Μέχρι σήμερα ήταν κοινή η πεποίθηση ότι η ακράτεια ούρων είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί τις γυναίκες μέσης ή μεγαλύτερης ηλικίας και ιδιαίτερα εκείνες που έχουν τεκνοποιήσει. Σύμφωνα με τα ευρήματα μιας πρόσφατης μελέτης όμως, φαίνεται πως ακόμα και νεότερες γυναίκες που δεν έχουν κυοφορήσει ποτέ είναι πιθανό να υποφέρουν από το ίδιο πρόβλημα.
Η ερευνητική ομάδα από την Αυστραλία υποστηρίζει, μάλιστα, πως είναι η πρώτη που μελέτησε τη συχνότητα της ακράτειας ούρων στον νεότερο γυναικείο πληθυσμό. Στη μελέτη συμμετείχαν γυναίκες ηλικίας 16-30 ετών οι οποίες εντοπίστηκαν είτε σε νοσοκομειακούς είτε σε πανεπιστημιακούς χώρους. Οι επιστήμονες ζήτησαν από τις γυναίκες να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια σχετικά με την ακράτεια ούρων κατά τη διάρκεια της συνηθισμένης ή της αθλητικής δραστηριότητάς τους, καθώς και σχετικά με την ψυχολογική τους ευεξία, τη φυσική τους δραστηριότητα και την υγεία τους. Στα ερωτηματολόγια απάντησαν συνολικά 1.000 γυναίκες με μέση ηλικία τα 22 έτη.
Περίπου μία στις 8 νέες γυναίκες ανέφερε ότι είχε την εμπειρία της ακράτειας ούρων. Αντίθετα με προηγούμενες μελέτες, η παρούσα δεν βρήκε καμία σχέση ανάμεσα στην ουρική ακράτεια και την ηλικία, τον δείκτη μάζας σώματος, τη φυσική δραστηριότητα και τις προηγούμενες λοιμώξεις του ουροποιητικού. Οι ερευνητές, μάλιστα, αναφέρουν πως οι συμμετέχουσες στη μελέτη ήταν σχετικά νέες και δραστήριες και κατά πλειονότητα είχαν φυσιολογικό σωματικό βάρος.
Οι γυναίκες που ήταν σεξουαλικά ενεργές, αλλά δεν ανέφεραν την πρόσληψη αντισυλληπτικών δισκίων, ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν ακράτεια ούρων σε σύγκριση με αυτές που δεν είχαν ιστορικό σεξουαλικής δραστηριότητας.
Η ακράτεια ούρων συσχετίστηκε επίσης με χαμηλά επίπεδα ψυχικής ευεξίας. Σε προηγούμενη μελέτη είχε βρεθεί πως η ακράτεια ούρων προκαλεί μεγαλύτερο στρες και περιορισμό δραστηριοτήτων στις νεαρότερες γυναίκες σε σύγκριση με τις πιο ηλικιωμένες.
Οι ειδικοί της γυναικείας υγείας, μάλιστα, υποστηρίζουν πως κάποιες γυναίκες έχουν προδιάθεση να εμφανίσουν ακράτεια ούρων χωρίς να έχουν κυοφορήσει. Η παρούσα μελέτη επιβεβαιώνει την παραπάνω υπόθεση, χωρίς όμως να μπορεί να καθορίσει σαφώς τον χαρακτήρα της προδιάθεσης αυτής, αν είναι για παράδειγμα ζήτημα γενετικής ή ανατομίας.
Οι πιθανοί λόγοι που εξηγούν τη σχέση ανάμεσα στη σεξουαλική δραστηριότητα και την ακράτεια ούρων περιλαμβάνουν τις επιδράσεις της συνουσίας, όπως είναι για παράδειγμα η διαταραχή της φυσιολογικής χλωρίδας του ουρογεννητικού συστήματος.
Αν και άλλες μελέτες υποστηρίζουν πως η ακράτεια ούρων έχει οικογενειακή προδιάθεση, δεν υπάρχουν δεδομένα που μπορούν να αποδείξουν γενετικούς αιτιολογικούς παράγοντες.
Οι ειδικοί επισημαίνουν πως κάποιες φορές οι επαγγελματίες υγείας εστιάζονται πολύ στον τοκετό, ως τον σπουδαιότερο αιτιολογικό παράγοντα της ακράτειας ούρων και παραμελούν τις γυναίκες που δεν έχουν γεννήσει. Η ενδελεχής εξέταση μάλιστα της ακράτειας ούρων στις νέες, άτεκνες γυναίκες μπορεί να βοηθήσει την περαιτέρω κατανόηση της παθοφυσιολογίας της.
Τα πρόσφατα ευρήματα δείχνουν, επίσης, πως η ακράτεια πριν από τη σύλληψη συνιστά προδιαθεσικό παράγοντα για την εμφάνιση ακράτειας ούρων που σχετίζεται με την κύηση. Οι ειδικοί μάλιστα αναφέρουν πως οι πολύ νέες γυναίκες 14-15 ετών παραπονιούνται συχνά για ακράτεια από προσπάθεια, δηλαδή για τη μικρή απώλεια ούρων έπειτα από φτέρνισμα, βήχα ή έντονη αθλητική δραστηριότητα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ιδανική μελέτη για τη διερεύνηση της ακράτειας ούρων θα έπρεπε να ξεκινά με έφηβες γυναίκες και να τις παρακολουθεί έως την ηλικία των 50-60 ετών, έτσι ώστε να εντοπιστούν όλοι οι παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνισή της και να εκτιμηθεί η βαρύτητα της επίδρασης του καθενός ξεχωριστά.
Πηγή: webmd
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Θ. Παλλαντζάς,
Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος,
συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
www.andrologia.gr
