Τα παιδιά των μεταναστών στη Γερμανία καλούνται φέτος να επιλέξουν ανάμεσα στη γερμανική υπηκοότητα και εκείνη των γονιών τους, καθώς η διατήρηση και των δύο διαβατηρίων δεν είναι πλέον δυνατή.
Το αργότερο μέχρι να κλείσουν τα 23 τους έτη πρέπει τώρα να αποφασίσουν ποια από τις δύο υπηκοότητες θέλουν να κρατήσουν. Εάν οι γονείς προέρχονται από χώρα της Ε.Ε. ή από την Ελβετία, μπορούν να διατηρήσουν και τις δύο, εφόσον έχουν κάνει τη σχετική αίτηση πριν συμπληρώσουν το εικοστό έτος της ηλικίας τους.
Ωστόσο, εάν κατάγονται από χώρες εκτός Ε.Ε., τότε δεν έχουν το δικαίωμα για διπλή υπηκοότητα. Έτσι έχουν τη δυνατότητα να διατηρήσουν την ξένη υπηκοότητα παραδίδοντας τη γερμανική ή να ζητήσουν να τους αφαιρεθεί η υπηκοότητα των γονέων και να παραμείνουν Γερμανοί. Σε περίπτωση που δεν καταθέσουν εγκαίρως τη σχετική αίτηση στην αρμόδια υπηρεσία, τότε χάνουν τη γερμανική υπηκοότητα μόλις συμπληρώσουν τα 23.
Η Εμπρού Ουζούν, μόλις έκλεισε τα 18 της χρόνια, έλαβε μια επιστολή με το εξής περιεχόμενο: «Μέχρι να συμπληρώσει τα 23, στις 2 Απριλίου του 2013, θα πρέπει να αποφασίσει μεταξύ της γερμανικής και της τουρκικής υπηκοότητας. «Το αντιμετώπισα τελείως αντικειμενικά. Ταξιδεύω πολύ, προς το παρόν σπουδάζω στο εξωτερικό και πάντα είχα σχέδια να φύγω στο εξωτερικό. Με την τουρκική υπηκοότητα, αυτό δεν είναι ιδιαίτερα πρακτικό. Από την άλλη, βέβαια, αυτό που έπρεπε να παραδώσω είναι μέρος της ταυτότητάς μου και δεν μου ήταν σαφές γιατί έπρεπε να το κάνω. Απλώς πιστεύω ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικά μειονεκτήματα για μία χώρα, όταν έχω και δεύτερη υπηκοότητα».
Συνολικά 3.316 νέες και νέοι στη Γερμανία που έχουν σήμερα δύο διαβατήρια πρέπει φέτος να επιλέξουν. Η ρύθμιση αφορά παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν στη Γερμανία μετά την 1η Ιανουαρίου του 1990. Υπό την προϋπόθεση ότι οι γονείς τους ζουν νόμιμα επί τουλάχιστον οκτώ έτη στη Γερμανία, τα παιδιά αυτά έχουν το δικαίωμα να αποκτήσουν τη γερμανική υπηκοότητα. Η σχετική νομοθεσία ισχύει από την 1η Δεκεμβρίου του 2000 και αναδρομικά και για τα παιδιά που γεννήθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου του 1990. Τα παιδιά αυτά έχουν επομένως αυτομάτως δύο υπηκοότητες: τη γερμανική και εκείνη των γονιών τους.
Απώλεια υπηκοότητας λόγω άγνοιας, σε περίπτωση που δεν καταθέσουν εγκαίρως τη σχετική αίτηση χάνουν τη γερμανική υπηκοότητα
Αυτό ακριβώς συνέβη σε μία νεαρή, στην Έσση. Παρά τις συνεχείς επιστολές των γερμανικών υπηρεσιών, δεν φρόντισε να ζητήσει εγκαίρως την απαλλαγή από την τουρκική υπηκοότητα, με αποτέλεσμα να χάσει με τη συμπλήρωση του 23ου έτους της τη γερμανική. Εάν θέλει να την ανακτήσει, θα πρέπει να κινήσει τις πολύπλοκες και αρκετά χρονοβόρες διαδικασίες πολιτογράφησης και να περάσει μάλιστα και το σχετικό τεστ.
Στη Γερμανία ισχύει η αρχή της «αποφυγής περισσότερων υπηκοοτήτων». Όσοι απορρίπτουν τη διπλή υπηκοότητα επικαλούνται συνήθως πιθανά προβλήματα σε περιπτώσεις έκδοσης εγκληματιών. Ακόμη ένα επιχείρημα των αντιπάλων της διπλής υπηκοότητας είναι τυχόν επιπλοκές στο ιδιωτικό δίκαιο, για παράδειγμα σε υποθέσεις διαζυγίου.
Στη Βρέμη, όπως σημειώνει ο Χέρμπερτ Λούκεν, 30 νέοι, τουρκικής κυρίως καταγωγής, καλούνται φέτος να λάβουν τη σχετική απόφαση. Οι περισσότεροι θέλουν να διατηρήσουν το γερμανικό τους διαβατήριο. Ένας βασικός λόγος είναι για να αποφύγουν την υποχρεωτική στράτευση στη Τουρκία. Πολλοί όμως, όπως λέει, απλώς θεωρούν πατρίδα τους τη Γερμανία, καθώς γνωρίζουν τη γενέτειρα των γονιών τους μόνον μέσα από τις καλοκαιρινές τους διακοπές.
