Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Δύο πανό με εντελώς διαφορετική αξία
αναρτήθηκαν την Κυριακή στα ελληνικά γήπεδα·
το ένα εμπεριείχε και απέπνεε Ειλικρίνεια, Ανθρωπιά, Σεβασμό, Δημοκρατία,
το άλλο εμπεριείχε και απέπνεε Ψευτιά, Απανθρωπιά, Ασέβεια, Φασισμό.
Στον αγώνα Απόλλων Σμύρνης-Πανιώνιος,
οι συγκινητικά λιγοστοί φίλαθλοι τού πάλαι ποτέ Απόλλωνα Αθηνών,
τού «Απολλωνάκου» όπως τον αποκαλούν αυτογνωστικά κι οι ίδιοι,
σήκωσαν -απευθυνόμενοι στους φιλάθλους τού Πανιωνίου- πανό που έγραφε
«Στις φωτογραφίες των παππούδων σου,
θα δεις και τούς δικούς μου…»!
Η Κοινή Ρίζα, η Προσφυγιά.
Ο Κοινός Κατατρεγμός εντυπωμένος στο «DN.A.»
με τη σφραγίδα που λέγεται «Μνήμη».
Οι Κοινές Μνήμες.
Οι Φιλίες δεν χαλάνε για τις ομάδες, ρε μαλάκες.
Αυτό το συγκινητικό πανό, το απολύτως αφοπλιστικό,
έκανε τον γύρο τού γηπέδου·
χέρι με χέρι έφτασε από τούς «Απολλωνιστές» στους «Πανιώνιους»
και υϊοθετήθηκε κι από τις δύο εξέδρες.
Τι κι αν το γήπεδο δεν είχε πολύν κόσμο·
το συγκλονιστικό ποίημα «Όσο μπορείς» τού Κωνσταντίνου Καβάφη,
αυτή η παγκοσμίου βεληνεκούς κοινωνική ηθογραφία
και μία από τις σημαντικότερες στιγμές τής Ποίησης
στην Ιστορία τής Ανθρωπότητας,
δίνει την απάντηση..:
…
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον,
όσο μπορείς..:
Μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια τού κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.».
…
Οι φίλαθλοι ομάδων όπως ο Απόλλωνας, είναι ποιητές.
Και είναι ποιητές, διότι είναι λίγοι·
αριθμητικώς λίγοι, αλλά ποιοτικώς πολλοί.
Τούς τα έφερε έτσι η Μοίρα τής Επιλογής,
τούς τα έφερε έτσι η επιλογή τους,
που ακόμη και να ’θελαν,
δεν δύνανται να εξευτελίσουν τη ζωή τους
μες στην πολλή συνάφεια τού κόσμου.
*** Απ’ την άλλη,
έχουμε το θλιβερό φαινόμενο τού «No Politica»,
που εδώ και μερικά χρόνια έχει καπελώσει, καπηλεύεται και αμαυρώνει
την ιστορία ενός συλλόγου με λαϊκές καταβολές.
Η «Καρικατούρα τού “No Politica”»,
η επικίνδυνη παρωδία τού «Απολιτίκ»
που έχει ως ορμητήριό της τη «Θύρα 7»,
έκανε την εμφάνισή της και στο κυριακάτικο ντέρμπι.
Μία θύρα οπαδών στην οποία έχουν κυριαρχήσει τα ναζιστικά στοιχεία,
η μοναδική θύρα μεγάλης ομάδας που δεν ανήρτησε πανό για τον Παύλο Φύσσα,
αλλά που όταν πρόκειται για περιπτώσεις όπως ο Αλβανός προπονητής Χάσι
αποτινάσσει το προσωπείο της και εκδηλώνεται,
το ίδιο έκανε και στον αγώνα με τον Π.Α.Ο.Κ..
Θέλει ο νεοναζί να κρυφτεί και το μίσος του δεν τον αφήνει.
Η Ψευτιά και η Υποκρισία σε όλη τους την έκταση.
Καμαρώστε ένα «No Politica»·
πρέπει επειγόντως να δημιουργηθεί ένα «Παγκόσμιο Μουσείο Γελοιότητας»,
όπου το πρώτο έκθεμα θα είναι αυτό το πανό·
μιλάμε για τρελή επιτυχία.
Δεν θα μπω καν στη διαδικασία κρίσης τού Τσίπρα και τού Καμμένου·
εδώ το θέμα μας είναι αποκλειστικώς
το προσωπείο που χρησιμοποιεί μία δράκα αδολφονοσταλγών
και εξευτελίζει τον Ολυμπιακό μες στη συνάφεια τού Ναζισμού.
Τα δεδομένα είναι αμείλικτα
και δεν επιδέχονται διαφορετικών προσεγγίσεων και ερμηνειών·
δεν χρειάζεται να ασχολείσαι με το Ποδόσφαιρο,
δεν χρειάζεται καν να είσαι Έλληνας
για να εξαγάγεις το συμπέρασμα που εκπορεύεται από αυτό το πανό.
Έχεις, λοιπόν, τούς οπαδούς μίας θύρας,
οι οποίοι διατείνονται, ισχυρίζονται, ότι είναι «απολιτίκ»,
ότι πρεσβεύουν το «No Politica».
ΟΚ., καμία αντίρρηση,
είσαι καλόπιστος, δεν έχεις λόγο να αμφισβητήσεις την αυτοσύστασή τους,
αποθηκεύεις αυτό το στοιχείο στη μνήμη σου και προχωράς.
Κάποια στιγμή, σε ανύποπτο -για εσένα- χρόνο,
βλέπεις να αναρτάται ένα πανό από αυτήν τη θύρα,
στο οποίο ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας τής χώρας
εμπλέκονται με συγκεκριμένη ομάδα.
Ωπ!, η μνήμη σου αρχίζει να σού βαράει καμπανάκια σαν τρελή.
«Καλά, αυτοί που ισχυρίζονται ότι είναι απολιτίκ,
επιτίθενται σε πολιτικούς και τούς συνδέουν με αντίπαλη ομάδα;».
Τόσο απλά. Τόσο κοφτά. Τόσο αδιαπραγμάτευτα.
*** Επιμύθιο: Όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει εδώ και χρόνια στη «Θύρα 7».
Όλοι γνωρίζουμε ότι η ναζιστική βία έχει επιβληθεί σε μία θύρα,
η οποία έγινε στις 8 Φεβρουαρίου 1981 -και συνεχίζει να είναι-
Συνώνυμη τής Ποδοσφαιρικής Τραγωδίας.
Η «Θύρα 7» βιώνει μία δεύτερη τραγωδία,
η οποία τυπικώς δεν έχει νεκρούς,
αλλά δημιουργεί το υπόβαθρο για τα επόμενα εκατομμύρια νεκρούς.
Οι νεοναζί είναι εδώ, πάντα ψεύτες, πάντα υποκριτές, πάντα θρασύδειλοι,
πάντα ακραία βίαιοι και απάνθρωποι,
οι οποίοι ατιμάζουν την ιστορία ενός συλλόγου
με λαϊκές ρίζες, με λαϊκές καταβολές.
Ξέρετε ποιος είναι αυτός στη ρετρό φωτογραφία τής ομάδας τού Ολυμπιακού,
που απομονώνεται μέσα στον κύκλο;
Είναι ο Νίκος Γόδας.
Ο Ολυμπιακός δεν είναι οι νεοναζί·
ο Ολυμπιακός είναι ο Νίκος Γόδας.
Ο κομμουνιστής που εκτελέστηκε στις 19 Νοεμβρίου τού 1948,
αρνούμενος να υπογράψει την περιβόητη «δήλωση μετανοίας»
και να εξευτελίσει τις πεποιθήσεις του προκειμένου να σώσει το τομάρι του.
Η τελευταία του επιθυμία ήταν η εξής..:
«Να μου ρίξετε και να με δολοφονήσετε με τη φανέλα του Ολυμπιακού,
και να μη μου δέσετε τα μάτια,
για να βλέπω τα χρώματα της ομάδας μου πριν από τη χαριστική βολή.».
Άραγε πώς θα ένοιωθε ο Νίκος Γόδας με το «No Politica» τής «Θύρας 7»;
Η απάντηση είναι μία και είναι μονολεκτική: ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ.
Μάλιστα,
υπήρξαν και καταγγελίες
ότι η τότε διοίκηση τού συλλόγου δεν είχε δείξει το αρμόζον ενδιαφέρον
για τη σωτηρία τού ποδοσφαιριστή της.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται.
*** Κλείνοντας…
Κάποτε,
η φανέλα τής ομάδας σου ήταν η τελευταία εικόνα που ήθελες να δεις
φεύγοντας από αυτήν τη μάταιη ζωή.
Τώρα, η «φανέλα» (εν’ προκειμένω, η «ερυθρόλευκη»),
έχει καταντήσει «Μάσκα των Ναζιστών».
Θρύλε,
θυμήσου,
αντιναζί σε θέλουνε
ακόμα κι οι νεκροί σου.
Απόφθεγμα Ημέρας:
Η Υποκειμενικότητα είναι Πόρνη
και οι άνθρωποι είναι οι πόρνες τής υποκειμενικότητάς τους.
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Όσα θα συμβούν στον αποψινό αγώνα τού «Τσάμπιονς Λιγκ», Α.Ε.Κ.-Μπενφίκα
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
*** Αύριο πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
