Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξής της, η Κατερίνα Παπουτσάκη αναφέρθηκε και στο τραγούδι, που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι πλέον από τη ζωή της.
Φλερτάρεις όλο και περισσότερο με το τραγούδι; «Από την πρώτη θεατρική μου δουλειά, την περίοδο που ακόμα σπούδαζα στη δραματική σχολή, τραγουδούσα. Και αυτό έγινε και σε άλλες θεατρικές παραστάσεις. Βέβαια, οι παραστάσεις της Μπέσυς Μάλφα έχουν πολύ τραγούδι, είμαστε τώρα με τους “Πειρατές” στη Θεσσαλονίκη, στο Stage, όπου τραγουδάμε στο πλαίσιο της παράστασης σχεδόν όλα τα είδη τραγουδιών. Οι “Πειρατές” μας γυρνάνε από λιμάνι σε λιμάνι και ερμηνεύουν τραγούδια της χώρας στην οποία βρίσκονται, προκειμένου να βρουν τα κομμάτια του χάρτη που θα τους οδηγήσει στον θησαυρό που αναζητούν! Είναι μια μουσική παράσταση με πολύ κέφι και ζωντάνια. Όσο για το τραγούδι της ταινίας “Ετερον ήμισυ”, προέκυψε τυχαία. Έψαχναν μια φωνή να το τραγουδήσει για να το ακούσουν στην παραγωγή. Το είπα, τους άρεσε και μου ζήτησαν να το τραγουδήσω, διότι θεώρησαν ότι θα εξυπηρετούσε το marketing της ταινίας. Δεν είχα λόγο να μην το κάνω. Από τα χρόνια της σχολής κάνω μαθήματα τραγουδιού, γιατί πιστεύω ότι ο ηθοποιός, εκτός από την υποκριτική, πρέπει να εξελίσσει και τις δυνατότητές του στον χορό και στο τραγούδι».
Πώς καταφέρνεις τόσα χρόνια να βρίσκεις τις ισορροπίες σου ή ενδεχομένως να καταπολεμάς τις όποιες ανασφάλειες έχεις από αυτήν την πολύπλευρη και διαφορετικού τύπου έκθεση που έχεις απέναντι στο κοινό; «Σε αυτό βοηθάει σημαντικά το γεγονός ότι μεγάλωσα με αγάπη και αποδοχή από τους γονείς μου και το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον. Μου δίδαξαν σημαντικά πράγματα για τη ζωή, μου έδειξαν τις πραγματικές αξίες, αυτές έχω ως εφόδια και με αυτές πορεύομαι. Επίσης, έχω καλούς φίλους με τους οποίους έχω πολύ καλή επικοινωνία, ζεστασιά κι αγάπη. Είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτούς και γίνομαι καλύτερος άνθρωπος μέσα από αυτήν την αμφίδρομη σχέση. Για μένα αυτοί οι δεσμοί αγάπης λειτουργούν σωτήρια απέναντι σε οποιαδήποτε ανασφάλεια και με ισορροπούν».
Έχεις καλλιτεχνικά απωθημένα; Είναι κάτι άλλο που θα ήθελες να κάνεις; «Είναι πολλά αυτά που ονειρεύομαι. Αισθάνομαι ότι παρ’ όλο που δουλεύω ως ηθοποιός από τα δεκαοκτώ, τώρα ξεκινάω! Έχω το ίδιο κέφι και την ίδια διάθεση για μάθηση και εξέλιξη, ενώ παράλληλα αισθάνομαι πολύ όμορφα γι’ αυτά που έχω ήδη κατακτήσει και ευτυχώς δεν αισθάνομαι ούτε ως άνθρωπος ούτε επαγγελματικά ως ηθοποιός ότι έχω απωθημένα. Νιώθω τυχερή για όσα μου έχουν συμβεί».
Λειτουργείς θέτοντας στόχους ή αφήνεις τα πράγματα να σε πάνε; «Υπάρχει ένας βασικός άξονας που προσδιορίζεται από την ανάγκη μου για πειραματισμούς και εξέλιξη. Να κάνω καινούργια πράγματα χωρίς να παγιώνομαι σε μια συγκεκριμένη καλλιτεχνική εικόνα. Έχω ανάγκη να διαφοροποιούμαι από ρόλο σε ρόλο και να εξελίσσομαι καλλιτεχνικά, ακόμα και ρισκάροντας. Φυσικά, για μένα είναι στόχος να κάνω συνεργασίες με ανθρώπους που εκτιμώ και μπορώ να επικοινωνήσω δημιουργικά. Επίσης, να έρθω σε επαφή με σημαντικά έργα και μεγάλους συγγραφείς».
Στην κλίμακα των αξιών σου και των προτεραιοτήτων σου τι προτάσσεις; «Τη δικαιοσύνη, την ισότητα, την αλληλεγγύη, τον σεβασμό στις ανθρώπινες αξίες».
Όσο για την τηλεόραση, που της χάρισε τη δημοσιότητα, η Κατερίνα φαίνεται στεναχωρημένη με την κρίση που υπάρχει, όμως πιστεύει πως η ποιότητα μπορεί να μας σώσει…
Η τηλεόραση που σε έκανε και ευρέως γνωστή στο κοινό έχει πάρει την κατιούσα. Το βρίσκεις λογικό και αναμενόμενο; «Είναι πολύ κρίμα να βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση, διότι η τηλεόραση είναι ένα πανίσχυρο μέσο, διαμορφώνει συνειδήσεις. Αν χρησιμοποιηθεί σωστά παρέχοντας στο κοινό πολιτισμό, ποιοτική ψυχαγωγία και πλουραλιστική ενημέρωση, μπορεί να προχωρήσει την αισθητική του τηλεθεατή και να διευρύνει τους ορίζοντές του. Όμως, με άλλοθι την κρίση, που δεν είναι μόνο οικονομική και κοινωνική, είναι και πολιτισμική, είναι κρίση αξιών, ιδεολογιών και οραμάτων, δεν διαθέτουν πλέον χρήματα για παραγωγές, χρησιμοποιούν φτηνά προϊόντα ευτελούς περιεχομένου, όπως ριάλιτι, αγοράζουν ξένα σίριαλ, ενώ παράλληλα πολλοί εργαζόμενοι, από τεχνικούς μέχρι ηθοποιούς, μένουν άνεργοι. Και εδώ είναι μεγάλη η ευθύνη της δημόσιας τηλεόρασης, που πρέπει να δείξει τον δρόμο για μια άλλη ποιότητα στις οθόνες μας».
Πηγή: Espresso της Κυριακής
Διαβάστε επίσης: Παπουτσάκη: «Το περίσσιο χαλάει το ίσιο»
Πρώτη καταχώρηση: Κυριακή, 6 Μαρτίου 2011
