Ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης, ο άνθρωπος που βοηθούσε οικονομικά τον ΟΦΗ, ήταν ένας λεβέντης. Και δεν το λέω επειδή είναι πεθαμένος. Αυτή η λέξη φθάνει. Λεβέντης. Κι ένας λεβέντης δεν μπορούσε να μην έχει εγωϊσμό, περηφάνεια, αλλά και καλοσύνη. Αισθήματα.
Η υπερηφάνεια του Θόδωρου Βαρδινογιάννη, νεώτερου αδελφού, και από τον Γιώργο του Παναθηναϊκού, δεν του επέτρεπε να ζητήσει από τους ανθρώπους του στον ΟΦΗ να κάτσουν να χάσουν. Ούτε παίκτη ήθελε να δίνει ο ΟΦΗ στον Παναθηναϊκό. Περίεργο, ε; Περιεργότατο. Απίστευτο κι όμως αληθινό.
Πώς μου ήρθε αυτό τώρα. Με αφορμή το προ ημερών παιχνίδι του του κραταιού με το παράρτημα, όπως λέγανε κάποτε, στην Κρήτη και τις ανακοινώσεις για το αντικείμενο που δέχθηκε ο Καπίνο, το χαστούκι που είχε φάει πέρυσι ο Μαυρίας και άλλα που έχουν γίνει κατά καιρούς.
Επιστρέφω στην κουβέντα μας. Όλοι οι προπονητές του Παναθηναϊκού θέλανε τον Μαχλά. Πώς, όμως, ο καπετάν Γιώργης, αλλά και Βαρδής, ο αρχηγός της οικογένειας, να ζητούσαν τον παίκτη από τον Θόδωρο; Ήξεραν τη θέση του. Γι’ αυτό απόφευγαν και να το συζητήσουν. Περιοριζόντουσαν στον Λαγωνικάκη από Πανιώνιο. Με τα πολλά δόθηκε και πολύ καθυστερημένα ο Νόμπλιας.
Όλη η Ελλάδα βοούσε για το παράρτημα του Παναθηναϊκού, για τον ΟΦΗ του Θόδωρου Βαρδινογιάννη κι αυτός, το ουσιαστικά αφεντικό της κρητικής ομάδας, έκανε νούμερα στην ομάδα της οικογένειας. Δεν είναι τυχαίο ότι σε κάποια παιχνίδια γίνονταν σκοτωμός στο γήπεδο και ο Παναθηναϊκός έφτυνε αίμα να κερδίσει.
Γιατί ξηγιόταν έτσι ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης που απεβίωσε ανήμερα των βουλευτικών εκλογών το 1996; Ποιος να το πιστέψει. Το παλληκάρι έκανε την πλάκα του. Κι όμως, αυτή είναι η αλήθεια.
Οι χειρονομίες του Αλέφαντου και ο πεθερός της Φουρέιρα σε περιστατικά βγαλμένα από ΟΦΗ – Παναθηναϊκός, αποκαλύπτει ο apodytiriakias.gr
