Ο Αθλητάμπουρας

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

*** Ξεκινάμε με αρχαίο μπασκετικό ρητό:
«μα-Κάρι-οι οι πλούσιοι τω τρίποντι»!

Μόλις έχω επιστρέψει από το γήπεδο
και βρίσκομαι ακόμα υπό την επήρεια τού θριάμβου
των αγαπημένων «Γουόριορς» επί των «Ρόκετς»
(στην τηλεόραση το έβλεπα το ματς,
αλλά έβαλα στη διατύπωσή μου και μία εσάνς έμφασης•
παρεμπιπτόντως,
αν βρείτε σε άλλη δημοσιογραφική στήλη παγκοσμίως
τον όρο «Εσάνς Έμφασης»,
θα σημαίνει ότι τον είχατε και στο χωριό σας)!

*** Το 3ποντο που είδατε στη φωτογραφία, κάνει το σκορ 58-61.
Αμέσως μετά έρχεται και η ισοφάριση από τον Κέβιν Ντουράντ,
με τούς «Γουόριορς» να επιστρέφουν
ενώ στο ημίχρονο είχαν βρεθεί πίσω με 11 πόντους (54-43).

Το παιχνίδι ξαναρχίζει από την αρχή με το σκορ πλέον στο 61-61,
αλλά στην αμέσως επόμενη επίθεση ο Μέγας Κάρι το τελειώνει.
Σε μία φάση προφανέστατα δουλεμένη στην προπόνηση,
μπαίνει βαθιά στη ρακέτα των «Ρόκετς», φτάνει σχεδόν κάτω από το καλάθι,
και ξάφνου πετυχαίνει… τρίποντο!!!

Πώτς γκένεν αυτό;
Αφήνω να μιλήσει η εικόνα• δείτε εδώ τι κάνει ο άνθρωπας…

Πάσα στον Μπελ που είναι λίγο έξω από τη ρακέτα,
ο Στεφ παίρνει την εξωτερική,
ο συμπαίκτης του -χωρίς καν να κοιτάξει- τού σερβίρει τη μπάλα
με πάσα κάτω από τα πόδια του,
ο Κάρι σουτάρει και ο Κάρι σκοράρει.
Τόσο απλά, τόσο δύσκολα, τόσο εξωφρενικά!

Αυτό το τρίποντο έγραψε το 64-61
και σημειώθηκε 3′ και 59′′ πριν από τη λήξη τής 3ης περιόδου.
Όμως, επί τής ουσίας, μόλις η άσεμνη τελετή είχε λάβει τέλος.
Όταν το 61-55 υπέρ σου,
μετατρέπεται σε 61-64 μέσα σε 1 λεπτό και 25 δευτερόλεπτα,
με τρία διαδοχικά τρίποντα και με αντιπάλους τούς «Γουόριορς»,
ξέρεις ότι οι ελπίδες και οι πιθανότητές σου
αρχίζουν να σφιχταγκαλιάζονται με το «μηδέν»•
και πράγματι,
από εκείνο το σημείο και μετά ουδέποτε οι «Ρόκετς» ορθοπόδησαν
και ουδέποτε επανήλθαν στο παιχνίδι.

Το Χιούστον έσπασε κυριολεκτικά τα καλάθια, έχοντας 7/44 τρίποντα.
Αν ξέρετε εσείς κάποιον που να ……. με 7 στα 44 τρίποντα,
να μάς τον επείτε κι εμάς να τον δοξάσουμε για την κωλοφαρδία του.

Ο «μούσιας» είχε 2/13,
αποδεικνύοντας ότι είναι ηγέτης για κινούμενα σχέδια.
Ο άνθρωπος που η άμυνά του
αποτελεί το κορυφαίο ανέκδοτο για το «Ν.Β.Α.»,
ο Τζέϊμς Χάρντεν,
αυτή η καρτουνίστικη μούρη
που αποτελεί τη φυσιογνωμική ένωση τού χιπστερά με τον τζιχαντιστή,
ο τύπος με το περπάτημα σιγανοπαπαδιάς,
θέλει πολλά ψωμιά ακόμη
για να αναχθεί στο κορυφαίο επίπεδο των μπασκετικών αξιών.

Όσο για τον Στεφ Κάρι,
τον αγαπάμε διότι είναι η Επιτομή τού «Play Maker»,
η Επιτομή τού Θεάματος.
Και αγαπάμε συνολικώς το «Γκόλντεν Στέϊτ»,
επειδή είναι η μπασκετική εκδοχή
τής πάλαι ποτέ λατρεμένης Εθνικής Βραζιλίας,
η οποία μάς έκανε να αντιληφθούμε
και να συνειδητοποιήσουμε στον υπέρτατο βαθμό
την Ομορφιά τού Ποδοσφαίρου!

Η κουλτούρα και το ταλέντο των «Γουόριορς»
συμπυκνώνονται και αναδεικνύονται με τον πλέον εύγλωττο τρόπο
στη δήλωση που έκανε ο Στεφ αμέσως μετά το τέλος τού αγώνα..:
«Στο ημίχρονο, ενώ καταλάβαμε ότι δεν παίξαμε καλά,
ήμασταν πίσω μόλις με 10 πόντους…»!

Χαχαχα, τα είπε όλα• ήταν πίσω «μόλις με 10 πόντους»•
αν ήταν 30 πόντους πίσω και απέμεναν 5 λεπτά για τη λήξη,
ίσως και να ανησυχούσαν λιγουλάκι.

*** Και τώρα, ο συνήθης τελικός:
«Γκόλντεν Στέϊτ Γουόριορς-Κλίβελαντ Καβαλίερς»!

Το ζευγάρι έχει αδιαφιλονίκητο φαβορί•
ένας ΛεΜπρον Τζέιμς φέρνει την Άνοιξη
(βλέπε, πρόκριση στους τελικούς εις βάρος των Μπόστον Σέλτικς),
αλλά δεν μπορεί να φέρει και το Καλοκαίρι.
Η σειρά -είτε εύκολα, είτε δύσκολα-
θα ολοκληρωθεί με επικράτηση των «Γουόριορς».

Όμως,
το ερώτημα που ολοένα και εντονότερα
απασχολεί την παγκόσμια μπασκετική κοινότητα,
είναι το εξής:
«Μάϊκλ Τζόρνταν ή ΛεΜπρον Τζέϊμς;».
Ποιο «23» την έχει μεγαλύτερη την αξία;
Ποιος είναι ο «Πρώτος των Δύο Πρώτων»;

Όπως και στην περίπτωση τού ερωτήματος «Μέσι ή Ρονάλντο;»
και εδώ υπάρχει συναισθηματικό φαβορί•
είναι Νόμος τής Επικοινωνίας πως,
σε ένα δίλημμα, αυτός που αναφέρεται δεύτερος, είναι δεύτερος.

Από ’κεί και πέρα,
για να απαντήσουμε και να διαλέξουμε
ανάμεσα στον Τζόρνταν και τον Τζέϊμς,
θα πρέπει να ορίσουμε τα κριτήρια, να ξεψαχνίσουμε τις στατιστικές,
να συνυπολογίσουμε αναρίθμητες παραμέτρους,
να κάνουμε αναγωγή σε εποχές, σε συμπαίκτες και αντιπάλους,
αλλά και πάλι ο καθένας μας θα προσπαθεί να βρει επιχειρήματα
υπέρ τού παίκτη που ενδομύχως ή έκδηλα προτιμά.

Οπότε, για να το θέσω με τον πιο απλοϊκό, παιδιάστικο,
μα και αποσυμφορητικό τρόπο..:
Αν παίζαν’ «μονάκι» ο Τζόρνταν με τον Τζέϊμς ποιος θα νικούσε;
Αυτό είναι το ΕΡΩΤΗΜΑ.

Όσο κι αν ακούγεται αστείο, επί τής ουσίας αυτό αναρωτιόμαστε•
αλλά και πάλι, τι ν’ απαντήσεις;

Ο «Αέρινος» ή ο «Βασιλιάς» θα νικούσε αν παίζαν’ «μονάκι»;
(χαχαχα, το λέω και γελάω)

Θα επικρατούσε η Χάρις ή η Δύναμη;

Κατόπιν διεξοδικής ανάλυσης και βαθιάς σκέψης,
έχω πάρει την απόφασή μου
και είμαι έτοιμος να ανακοινώσω την ετυμηγορία μου.
Όμως, πριν το πράξω, θα κάνω έναν σύντομο πρόλογο…

Το κριτήριο που έγειρε την πλάστιγγα προς τον έναν από τούς δύο,
είναι το Ταλέντο.
Με βάση, λοιπόν, το Ταλέντο,
ο Μέγιστος Μπασκετμπολίστας Όλων Των Εποχών,
ο Πρώτος των Πρώτων,
είναι ο Μάϊκλ Τζόρνταν!
ΤΕΛΟΣ.