Τιμήθηκε με το νόμπελ ιατρικής , για τις μελέτες της στο ένζυμο «τελομεράση» (που χαρακτηρίζεται ως «το ένζυμο της αθανασίας»).

Η καθηγήτρια Ελίζαμπεθ Μπλάκμπερν, κατάφερε να εξηγήσει: «πώς τα χρωμοσώματα αντιγράφονται και προστατεύονται από την αποικοδόμηση». (οριστική διάσπαση τους σε περιπτώσεις σοβαρής ασθένειας). Το ένζυμο αυτό δείχνει να είναι το μυστικό της αιώνιας νεότητας, καθώς εμποδίζει την κυτταρική γήρανση, Παίζει καθοριστικό ρόλο και στην καρκινοποίηση των κυττάρων.

Η Ελίζαμπεθ Μπλάκμπερν γεννήθηκε στην Τασμανία, το 1950. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Μελβούρνης. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό της στο πανεπιστήμιο Cambridge και πάει στο Yale στις ΗΠΑ. «Όταν ήμουν φοιτήτρια όλοι μου έλεγαν: γιατί ένα τόσο καλό κορίτσι ασχολείται με την επιστήμη;», θυμάται η Αυστραλέζα καθηγήτρια βιολογίας. “Στο σπίτι δεν ήταν αποδεκτό οι γυναίκες να επιδιώκουν μία επιστημονική καριέρα”, είχε δηλώσει σε γνωστό ραδιοφωνικό σταθμό. «Οι γυναίκες είναι σήμερα ισάριθμες με τους άνδρες στο χώρο των επιστημών της Βιολογίας και συνεχίζουν και αυτές με διδακτορικό και περαιτέρω σπουδές. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να διακόπτουν την καριέρα τους προκειμένου να αποκτήσουν οικογένεια. Πρέπει να έχουμε τέτοια δομή στην καριέρα μας ώστε όταν μεγαλώνουν τα παιδιά, οι γυναίκες να μπορούν να επανέλθουν στον επιστημονικό χώρο και να μην εξαφανίζονται από το προσκήνιο.»

Από το 1901, περίπου 800 άνθρωποι έχουν βραβευτεί με Νομπέλ. Με τη βράβευση της Μπλάκμπερν, ο αριθμός των γυναικών που τιμήθηκαν ανέρχεται στις 37.