον προ το παρόν. Ο Σίκατσεκ μπορεί να ομιλεί γενικώς περί πολιτικών προσώπων και των δύο μεγάλων κομμάτων που λαδώθηκαν. Χωρίς όμως να κατονομαστούν, δεν γίνεται τίποτε. Και τα μεν αδικήματα έχουν παραγραφεί (για το ΠΑΣΟΚ προ πολλού, για τη Νέα Δημοκρατία προσφάτως), αλλά παραμένει ο κίνδυνος της δημόσιας πολιτικής διαπόμπευσης. Δεν είναι και μικρό πράγμα, και μάλιστα με εκλογές μπροστά μας, που δεν είναι μόνο οι ευρωεκλογές.  

Αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος και του τι ακριβώς διαδραματίστηκε στη δίκη της Γερμανίας, τότε ενδεχομένως να δούμε κάποιους παράγοντες να τιμωρούνται με μικρές σχετικά ποινές και κάποιο πρόστιμο, προκειμένου να παραμείνει στο σκοτάδι η «μεγάλη κομπίνα». Ομερτά! Ο ήδη έγκλειστος στον Κορυδαλλό, κ. Μαυρίδης, κατά την απολογία του αρνήθηκε ότι χρημάτισε δημόσιο λειτουργό. Κανείς δεν αναμένει κάτι διαφορετικό από τους κ.κ. Χριστοφοράκο, Αθανασιάδη και τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους.

Η παραίτηση των δικηγόρων των κατηγορουμένων εντάσσεται και αυτή στην τακτική διολίσθησης που έχει δρομολογηθεί. Με τις παραιτήσεις κερδίζεται χρόνος, αφού πρέπει να αναλάβουν άλλοι δικηγόροι τις υποθέσεις. Επίσης, προετοιμάζεται το έδαφος για να ισχυριστεί η υπεράσπιση στο μέλλον πως υπήρξε κακοδικία. Άλλωστε, αυτό είναι το νόημα της μήνυσης που υπεβλήθη στον ίδιο τον κ. Σανιδά από τον δικηγόρο κ. Ματζουράνη, με καταγγελίες για παραβίαση των δικονομικών κανόνων. Με αυτόν τον τρόπο, οι κατηγορούμενοι και οι δικηγόροι τους θα πληροφορηθούν το περιεχόμενο των απολογιών εκάστου των απολογηθέντων και θα πράξουν αναλόγως.