«Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου εξαναγκάζει άλλον σε συνουσία ή σε άλλη ασελγή πράξη ή σε ανοχή της τιμωρείται με κάθειρξη» Ποινικός Κώδικας, Άρθρο 36, παράγραφος 1.
Ο βιασμός αποτελεί ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα και οι ρίζες του ανιχνεύονται χρονικά στην απαρχή της ανθρωπότητας. Μυθολογικά ευρήματα, αρχαία και σύγχρονα ιστορικά συγγράμματα και θρησκευτικές γραφές κάνουν αναφορές στον βιασμό, ενώ αυτό που έχει αλλάξει σήμερα είναι ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία και ο νόμος αντιμετωπίζουν αυτή την εγκληματική πράξη.
Τα θύματα του βιασμού δεν είναι πια μόνο γυναίκες-αν και εξακολουθούν να αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα-ενώ πεποιθήσεις, ότι ο βιαστής είναι πάντα ένα πρόσωπο άγνωστο, ένας κακοποιός που δραπέτευσε από κάποιο σωφρονιστικό ίδρυμα, ένας διεστραμμένος που κυκλοφορεί ελεύθερος, ένας άνθρωπος του περιθωρίου, ένας τοξικομανής ή ένας αλλοδαπός, τείνουν πια να εγκαταλειφθούν: Ο βιαστής μπορεί να είναι ένα ευυπόληπτο και καθ’ όλα λειτουργικό μέλος της κοινωνίας, να είναι γνωστός του θύματος και πολύ συχνά ο ίδιος ο συνοδός του.
Στην περίπτωση του βιασμού από γνωστό στο θύμα πρόσωπο, συνήθως η πιο γνώριμη μέθοδος που χρησιμοποιείται από τον θύτη είναι η προσπάθεια αποδυνάμωσης της αντίστασης του θύματος, εξασκώντας του υπερβολική ψυχολογική πίεση. Τη τελευταία δεκαετία όμως, ολοένα και πιο συχνά ακούμε για ακόμα μια «αλλαγή» σχετικά με την εγκληματική πράξη του βιασμού και αυτή αφορά στις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τη σεξουαλική κακοποίηση του θύματος: τη χορήγηση ουσιών.
Η χρήση διαφόρων ουσιών, που ανήκουν σε φαρμακευτικές ή χημικές κατηγορίες που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις περιπτώσεις με σκοπό τη σεξουαλική επίθεση, όπως είναι ο βιασμός από γνωστό, και είναι ευρύτερα γνωστές ως «τα χάπια του βιασμού»-date rape drugs ή DRDs-, είναι γνώριμες πια μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τη σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση του θύματος.
Η δράση των εν λόγω ουσιών είναι ηρεμιστική, κατασταλτική ή υπνωτική, μπορεί να προκαλέσουν απώλεια μνήμης και συνήθως προστίθενται στο ποτό ή στο αναψυκτικό -σπανιότερα στο φαγητό- του θύματος εν αγνοία του.
Η νοθεία, βέβαια, του ποτού, με σκοπό την εκμετάλλευση του θύματος χωρίς να έχει γίνει χρήση κάποιου DRD, μπορεί να σημαίνει και μόνο το να προστέθηκε επιπλέον αλκοόλ μεγαλύτερου βαθμού από τον βαθμό αλκοόλ του ποτού που έπινε το θύμα ή να προστέθηκε κάποια νευροδιεγερτική ή ψυχοτρόπα ουσία που, σε συνδυασμό με το αλκοόλ, επηρεάζει τη ποιότητα και την ένταση των αντιδράσεων ενός ατόμου. Σαφώς σημαντικός παράγοντας είναι και η ποσότητα αλκοόλ που είχε ήδη καταναλώσει το θύμα, όπως επίσης η ηλικία του, ο σωματότυπος και το βάρος του.
Πόσο συχνή, όμως, είναι η νοθεία του ποτού; Είναι σχεδόν αδύνατο να μιλήσουμε με αριθμούς σχετικά μ’ αυτό το θέμα. Πολλά θύματα νοθείας δεν αναφέρουν το γεγονός, ενώ άλλα αποδίδουν την απώλεια συνειδητότητας που παθαίνουν, το γνωστό «μπλακ άουτ», στην υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Καθώς τα Μ.Μ.Ε. ασχολούνται περισσότερο με τον «βιασμό από γνωστό» και τη σχέση του με τη νοθεία του οινοπνεύματος, φαίνεται πως το πρόβλημα είναι νέο και διογκώνεται. Έρευνες στη Βρετανία καταλήγουν πως ένα αρκετά μικρό ποσοστό ανθρώπων που αναφέρουν πως το ποτό τους ήταν μάλλον νοθευμένο βγαίνει θετικό στις εξετάσεις αίματος και ούρων, ενώ κανείς δεν γνωρίζει γιατί συμβαίνει αυτή η διαφορά μεταξύ πεποίθησης και πραγματικότητας.
Πιθανόν, λόγω της ενημέρωσης του κόσμου σχετικά με τη νοθεία, οι άνθρωποι υποθέτουν πως τους έχει συμβεί, ενώ απλώς έχουν πιει παραπάνω, αισθάνονται εξαντλημένοι ή έχει πέσει το ζάχαρό τους. Είναι όμως αντίστοιχα πιθανό στις περιπτώσεις που η νοθεία είχες πολύ χειρότερες επιπτώσεις από ένα “hangover”, οι ουσίες που χρησιμοποιούνται στα θύματα νοθείας να έχουν αποβληθεί από τον οργανισμό τους, μέχρι την ώρα που θα ελεγχθούν το αίμα και τα ούρα τους και επίσης αν το αναψυκτικό του θύματος έχει νοθευτεί με αλκοόλ είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποδειχθεί πως διεπράχθη έγκλημα.
Η Εθνική Υπηρεσία Υγείας της Μ. Βρετανίας αναφέρει ότι σε μια Ανοιχτή Γραμμή Βοήθειας καταγράφηκαν 600 κλήσεις για σεξουαλικές επιθέσεις και βιασμούς που συνδέονταν με χορήγηση ουσιών.
Οι Αρχές συμβουλεύουν οποιονδήποτε υποψιάζεται πως του έχουν νοθεύσει τον ποτό να το αναφέρει στην αστυνομία και να ζητήσει ιατρική παρακολούθηση, αφού το ανθρώπινο σώμα μπορεί να αντιδράσει με απρόβλεπτους τρόπους σε άγνωστες ουσίες. Είναι, επίσης, απαραίτητο το θύμα να έχει κοντά του ανθρώπους που εμπιστεύεται και είναι σε θέση να το φροντίσουν. Ας μην ξεχνάμε πως ο δράστης μπορεί να συλληφθεί και να τιμωρηθεί μόνο αν τον καταγγείλουν.
Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά ποιες είναι αυτές οι ουσίες που μπορεί να γίνουν ο εφιάλτης ανυποψίαστων γυναικών που απλώς βγήκαν ένα ραντεβού. Η ουσία με την οποία νοθεύεται το ποτό του θύματος μπορεί να είναι σε υγρή μορφή ή σε σκόνη, ενώ συνήθως δεν έχει γεύση ή μυρωδιά, και σύμφωνα με την εργασία των Butler και Welch που δημοσιεύτηκε στο Journal του Καναδικού Ιατρικού Συλλόγου, «οδηγεί το θύμα σε απώλεια αυτοελέγχου, ενώ το καθιστά ανίκανο να αντισταθεί και να αμυνθεί, με αποτέλεσμα τη αυξημένη πιθανότητα ανεπιθύμητου σεξ». Όταν πια το θύμα συνέλθει, βιώνει απώλεια μνήμης, την οποία αποδίδει στην υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, που όμως στην πραγματικότητα σε αυτές τις περιπτώσεις συμβαίνει λόγω της επίδρασης των ουσιών που χορηγήθηκαν και βεβαίως λόγω της τραυματικής φύσης του γεγονότος, που οδηγεί το θύμα στην αποσύνδεσή του από το τραύμα.
Οι περισσότερες από αυτές τις ουσίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο σε φαρμακευτικά σκευάσματα, ενώ απαιτείται ιατρική στιγμιογράφηση για να χορηγηθούν. Δυστυχώς όμως, η πώληση φαρμάκων και διαφόρων άλλων ουσιών μέσω διαδικτύου έχει ευνοήσει την προώθηση και άλλων «επικίνδυνων» προϊόντων που μπορεί να μετατρέψουν μια γνωριμία και μια ρομαντική έξοδο σε οδυνηρή εμπειρία…
Διαβάστε αύριο τη συνέχεια: Ποια είναι τα DRDs και τι πρέπει να προσέχουμε
Με αφορμή άρθρο που αναρτήθηκε στο MedicalNewsToday
Το άρθρο επιμελήθηκε και υπογράφει η Ελεάνα Ελευθερίου, Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινική Θεραπεύτρια Σεξουαλικών Διαταραχών, συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
