«Το SPD πρέπει να καταστήσει σαφές πως θέλει κάτι περισσότερο ή διαφορετικό από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU), έστω κι αν δεν μπορεί να το επιβάλει ως μικρότερος εταίρος. Είμαι αισιόδοξη, διότι το SPD θα πάρει το Υπουργείο Οικονομικών. Πιστεύω ότι ο Όλαφ Σολτς θα εφαρμόσει μια διαφορετική ευρωπαϊκή πολιτική» είπε η Γκεζίνε Σβαν, πρόεδρος της Επιτροπής Αξιών του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Γερμανίας (SPD) και υποψήφια στο παρελθόν για την προεδρία της Γερμανικής Δημοκρατίας, σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Η επιφανής σοσιαλδημοκράτης συμμετείχε στην εκδήλωση-συζήτηση με θέμα «Η Ευρώπη στον δρόμο της αλληλεγγύης; Προοπτικές για μια αλληλέγγυα συνύπαρξη στην Ευρώπη» στο Ινστιτούτο Γκαίτε, την οποία συνδιοργάνωσαν το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, το Ίδρυμα Friedrich-Ebert-Stiftung Αθηνών και το Παράρτημα Ελλάδας του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Η Γκεζίνε Σβαν πιστεύει ότι η επιλογή του Όλαφ Σολτς ως υπουργού Οικονομικών είναι μια καλή επιλογή και ότι «είναι δυνατή μια νέα αρχή για την Ευρώπη και (είναι δυνατό) το τέλος της λιτότητας με τον κ. Όλαφ Σολτς, διότι γνωρίζει πολύ καλά ποια ευθύνη έχει η Γερμανία και σε σχέση με τις συνέπειες των δικών της ενεργειών και συμπεριφορών, ότι δηλαδή η Γερμανία δεν επιτρέπεται απλώς να εξυπηρετεί μόνο τα δικά της βραχυπρόθεσμα συμφέροντα. Γνωρίζει, επίσης, πολύ καλά ποια ιστορική ευθύνη έχει η Γερμανία απέναντι στους Ευρωπαίους γείτονές της. Στον βαθμό αυτόν πιστεύω ότι ο κ. Σολτς διαφοροποιείται σαφώς από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος τελικά δεν είχε κανένα πρόβλημα να επιβάλει στους Ευρωπαίους γείτονες τη βούλησή του» και ότι «ο νέος μεγάλος συνασπισμός και ο κ. Όλαφ Σολτς θα προωθήσουν τις προτάσεις Μακρόν για την Ευρώπη».
Για τις ιταλικές εκλογές η σοσιαλδημοκράτης πολιτικός λέει πως «το ότι η Ιταλία θα διολίσθαινε σαφώς προς τα δεξιά, αν και το κόμμα των Πέντε Αστέρων ταλαντεύεται μεταξύ πολλών απόψεων, ήταν δυστυχώς προβλέψιμο και εδώ βλέπω μια υποθήκη της γερμανικής πολιτικής, της πολιτικής Σόιμπλε».
Για την αυστηρή λιτότητα στην Ευρώπη επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «οι σκληροί δογματικοί αυτής της οικονομικής πολιτικής υποστηρίζουν ότι δεν έχει σχέση με την αλληλεγγύη. Με το φρενάρισμα των χρεών σε εθνικό επίπεδο και την άρνηση των ευρωομολόγων θέλουν στην ουσία να εμποδίσουν τη βοήθεια στις χώρες του Νότου που το χρειάζονται, υπό τη μορφή επενδύσεων σε δημόσια αγαθά. Σε όλα αυτά η Γερμανία δεν εξεδήλωσε αλληλεγγύη. Οι δεξιοί, οι συντηρητικοί της Γερμανίας είπαν αμέσως όχι στις σχετικές προτάσεις του Γάλλου προέδρου Μακρόν και τις χαρακτήρισαν μεταφορά χρεών στη Γερμανία. Νομίζω ότι η νέα γερμανική κυβέρνηση θα είναι πιο λογική στα θέματα αυτά».
Η κα Σβαν τονίζει ότι «πρέπει να βρεθεί ένας δρόμος και με κανόνες όπως είναι λ.χ. το να τεθεί προτεραιότητα στο να δημιουργηθούν ευρωπαϊκά ομόλογα, δηλαδή με χαμηλότερα επιτόκια, έτσι ώστε ιδίως οι χώρες του Νότου να έχουν ένα πλεονέκτημα στους προϋπολογισμούς τους. Δεν νομίζω ότι με αυτόν τον τρόπο ζητεί κάποιος πολλά σε ό,τι αφορά στην αλληλεγγύη. Πρέπει να έχει κάποιος τη βούληση να συντονίσει κατ’ αρχάς την οικονομική πολιτική, να κάνει μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική προϋπολογισμού, διότι μόνον έτσι θα μπορέσουμε να έρθουμε πιο κοντά».
Θεωρεί την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους αναγκαία, «διότι με αυτόν τον τρόπο θα καταστεί δυνατή η προσέλκυση ιδιωτών επενδυτών στην Ελλάδα. Ήμουν ανέκαθεν υπέρ και θεωρώ ότι είναι θέμα δικαιοσύνης, αν σκεφτεί κάποιος τι ελαφρύνσεις έγιναν στη Γερμανία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ελάφρυνση του χρέους είναι λειτουργικά αναγκαία για τις επενδύσεις και ελπίζω να γίνουν, αν και Χριστιανοδημοκράτες και οι Χριστιανοκοινωνιστές θα αντιταχθούν. Πάντως, η κατάσταση θα είναι πολύ καλύτερη με το SPD στην κυβέρνηση από το να ήταν οι Φιλελεύθεροι. Μόνο με το SPD στην κυβέρνηση η πιθανότητα να γίνει ελάφρυνση, ώστε να σταθεί η Ελλάδα από μόνη της στα πόδια της, είναι μεγαλύτερη».
Στο ερώτημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ εάν θα είναι καθαρή η έξοδος της Ελλάδας από τα μνημόνια το καλοκαίρι κι αν θα χρειαστούν επιπρόσθετα μέτρα, όπως φρονεί η ελληνική αντιπολίτευση, ιδίως η Νέα Δημοκρατία, απαντά: «Νομίζω ότι η Νέα Δημοκρατία παραμένει στην ουσία προσκολλημένη στον νεοφιλελευθερισμό και κάτι τέτοιο δεν εκπλήσσει, αφού έχουν συμφέρον να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση και να έλθουν στην εξουσία. Επιθυμούν να απονομιμοποιήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και ως νεοφιλελεύθεροι εκπροσωπούν τα συμφέροντα των εργοδοτών κι όχι των εργαζομένων. Γι’ αυτό και υποστηρίζουν τη θεωρία των περαιτέρω σκληρών μέτρων. Το θέμα, όμως, είναι ότι όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη κάτι τέτοιο είναι παράλογο μακροοικονομικά, διότι τορπιλίζει τη ζήτηση στην αγορά. Όσο κάνει κάποιος περικοπές, τόσο μειώνεται η πιθανότητα ανάπτυξης μέσω της ζήτησης. Στη Γερμανία λ.χ. η ανάπτυξη επιτυγχάνεται χάρη στην αύξηση της ζήτησης μέσω των εξαγωγών…».
