Πολλά σεκλέτια έχουν τον τελευταίο καιρό διάφοροι (εκπεπτωκότες πλέον) αστέρες του ΠΑΣΟΚ και το ‘χουν ρίξει στους «καφέδες». Κι όταν τελειώσει ο καφές και μείνει ο ντελβές, το κατακάθι δηλαδή, γυρίζουν τούμπα το φλιτζανάκι και το δίνουν στον Αντώνη να τους πει τη (νέα) μοίρα τους και το (εξίσου νέο) ριζικό τους…
Μεγάλη πόρτα θα διαβείς, Μιχαλάκη μου, και συγκεκριμένα την πόρτα της Συγγρού, φαίνεται να τους λέει η καφετζού… Και συ, Αννούλα του πασοκικού δημοσκοπικού χιονιά, μάλλον θα καλοπαντρευτείς… Σπαθάτο νέο βλέπω με σχιστά μάτια, καβάλα στο άλογο της ανάπτυξης… Να…. το βλέπεις το Σ στον πάτο; Πού κοιτάς, παιδάκι μου; Κάτω κάτω… στον πάτο σου λέω, στον απόλυτο πάτο (του φλ-τζανιού -και όχι μόνο…).
Αλλά, όπως είπε σε συνέντευξή της σήμερα και η γραμματέας Πολιτικού σχεδιασμού της ΝΔ Ελίζα Βόζεμπεργκ, «στη ΝΔ όλοι οι καλοί χωράνε, αρκεί όμως πρώτα να κάνουν την αυτοκριτική τους και να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα», χωρίς ωστόσο να προσδιορίζει το πόσες ακριβώς φορές πρέπει αυτοί οι «καλοί» να φιλήσουν τα κορδόνια του άρχοντα των κορδονιών με τα οποία απαγχονίζονται οι απεγνωσμένοι Έλληνες.
Πολιτικός αμοραλισμός; Μπαααα…. Για «προσαρμογές» μίλησε η Ελίζα… Και δεν έχει κι άδικο δηλαδή, αν σκεφτούμε το πόσα εκατομμύρια χρόνια επιβιώνει το συμπαθές είδος του χαμαιλέοντα… Γιατί, τελικά, αυτό είναι το ζητούμενο. Να επιβιώνεις. «Πάση θυσία».
Και μη νομίζετε ότι πρόκειται να τους τιμωρήσει κανένας για αυτόν τον τυχοδιωκτισμό τους… Αντιθέτως… Στην κορυφή θα τους (ξανα)δεις…
Μου τα ‘λεγε κι η συγχωρεμένη η θεια μου, που ήξερε καλό φλιτζάνι: «Να εμπιστεύεσαι πάντα τον ντελβέ». Το κατακάθι δηλαδή. Το κατακάθι είναι αυτό που τελικά καθορίζει τη μοίρα σου (το κάθε κατακάθι).
Παύλος Κιρκασίδης
