Ο Στέλιος Παρλιάρος, ο ζαχαροπλάστης που γλυκαίνει τις Κυριακές των τηλεθεατών με τις «Γλυκές αλχημείες» και που την περασμένη Δευτέρα απέσπασε το βραβείο «καλύτερης εκπομπής μαγειρικής» στα τηλεοπτικά βραβεία «Πρόσωπα 2009» μίλησε στο ένθετο «PIAZZA» της εφημερίδας Veto για τα μυστικά της τέχνης του και το λόγο που η εκπομπή του έχει αυτή την απήχηση.

«Το κοινό δείχνει να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τη θεματολογία. Σημαντικό ρόλο παίζει και ο εκπαιδευτικός χαρακτήρας της εκπομπής. Οι τηλεθεατές, δηλαδή, μαθαίνουν, όσο αυτό είναι δυνατό μέσα στα όρια του τηλεοπτικού χρόνου, αρκετά πράγματα για τη ζαχαροπλαστική που τους δίνουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν και να ασχοληθούν με τη γλυκιά πλευρά της ζωής».


Ο ίδιος, ωστόσο, είναι εγκρατής και δεν υποκύπτει σε όλα τα θέλγητρα του ουρανίσκου του.
«Δεν καταναλώνω υπερβολικά. Άλλωστε πιστεύω ότι το καλής ποιότητας γλυκό καλύπτει την ανάγκη μας ακόμα και σε μικρές ποσότητες. Όσο για τις καινούργιες συνταγές, συνήθως το αποτέλεσμα μπορώ να το φανταστώ από τα υλικά και την επεξεργασία τους. Αυτό που για μένα έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η διάθεση για δημιουργικότητα. Αυτή είναι που με εμπνέει και όχι ο ουρανίσκος μου».

Όσο για τον τρόπο που αντιμετωπίσουν τα κανάλια τις στήλες μαγειρικής, δηλαδή ως «γέμιση» εκπομπών δήλωσε: «Υπάρχει και αυτή η εκδοχή, είναι, όμως, και η τάση της εποχής που «σηκώνει» τέτοιου είδους εκπομπές γιατί ο κόσμος δείχνει ενδιαφέρον τόσο για τη μαγειρική όσο και για τη ζαχαροπλαστική. Σχετικά με το αν θα σε αντιμετωπίσουν απλώς ως «γέμιση» εξαρτάται, σε ένα μεγάλο βαθμό, με το πόσο τελικά μπορείς να υποστηρίξεις το αντικείμενο με το οποίο ασχολείσαι».

Παρόλο που στη δουλειά του θεωρείται κορυφαίος, από το τηλεοπτικό του εργαστήριο δεν λείπουν τα ατυχηματάκια, που όμως, δεν θα δουν ποτέ οι τηλεθεατές γιατί η εκπομπή είναι μαγνητοσκοπημένη. Αν του πρότειναν να συμμετέχει ως συνεργάτης σε μια εκπομπή, μάλλον θα αρνιόταν καθώς θέλει να έχει την πλήρη ευθύνη για το αποτέλεσμα.

«Μου αρέσει να είμαι συγκεντρωμένος στη ζαχαροπλαστική κάνοντας ουσιαστικά βήματα».