Αγκαλίτσα στον καναπέ χουχουλιάζοντας στο κρεβάτι, πιο χαλαρά, ακόμη και με παρέα, ο κινηματογράφος φαίνεται ότι πέραν από 7η τέχνη, μπορεί να αποτελέσει και το βαρόμετρο για τη σχέση που έχεις με το αγόρι σου.
Στις ΗΠΑ διεξήχθη από το τμήμα Νευροφυσιολογίας του Dellaware College ένας δειγματοληπτικός έλεγχος της κατανάλωσης κινηματογραφικού περιεχομένου από ζευγάρια που είχαν ήδη κλείσει ένα τουλάχιστον εξάμηνο κοινής συμβίωσης, μεταξύ τόσο φοιτητών, όσο και του επιστημονικού προσωπικού της σχολής.
Τα ζευγάρια χωρίστηκαν σε ομάδες, και σε κάθε μία, δόθηκαν για δύο μήνες καθημερινά, ταινίες συγκεκριμένου περιεχομένου, τις οποίες και κλήθηκαν να παρακολουθήσουν μαζί. Σε αυτό το δίμηνο, κάθε ζευγάρι παρακολούθησε περί τις 50 ταινίες.
Οι ταινίες δράσης, κυρίως επιστημονικής φαντασίας και θρίλερ, αντίθετα από ότι θα περίμενε κανείς, μοιάζουν να δρουν συνεκτικά στο δεσμό των ζευγαριών, τα οποία ανέπτυξαν συναισθήματα προστασίας και αυξημένης εξάρτησης του ενός από τον άλλο (έτσι είπαν τουλάχιστον, τι να σου πω…) Φαίνεται πως, όταν οι προκλήσεις ή ο μανιακός δολοφόνος σε περιμένει στην επόμενη γωνία, το μόνο που έχεις να στηριχθείς είναι το έτερον σου ήμισυ.
Οι πιο αδιάφορες συναισθηματικά ταινίες αποδείχθηκαν οι περιπέτειες-αστυνομικές-μυστηρίου, οι οποίες δεν επέφεραν κάποια αξιόλογη μεταβολή στις σχέσεις των ζευγαριών. Σαν το junk food, εκτέλεσαν την αποστολή τους με την κατανάλωση, και δεν άσκησαν κάποια επίδραση στο υποσυνείδητο και ασυνείδητο κομμάτι του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς καθενός προς τον άλλο.
Εκεί που έγινε το μεγάλο πατιρντί, ωστόσο, είναι στον αισθηματικό κλάδο. Τα κοινωνικά, και αισθηματικά δράματα, επέδρασαν αρνητικά στην ψυχολογία των ζευγαριών, τα οποία κατά τη διάρκεια του διμήνου αυτού, ομολόγησαν ότι άρχισαν όχι απλά να παρατηρούν αλλιώς τον/την συμβίο/α τους, αλλά και πως άρχισαν να βλέπουν διαφορετικά την ίδια τους τη σχέση.
Διαβάστε περισσότερα στο govastileto.gr
