Οι νικητές των αγώνων πάλης έχουν μεγαλύτερη αύξηση στα επίπεδα τεστοστερόνης από τους ηττημένους, αναφέρεται στο «The Journal of Strength and Conditioning Research».
Οι διαπιστώσεις αυτές συμφωνούν και με μελέτες που συνδέουν τις αλλαγές της τεστοστερόνης με την επιθετική κι ανταγωνιστική συμπεριφορά στα αρσενικά ζώα και μπορεί να προτείνει ακόμα και τρόπους να ενισχυθεί η «κοινωνική κυριαρχία» του παλαιστή για να διευκολυνθεί η μελλοντική (του) επιτυχία. Ο επικεφαλής της έρευνας ήταν ο Andrew C. Fry, PhD, CSCS, του Πανεπιστημίου του Κάνσας.
Στην ανταγωνιστική πάλη, οι νικητές και οι ηττημένοι έχουν διαφορετική ορμονική «ανταπόκριση». Οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα αίματος πριν και μετά τους αγώνες από τα μέλη μιας ομάδας πάλης. Τα επίπεδα τεστοστερόνης και άλλες ορμόνες συγκρίθηκαν μεταξύ των νικητών και των ηττημένων.
Και στις δύο ομάδες, τα επίπεδα τεστοστερόνης αυξήθηκαν μετά τον αγώνα. Ωστόσο, η αύξηση ήταν μεγαλύτερη για τους παλαιστές που κέρδισαν τους αγώνες. Τα μέσα επίπεδα τεστοστερόνης αυξήθηκαν από το 16,4 σε 23,2 νανομόλ ανά λίτρο (nmol/L) για τους νικητές, και 14,8 έως 19,4 nmol/L για τους ηττημένους.
Οι άλλες ορμόνες που μετρήθηκαν – η κορτιζόλη και η επινεφρίνη (αδρεναλίνη)- δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ των νικητών και των ηττημένων. Ωστόσο, η μεταβολή του επιπέδου επινεφρίνης ήταν σημαντικά συνδεδεμένη με τη μεταβολή της τεστοστερόνης στους νικητές αλλά όχι στους ηττημένους. «Αυτά τα στοιχεία υπονοούν πως οι νικητές παλαιστές μπορεί να χρησιμοποιούν ένα διαφορετικό ρυθμιστικό μηχανισμό για τις οξείες αντιδράσεις της τεστοστερόνης τους απ’ ότι οι ηττημένοι» σύμφωνα με τον Δρ. Fry και τους συνεργάτες του.
Δεν είναι η πρώτη μελέτη που καταδεικνύει πως οι κερδισμένοι έχουν μεγαλύτερη αύξηση τεστοστερόνης. Προηγούμενες μελέτες έχουν αναφέρει τέτοιου είδους διαφορές όχι μόνο στους παλαιστές αλλά και άλλους αθλητές, αλλά επίσης και στους παίκτες σκακιού- «ακόμα και σε τυχερά παιχνίδια όπως το «κορώνα ή γράμματα»» σημειώνουν οι ερευνητές.
Οι νέες διαπιστώσεις επιβεβαιώνουν τη διαφορά στην έκφραση των επιπέδων τεστοστερόνης μεταξύ νικητών και ηττημένων, και μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην κατανόηση των μηχανισμών που είναι υπεύθυνοι για αυτή τη διαφορά. Η τεστοστερόνη έχει συνδεθεί με την επιθετική συμπεριφορά στα ζώα, ειδικά στα αρσενικά που ανταγωνίζονται για την περιοχή, την τροφή και τα θηλυκά για αναπαραγωγή. «Πληθώρα μελετών υπάρχουν που υποστηρίζουν την υπόθεση της πρόκλησης σε όλο το ζωικό βασίλειο» γράφουν οι ερευνητές. Πιστεύουν πως ο σύνδεσμος μεταξύ της τεστοστερόνης και της νίκης σε αγώνες πάλης «μπορεί να είναι ένα τέλειο παράδειγμα επιβίωσης του αθλητή στο πλαίσιο της ανταγωνιστικής αθλητικής επίδοσης».
Τα αποτελέσματα μπορεί να έχουν ακόμα κι επιπτώσεις στην αθλητική εκπαίδευση, με στόχο τη βελτίωση της μελλοντικής αθλητικής επίδοσης. «Αυτό που δεν έχει εκτιμηθεί πλήρως είναι ο κρίσιμος ρόλος της εγκαθίδρυσης κοινωνικής κυριαρχίας στον αθλητισμό» σύμφωνα με τον Δρ. Fry και τους συνεργάτες του.
«Βάσει δεδομένων από το ζωικό βασίλειο, οι νικητές παλαιστές φαίνεται να αποκτούν έναν μηχανισμό που ευνοεί τη μελλοντική επιτυχία και τη μακροπρόθεσμη επιβίωσή τους ως παλαιστές» αναφέρουν.
«Η ικανότητα να υιοθετούν μια επιθετική συμπεριφορά και μια κοινωνική κυριαρχία στο ρινγκ μπορεί να εξαρτάται πλήρως από προηγούμενη επιτυχία και τις επακόλουθες σωματικές αντιδράσεις και προσαρμογές» πιστεύουν οι ερευνητές. Προτείνουν να κανονίζονται αγώνες με αντιπάλους με τους οποίους ο αθλητής μπορεί να αποκτήσει μια «ενισχυμένη κοινωνική κυριαρχία στην πάλη» η οποία μπορεί να βοηθήσει στη διευκόλυνση μελλοντικής επιτυχίας.
Πηγή: medicalnewstoday
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Π. Δρέττας, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Δ/ντής του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
