Τους τίτλους τέλους στη συνεργασία του με τον ΠΑΟΚ έριξε ο Αντελίνο Βιεϊρίνια.
Ο Πορτογάλος άσος με μήνυμα στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram αποχαιρέτισε τον «δικέφαλο» του Βορρά, αναφέροντας με νόημα ότι «δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα φύγω από το σπίτι μου».
Ο έμπειρος άσος επισήμανε ότι «εγώ θέλω ακόμη να παίξω ποδόσφαιρο», υπογραμμίζοντας ότι «εφόσον δεν μου δίνεται η δυνατότητα να το κάνω στο σπίτι μου, όσο κι αν το προσπάθησα, πλέον θα πρέπει να κοιτάξω μπροστά».
Πάντως ο Βιεϊρίνια τόνισε ότι νιώθει ευγνωμοσύνη στον σύλλογο, καθώς, όπως χαρακτηριστικά είπε, «με πήρατε παιδί από το χέρι… και φεύγω άντρας, οικογενειάρχης, πατέρας, Σαλονικιός και πάντα ΠΑΟΚτσής».
Αναλυτικά όσα έγραψε:
«Δεν είναι εύκολο. Ποτέ μου δεν το είχα με τα λόγια, δεν μου χρειάστηκαν ποτέ για να εξηγήσω όσα νιώθω. Γνωριζόμαστε καλά πια. Δύο θητείες, μια ζωή. Έχουμε πανηγυρίσει και κλάψει μαζί. Όλα μαζί. Μέχρι χθες…
»Τώρα ρωτάτε, έχετε ανάγκη να μάθετε και νιώθω και εγώ την ανάγκη να απαντήσω γιατί πάντα σας κοιτάω στα μάτια. Δεν θα συνεχίσουμε μαζί. Γυρνώντας από τη Βόλφσμπουργκ, δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο. Να φύγω από το σπίτι μου.
»Από την πλευρά μου το πάλεψα μέχρι το τέλος. Έκανα υπομονή και δεν μίλησα ποτέ δημόσια για να μη φέρω κανέναν σε δύσκολη θέση. Κι ας άκουσα πολλά, τα περισσότερα άδικα και ψέματα. Ως εδώ όμως.
»Με σεβασμό απέναντι σας και τη σχέση ειλικρίνειας που από την πρώτη στιγμή είχαμε, οφείλω να πω ότι ήρθε η ώρα να κοιτάξω τι θα κάνω. Το ποδόσφαιρο ήταν, είναι και θα είναι κομμάτι της ζωής μου, όπως και ο ΠΑΟΚ. Αλλά τη ζωή του την ορίζει ο καθένας όπως θέλει. Και εγώ θέλω ακόμη να παίξω ποδόσφαιρο. Νιώθω και έχω την ανάγκη να προσφέρω ακόμη…
»Και εφόσον δεν μου δίνεται η δυνατότητα να το κάνω στο σπίτι μου, όσο κι αν το προσπάθησα, πλέον θα πρέπει να κοιτάξω μπροστά. Μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ενδεχομένως ανοίγει. Δεν ξέρω τι ακριβώς με περιμένει αλλά σίγουρα ξέρω πόσο δύσκολα αναγκάζομαι να κλείσω αυτήν του σπιτιού μου. Και το δικαίωμα να λέω τον ΠΑΟΚ και την Τούμπα σπίτι μου, νομίζω ότι το κέρδισα. Το νιώθω.
»Θα είμαι πάντα ευγνώμων απέναντι σε εσάς που παιδί από την Πορτογαλία με πήρατε από το χέρι και μου γνωρίσατε τον κόσμο. Φεύγω άντρας, οικογενειάρχης, πατέρας, Σαλονικιός και πάντα ΠΑΟΚτσής.
»Δεν μπορώ παρά να ευχηθώ τα καλύτερα για την ομάδα μου. Δεν μπορώ παρά να θέλω τα καλύτερα για το σπίτι μου και φυσικά για την κεφαλή αυτού του σπιτιού, την οικογένεια Σαββίδη, μόνο χαρές και επιτυχίες. Αντίο».
