Μία έρευνα του Πανεπιστημίου του Cardiff στην Αγγλία δείχνει ότι η εντατική θεραπεία μείωσης ζαχάρου, στα άτομα που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2, ίσως να είναι το ίδιο επιβλαβής με το να αφήσουμε τα επίπεδα γλυκόζης να παραμείνουν υψηλά.
Ανάμεσα σε 50.000 ασθενείς, που εξέτασαν οι επιστήμονες του πανεπιστημίου, διαπιστώθηκε ότι τα χαμηλά ποσοστά γλυκόζης, σε κάποιους, ήταν άμεσα συνδεδεμένα με την αύξηση της πιθανότητας θανάτου.
Αξιοσημείωτες είναι και οι διαφορές που παρατηρήθηκαν στα ποσοστά θανάτων ανάμεσα σε ασθενείς που τους χορηγήθηκε ινσουλίνη και σε αυτούς που πήρανε χάπια για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Η λειτουργία της ινσουλίνης (Αγγλικά)
Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό «Lancet», το συμπέρασμα αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι οι θεραπείες που βασίζονται στη χορήγηση ινσουλίνης είναι συνεχείς.
Ωστόσο, όπως τόνισε ο συγγραφέας του άρθρου, δρ. Craig Currie, το κατά πόσο η χορήγηση ινσουλίνης από μόνη της αυξάνει τα ποσοστά του θανάτου των διαβητικών, είναι μία υπόθεση που χρήζει περαιτέρω έρευνας.
Οι επιστήμονες αναγνωρίζουν το γεγονός ότι υπάρχει μία σειρά αιτιών που επηρεάζουν τα ποσοστά θανάτων, όπως για παράδειγμα η ηλικία των ατόμων που πάσχουν από διαβήτη.
Είναι πολύ πιθανό, όπως είπαν, οι πιο ηλικιωμένοι διαβητικοί να έχουν μεγαλύτερα ποσοστά θνησιμότητας, εφόσον νοσούσαν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ’ ό,τι νεότεροι.
