Σπάνια γενετική μετάλλαξη χαρίζει αντιιική ανοσία και οι επιστήμονες εξερευνούν τρόπους να μετατρέψουν αυτή την άμυνα σε μια καινοτόμο θεραπεία.
Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε πως αυτή η εντυπωσιακή ανθεκτικότητα στους ιούς μπορεί να αναπαραχθεί επιτυχώς σε εργαστηριακά ποντίκια και χάμστερ. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science Translational Medicine.
«Δεν έχουμε ακόμα βρει κάποιον ιό που να μπορεί να διαπεράσει την άμυνα της θεραπείας στις δοκιμές σε καλλιέργειες κυττάρων» ανέφερε ο ανοσολόγος του Πανεπιστημίου Κολούμπια, Ντούσαν Μπογκούνοβιτς, που ανακάλυψε αυτή την μετάλλαξη πριν από 13 χρόνια.
Η ανάλυση των ανοσοκυττάρων των ασθενών με αυτή την μετάλλαξη αποκάλυψε ότι, παρά το ότι είχαν προσβληθεί από κοινές λοιμώξεις όπως γρίπη, ιλαρά, ανεμοβλογιά και παρωτίτιδα δεν είχαν εμφανίσει σοβαρά συμπτώματα ή έντονη αδιαθεσία.
Η μετάλλαξη, μια ανεπάρκεια στο γονίδιο ISG15 (interferon-stimulated gene 15), προκαλεί ήπια αλλά επίμονη φλεγμονή σε όλο το σώμα. Η έρευνα αποκάλυψε ότι οι πρωτεΐνες του οργανισμού που καταπολεμούν τους ιούς ήταν διαρκώς σε κατάσταση ελαφριάς εγρήγορσης, χωρίς να πέφτουν ποτέ σε πλήρη αδράνεια, όπως συμβαίνει στους περισσότερους ανθρώπους.
Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε μια τεχνολογία παρόμοια με αυτή των εμβολίων mRNA για να προκαλέσει προσωρινά ανεπάρκεια ISG15 σε εργαστηριακά ζώα. Πράγματι, ο οργανισμός των ποντικιών και των χάμστερ παρήγαγαν περισσότερες από αυτές τις πρωτεΐνες, οι οποίες επιτίθενται στους ιούς σε διάφορα στάδια του κύκλου ζωής τους. Στη συνέχεια, οι ερευνητές δοκίμασαν τη θεραπεία σε ζώα που είχαν εμβολιαστεί κατά του ιού SARS-CoV-2. Οι προστατευτικές πρωτεΐνες περιόρισαν την μόλυνση, αλλά δεν φάνηκε να επηρεάζουν το υπόλοιπο ανοσοποιητικό σύστημα των ζώων.
«Παράγουμε μόνο μικρή ποσότητα από αυτές τις 10 πρωτεΐνες, για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, και αυτό οδηγεί σε μείωση της φλεγμονής από ό,τι βλέπουμε σε άτομα με ανεπάρκεια ISG15» είπε ο Μπογκούνοβιτς. «Όμως αυτή η φλεγμονή είναι αρκετή για να αποτρέψει τις ιικές νόσους».
Η έρευνα βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Υπάρχουν πολλά ζητήματα που αφορούν την ασφαλή μεταφορά και παράδοση του mRNA στον κατάλληλο στόχο μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό.
