Ούτε λέξη δεν είπαν στην απολογία τους οι κατηγορούμενοι στην υπόθεση της Siemens για τους αποδέκτες των χρημάτων από τα «μαύρα ταμεία» της εταιρίας, ενώ αρνήθηκαν πως διακινήθηκαν από τους λογαριασμούς τους ποσά, με σκοπό την υπογραφή της σύμβασης 8002/1997 για την ψηφιοποίηση του δικτύου του ΟΤΕ.
Ο Πρόδρομος Μαυρίδης υποστήριξε ότι στρατηγική της εταιρίας ήταν να παραμένουν μυστικές οι πληρωμές με την έννοια ότι δεν έπρεπε να είναι δυνατή η αποκάλυψη των αποδεκτών των χρημάτων. Για το λόγο αυτό, όπως υποστήριξε, δεν τηρούσαν παραστατικά για τις πληρωμές αυτές και δε λειτουργούσε κανένα είδος παραλογιστηρίου στην Ελλάδα, λόγω της απαγόρευσης από τη μητρική εταιρεία της τήρησης οποιουδήποτε στοιχείου για τέτοιες πληρωμές.
Ο Πρ. Μαυρίδης κατονόμασε το πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της μητρικής Siemens, Ρ. Σίκατσεκ, ως τον άνθρωπο που του σύστησε το 2000-2001 να ανοίξει λογαριασμό στην Ελβετία και να ιδρύσει την υπεράκτια εταιρία MARTHA HOLDING.
Ο Αλ. Αθανασιάδης όπως και ο Εμμ. Σταυριανός είχαν κοινή υπερασπιστική γραμμή, αναφορικά με τους ύποπτους λογαριασμούς που τους αποδίδονται.
«Το Δεκέμβριο του 1999, στο Μόναχο, με κάλεσε στο γραφείο του ο οικονομικός διευθυντής της Siemens, κ. Νιντλ, και μου είπε να ανοίξω ένα λογαριασμό για να εμβάζονται χρήματα ως επιβράβευση της παραγωγικότητας του τμήματος.
Εκείνη την περίοδο, η πρόταση δεν μπορούσε να με υποψιάσει για κάτι το επιλήψιμο», υποστήριξε ο κ. Αθανασιάδης. Ο κ. Σταυριανού ισχυρίστηκε πως άνοιξε το λογαριασμό καθ’ υπόδειξη της μητρικής Siemens, προκειμένου να εμβάζονται χρήματα και στη συνέχεια να τα αξιοποιεί για την εξόφληση του κόστους πρόσθετων εργασιών.
