Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο «Journal of the American Medical Association», οι γυναίκες είναι δραματικά πιθανότερο να αναπτύξουν μια ψυχική διαταραχή κάποια στιγμή στη ζωή τους, αν έχουν υπάρξει θύματα βιασμού, σεξουαλικής επίθεσης, βίας από τον σύντροφό τους ή παρακολούθησης.
Σε αντίστοιχη μελέτη που διεξήχθη στην Αυστραλία, ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από εθνικά αντιπροσωπευτικό δείγμα γυναικών μεταξύ 16 και 85 ετών και, σύμφωνα με τα συμπεράσματά της, συμβάντα σεξουαλικής επίθεσης, παρακολούθησης κι άλλων μορφών βίας ήταν όλα πολύ συνηθισμένα, καθώς το 27% ανέφερε τουλάχιστον ένα περιστατικό κακοποίησης.
Στην ίδια μελέτη, το 57% των γυναικών με ιστορικό κακοποίησης είχε και ιστορικό κατάθλιψης, διπολικής διαταραχής, μετα-τραυματικού στρες, κατάχρησης ουσιών, ή άγχους (συμπεριλαμβανομένης της διαταραχής πανικού και καταναγκασμού), έναντι του 28% των γυναικών που δεν είχε υποστεί βία και δεν είχε υπάρξει θύμα κακοποίησης.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως στις γυναίκες που είχαν υποστεί τουλάχιστον τρεις διαφορετικούς τύπους βίας, το ποσοστό ψυχικών διαταραχών ή κατάχρησης ουσιών ανερχόταν στο 89%.
Αν και η σύνδεση μεταξύ αυτών των οδυνηρών εμπειριών και των ψυχικών νοσημάτων δεν προκαλεί καθόλου έκπληξη, οι ειδικοί λένε πως οι νέες διαπιστώσεις υπογραμμίζουν το πόσο ισχυρά αλληλένδετα είναι αυτά τα δύο προβλήματα- και πόσο σημαντικό είναι για τους γιατρούς και τους εργαζομένους στον χώρο της υγείας να ρωτούν και να ενημερώνονται από τις γυναίκες για παλαιότερα επεισόδια βίας, ακόμα κι αν αυτά συνέβησαν πριν από αρκετά χρόνια.
Όταν οι ειδικοί έχουν να αντιμετωπίσουν γυναίκες με κατάθλιψη ή και άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας, το καλύτερο είναι να γνωρίζουν εκ των προτέρων πως πίσω από αυτά υπάρχει η πιθανότητα να κρύβεται η βία, όπως αναφέρει και η Andrea Gielen, ScD, διευθύντρια του Center for Injury Research and Policy στο πανεπιστήμιο Johns Hopkins της Βαλτιμόρης.
Σύμφωνα με την επικεφαλής της αυστραλιανής έρευνας Susan Rees, PhD, ανώτερη ερευνήτρια ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στο Σύδνεϋ, το εύρος και η ισχύς του συσχετισμού που ανακάλυψαν ανάμεσα στις ψυχικές νόσους και τη βία προκαλούν μεγάλη ανησυχία.
Όμως, όπως επισημαίνει η ίδια και οι συνεργάτες της, δεν μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα αν τα προβλήματα ψυχικής υγείας στη μελέτη πυροδοτούνταν από τη βία ή αν οι γυναίκες με προϋπάρχοντες ψυχικές διαταραχές ήταν πιο πιθανό να πέσουν θύματα βίας, παρά το ότι έλεγξαν για ένα εύρος πιθανών παραγόντων, όπως η κοινωνικοοικονομική κατάσταση και το οικογενειακό ιστορικό ψυχιατρικών προβλημάτων. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν επαρκή στοιχεία που αποδεικνύουν πως τα τραυματικά γεγονότα- ειδικά τα διαπροσωπικά τραυματικά γεγονότα, όπως η οικογενειακή κακοποίηση- μπορεί να πυροδοτήσουν προβλήματα του ψυχικού χώρου.
Επιπλέον, η επικεφαλής ερευνήτρια προσθέτει πως η άσκηση βίας εναντίον μιας γυναίκας συχνά διαπράττεται νωρίς στη ζωή, ενώ οι ψυχικές διαταραχές δεν έρχονται στην επιφάνεια, παρά μόνο ύστερα από χρόνια και συχνά υπό συνθήκες.
Τα ποσοστά βίας εναντίον γυναικών στην Αμερική και στην Αυστραλία μπορούν να συγκριθούν, αφού περίπου μία στις πέντε γυναίκες στην Αμερική λέει πως έχει βιώσει βία από τον σύντροφό της (που περιλαμβάνει την οικογενειακή κακοποίηση), παρακολούθηση ή και τα δύο και το 17% παραδέχεται πως έχει πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας, σύμφωνα με την αμερικανική έρευνα.
Οι διαπιστώσεις της έρευνας οδηγούν στο συμπέρασμα πως η βία κατά των γυναικών αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας. Στις Η.Π.Α. σχεδόν κάθε δημόσιος οργανισμός υγείας συνιστά για τις γυναίκες να υπάρχει εξέταση για ενδεχόμενη βία, όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, η μεγάλη πρόκληση είναι να δούμε τι γίνεται μετά την εξέταση: Πώς μπορούμε να κάνουμε αυτές τις εξετάσεις ωφέλιμες στο μέγιστο, για να είμαστε σίγουροι πως βοηθούμε πραγματικά τις γυναίκες;
Οι ειδικοί της ψυχικής υγείας και οι πάροχοι υπηρεσιών υγείας πρέπει να συνεργαστούν και να αναπτύξουν μια ενοποιημένη προσέγγιση για την πιο αποτελεσματική διάγνωση και θεραπεία προβλημάτων ψυχικής υγείας στις γυναίκες που έχουν κακοποιηθεί, ενώ η παροχή νέων ευκαιριών για επιχορηγήσεις, κοινωνικές παρεμβάσεις καθώς και προγράμματα κατάρτισης για τους επαγγελματίες της ψυχικής υγείας σαφώς θα προσφέρει σημαντική βοήθεια στους ειδικούς.
Οι σχετικές μελέτες ανοίγουν έναν ελπιδοφόρο ορίζοντα για την παροχή βοήθειας στις γυναίκες που πραγματικά τη χρειάζονται. Όχι μόνο στην Αυστραλία και στην Αμερική αλλά και στην Ελλάδα, όπου τα ποσοστά ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας με θύματα γυναίκες, σύμφωνα με τους αρμόδιους φορείς, είναι απογοητευτικά υψηλά.
Με αφορμή άρθρο του Health Magazine που αναρτήθηκε στη σελίδα του cnn
Το άρθρο επιμελήθηκε και υπογράφει η Ε. Ελευθερίου, Ψυχοθεραπεύτρια-Κλινική Θεραπεύτρια Σεξουαλικών Διαταραχών, συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
