Φτάνουμε σήμερα στο τέλος αυτής της συζήτησης για τις αλλαγές, τα νέα ξεκινήματα, για εκείνες τις στιγμές που μια πόρτα κλείνει και μια άλλη περιμένει να ανοίξει. Ίσως να βρίσκεσαι κι εσύ τώρα σε ένα τέτοιο σταυροδρόμι. Ίσως κάτι να τελειώνει, κάτι να αλλάζει, κάτι να μεταμορφώνεται μέσα σου.
Και καθώς ολοκληρώνεται αυτό το ταξίδι σκέψης, θέλω να σου αφήσω κάτι, ένα μήνυμα, που, για μένα, είναι το πιο σημαντικό. Μια λέξη που μέσα της κρύβει όλη τη δύναμη που χρειάζεσαι για να φτάσεις εκεί που πραγματικά θέλεις.
Συνέχισε.
Ίσως η πιο ουσιαστική αλήθεια που μπορούμε να πούμε για κάθε μεγάλη αλλαγή στη ζωή, είναι πως δεν είναι εύκολη. Ό,τι αξίζει πραγματικά, χτίζεται μέσα από προσπάθεια, αμφιβολία, κούραση και στιγμές που νιώθεις ότι δεν αντέχεις άλλο. Η διαδρομή προς το “μεγαλείο” (όπως το ορίζει ο καθένας μας), την επιτυχία, την πληρότητα – είναι γεμάτη εμπόδια. Αλλά εκείνοι που τα καταφέρνουν δεν είναι απαραίτητα οι πιο ικανοί ή οι πιο τυχεροί. Είναι αυτοί που δεν τα παράτησαν όταν όλα έδειχναν πως δεν πάει άλλο.
Το να συνεχίζεις, λοιπόν, δεν είναι απλώς επιμονή. Είναι πράξη βαθιάς εμπιστοσύνης στον εαυτό σου. Ότι μπορείς να φτάσεις πιο μακριά. Ότι η ζωή σου δεν τελειώνει σε αυτό που τώρα μοιάζει με αδιέξοδο. Γιατί, ξέρεις, κάποιες φορές το αδιέξοδο δεν είναι το τέλος — είναι η στροφή. Και εκείνοι που φτάνουν μέχρι το τέλος δεν είναι οι πιο ταλαντούχοι, ούτε απαραίτητα οι πιο προνομιούχοι. Είναι αυτοί που δεν σταμάτησαν. Είναι αυτοί που είχαν κάθε λόγο να τα παρατήσουν, αλλά βρήκαν έναν (και ένας μόνο αρκεί!) για να συνεχίσουν.
Και θέλω να σου πω κάτι ακόμα. Είναι εντάξει να αλλάζεις όνειρα. Δεν είναι ήττα να πεις «δεν με εκφράζει πια αυτό». Ίσα-ίσα, είναι δείγμα ωριμότητας. Το να ξαναονειρευτείς είναι δύναμη, είναι ελευθερία. Το να συμβιβαστείς, όμως, με κάτι που δεν σε κάνει ευτυχισμένο, δεν είναι. Πρόσφατα, συνεργάστηκα με μια νεαρή γυναίκα που αφιέρωσε χρόνια στο επαγγελματικό τένις. Δούλευε σκληρά, με στόχο να φτάσει σε υψηλό επίπεδο, να συμμετάσχει σε διεθνείς διοργανώσεις και να ζήσει το όνειρο της πρωταθλήτριας. Καθώς όμως προχωρούσαμε στη δουλειά μας, άρχισε να συνειδητοποιεί κάτι βαθύτερο: ότι αυτό το όνειρο δεν ήταν πια δικό της. Πίσω από την πειθαρχία και την επιτυχία, αυτό που την έκανε να νιώθει ζωντανή ήταν… η αισθητική, η δημιουργία, ο κόσμος της διακόσμησης! Κι έτσι, με θάρρος, επέλεξε να αλλάξει κατεύθυνση. Όχι γιατί απέτυχε. Αλλά γιατί άκουσε τον εαυτό της. Γιατί είχε το θάρρος να ξαναονειρευτεί.
Όποιον δρόμο κι αν επιλέξεις, όποιο όνειρο κι αν κυνηγήσεις, μη σταματήσεις στη μέση της διαδρομής. Οι μεγαλύτερες αλλαγές, οι αληθινές υπερβάσεις, έρχονται λίγο μετά την κόπωση, λίγο πριν σκεφτείς να τα παρατήσεις. Πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν όταν είναι ένα μόλις βήμα πριν την αλλαγή. Μην γίνεις ένας από αυτούς.
Μπορεί η επιμονή σου να μην αλλάξει μόνο τη δική σου ζωή. Μπορεί να γίνει φάρος και για άλλους γύρω σου. Να γίνει παράδειγμα. Να εμπνεύσει. Μην υποτιμάς ποτέ τη δύναμη που έχει η προσωπική σου υπέρβαση.
Και όταν έρθει εκείνη η σκοτεινή στιγμή – γιατί θα έρθει – που θα σκεφτείς «δεν μπορώ άλλο», θυμήσου: Δεν χρειάζεται να έχεις όλες τις απαντήσεις. Δεν χρειάζεται να είναι όλα ξεκάθαρα. Χρειάζεται απλώς να μην σταματήσεις.
Μέχρι να αλλάξει ο καιρός. Μέχρι να νιώσεις ξανά φως. Μέχρι να πεις «ευτυχώς δεν τα παράτησα».
Αν θέλεις, προσπάθησε να απαντήσεις τις εξής ερωτήσεις για σένα: ποιο όνειρο έχω βάλει στον πάγο και γιατί; Που στη ζωή μου χρειάζεται να επιμείνω, αντί να υποχωρήσω; Αν δεν φοβόμουν την αποτυχία, τι θα τολμούσα να ξεκινήσω σήμερα;
Ιουλία Καζάνα-McCarthy
Δρ. Κοινωνιολογίας (University of Surrey, UK)
Πιστοποιημένη Life Coach (International Coaching Federation, ICF)
Solution Focused Θεραπεύτρια (BRIEF)
