Σε όλες τις μεγάλες εργολαβίες ήταν μέσα ο Γιώργος Τρομπούκης, αν πιστέψει κανείς τους ισχυρισμούς του στην απολογία του της 4ης Ιουλίου 2009, ενώπιον της τακτικής ανακρίτριας. Συμμετείχε στην κατασκευή του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος», της Αττικής Οδού, της Εγνατίας Οδού, του Εφετείου Αθηνών, της γραμμής του Τραμ της Αθήνας και σε όλα τα μεγάλα ολυμπιακά έργα, όπως ο ίδιος λέει χαρακτηριστικά. Ήταν δηλαδή υπεργολάβος σε ό,τι ανέλαβαν να κατασκευάσουν οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες, από τον Άκτωρα έως αυτές του Χρήστου Καλογρίτσα.
Ο Γιώργος Τρομπούκης ισχυρίζεται ότι κερδίζει από 120.000 έως 150.000 ευρώ μηνιαίως. Η αναφορά του αυτή κατά την απολογία του προφανώς έχει σαν στόχο να πείσει την ανακρίτρια πως δε συνέτρεχε λόγος να καταφύγει σε εγκληματικές πράξεις, για να κερδίσει τα προς το ζην. Για τις σχέσεις του με τον Παναγιώτη Βλαστό, στις οποίες είναι εξαιρετικά δύσκολο να κρύψει κανείς τη μεγάλη οικειότητα, αν μάλιστα κανείς λάβει υπόψη του και το ιδιαίτερο λεξιλόγιο αργκό που χρησιμοποιούν στις συνομιλίες τους, ο Τρομπούκης «δίνει» τον φίλο του αλλά με διακριτικότητα. Τον θεωρεί όχι ιδιαίτερα ευφυή και ως εκ τούτου εκτιμά πως δεν ήταν αυτός που σχεδίασε την απαγωγή Παναγόπουλου. Παραδέχεται πως συνεργάστηκε μαζί του από φόβο, ενημερώνοντάς τον για τη φερεγγυότητα των επιχειρηματιών που υπέγραφαν τις επιταγές που «έσπαγε» ο Βλαστός. Παραδέχεται επίσης πως αμέσως μετά την καταβολή των λύτρων από την οικογένεια του Παναγόπουλου, μαύρες σακούλες και μία κίτρινη με χρήματα έφθασαν στην επιχείρησή του για «ξέπλυμα». Ο Τρομπούκης λέει ευθαρσώς πως επρόκειτο για τα λύτρα και προσθέτει ότι το υπέθεσε λόγω του θορύβου που είχε δημιουργηθεί με την απαγωγή. Αρνήθηκε να «ξεπλύνει» τα λύτρα και ως εκ τούτου την επομένη κάποιος επανήλθε και πήρε τα χρήματα πίσω.
Ο Τρομπούκης προβαίνει σε άλλη μία αποκάλυψη. Παραδέχεται πως γνώρισε και οικοδόμησε σχέση με τον Γιώργο Αναγνωστόπουλο με τον οποίο έγινε και κουμπάρος. Ο Γιώργος Αναγνωστόπουλος δολοφονήθηκε μέρα μεσημέρι στο Γαλάτσι προσφάτως. Κατά τους ισχυρισμούς του Τρομπούκη, η φιλία του με τον Αναγνωστόπουλο του ήταν απαραίτητη. Ο Αναγνωστόπουλος τον πληροφορούσε για το εάν υπάρχει συμβόλαιο εξόντωσής του στην πιάτσα. Ο Τρομπούκης υποστηρίζει πως ήδη είχε εκδηλωθεί μία απόπειρα δολοφονίας του για την οποία τον είχε εγκαίρως ενημερώσει ο δολοφονηθείς πλέον Αναγνωστόπουλος.
Κατά τα άλλα, ο Τρομπούκης αρνείται όλες τις κατηγορίες. Η ανακρίτρια δεν τον ερωτά για τις πολιτικές του σχέσεις. Ούτε καν του διατυπώνει ερώτημα για τους λόγους που εκδηλώθηκε εναντίον του απόπειρα δολοφονίας.
Η απολογία της Άννας ή «Χήρας»
Ενδιαφέρον έχει και η εξαιρετικά σύντομη απολογία της συζύγου του Βλαστού. Η «Χήρα», αφού αρνείται τα πάντα, καταγγέλλει την Αστυνομία πως την εμπλέκει σε κάθε περίπτωση που είναι αναμεμιγμένος ο σύζυγός της. Θα μείνει ιστορικός ο απομαγνητοφωνημένος διάλογος μεταξύ του Παναγιώτη και της Άννας Βλαστού, όπου ο πρώτος από τη φυλακή της εξηγεί πως «έβαλε εκατό μπόμπες για της πάρει το αυτοκίνητο που ζητούσε» ή επίσης και ο άλλος διάλογος στον οποίο ο Βλαστός την «ξεπλένει» κανονικά λέγοντας: «Εσύ βρε Άννα ούτε σε μία δουλειά δε συμμετείχες». Η Άννα Βλαστού βρίσκει ελαφρυντικά ακόμη και σε μία περίπτωση δολοφονίας όπου ο δολοφόνος ήταν ο σύζυγός της. Τη δολοφονία τη χαρακτηρίζει «ατύχημα» με τον φυσικότερο τρόπο που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς.
Η απολογία του «Κρητικού»
Ο Απόστολος Πετράκης, ο πανταχού παρών και τα πάντα εκτελών της «Σπείρας των 16» , αρνήθηκε όλο το κατηγορητήριο εκτός από την κατοχή ποσότητας κοκαΐνης. Η απολογία του περιορίζεται σε 15 δακτυλογραφημένες σειρές την ώρα που το κατηγορητήριο περιλαμβάνει το σύνολο του Ποινικού Κώδικα. Στο τέλος, μάλιστα, υποβάλλει το αίτημα να του δοθούν και τα 96 DVD με τις τηλεφωνικές συνομιλίες των 16, προφανώς για να τις αρχειοθετήσει, για να διαθέτει στοιχεία για πρόσωπα και πράγματα.
