Υφέρπει μια παράξενη παρανοϊκότητα και μια αφυσικότητα στη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά και των αρχόντων αυτής της «νέας πορείας». Ο Τσίπρας και η παρέα του κέρδισε την εκλογική μάχη και ανέλαβε τα ηνία της χώρας, πείθοντας τον απογοητευμένο και πολύ θυμωμένο Έλληνα, πως θα τροχοδρομούσε την ανάπτυξη, αλλά μερικές εβδομάδες αργότερα -σήμερα, η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης και της άτακτης πτώχευσης. H ανάκαμψη, έστω η σύντομη, του 2014, μας τελείωσε και η λιτότητα που είναι ο σύντροφος της ύφεσης, θα κυριαρχήσει το 2015.
Οι ρήτορες του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσαν τις μνημονιακές κυβερνήσεις, αλλά και τις συγκυβερνήσεις, πως καταλήστεψαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά, τώρα, τους επιβάλλει να αποχωριστούν ακόμα και το τελευταίο τους ευρώ στο βωμό της αποπληρωμής του χρέους…
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσε τους προηγούμενους ότι ο προτεραιότητά τους ήταν η φροντίδα των αλλοδαπών τοκογλύφων και πάνω σε αυτό έκτισε την εκλογική νίκη του, αλλά τώρα, μερικές εβδομάδες μετά την επικράτηση του, συνεχίζει να τους πληρώνει από τον κρατικό προϋπολογισμό…!
Βρήκε τον Έλληνα να πορεύεται με τις ίδιες συνήθειες που έχουν οι υπόλοιποι ευρωπαίοι πολίτες, αλλά, τώρα, έχει αρχίσει να τον προετοιμάζει για την πιθανότητα να προμηθεύεται τα βασικά αγαθά με δελτίο…
Ουσιαστικά τον προσκαλεί σε ένα, αρχικά, εικονικό, ταξίδι στα χρόνια της Κατοχής, πριν τον προσγειώσει στην πραγματικότητα του σήμερα, μερικές μέρες η εβδομάδες, ή μήνες, αργότερα… Η χώρα επιστρέφει σε άλλες εποχές.
Προπονείται και υποκινείται το εθνικιστικό θυμικό, όπως και παλιότερα, αλλά το παραμύθι και το τέλος του το γνωρίζουμε… Καταλήγει, πάντα, στο τέλος, σε φιάσκο και σε απογοητεύσεις! Δυστυχώς, όμως, το έχουν, ήδη, μάθει και οι ξένοι μας «φίλοι»… και γι’ αυτό το παραμύθι αυτό έχει μικρά αποτελέσματα… Δυστυχώς, δράκοι δεν υπάρχουν πια!
Η από την κυβέρνηση, χρησιμοποιούμενη γερμανονοφοβική ρητορική δεν εκπλήσσει κανένα από τους εκτός Ελλάδος, διότι, την έχουν πια συνηθίσει. Έτσι, πλέον, έχει καταντήσει γραφική η χρησιμοποίηση της ξενοφοβίας και τα περιστασιακά ξεσπάσματα άκρατου εθνικισμού. Τα έχουμε ξαναδεί και, δυστυχώς, τα έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά, στο παρελθόν… Έτσι, λοιπόν, αυτή η αισθητικά ανεπίτρεπτη πολιτικοπολιτισμική εκτροπή που σκηνοθετείται από την τριάδα Καμμένου, Ήσυχου και Δούρου, που αφορά στις νεοχουντικού πνεύματος παρελάσεις, που ετοιμάζονται, θα έπρεπε να καταδικαστούν και αποτραπούν από όλα εκείνα τα πολιτικά πρόσωπα στα οποία συμπεριλαμβάνονται και σημερινοί υπουργοί, που έχουν θητεύσει στο αντιδικτατορικό κίνημα και έχουν μνήμες…
Δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα πολύ μικρό κόμμα, που λόγω των πολιτικών συγκυριών, γιγαντώθηκε, σε γυάλινα πόδια και χτίζει σε αμμώδες έδαφος, χωρίς βαθειά υποστυλώματα, και όλα αυτά γιατί η ταχύτητα εκτόξευσης του στην εξουσία τον εμπόδισε να ωριμάσει… Η κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται στην κομματικοποίηση του κράτους, βάσει ενός κρατικοδίαιτου συντεχνιακού μοντέλου και στην αναπαραγωγή πεπαλαιωμένων δομών από το κακό και άρρωστο παρελθόν.
Πιστεύουν ακόμα, τα, παγιδευμένα στην ίδια τους την προπαγάνδα, στελέχη του πως το πρόβλημα ήταν και παραμένει το Μνημόνιο, και όχι οι δομικές αδυναμίες της χώρας μας…
Είναι απόλυτα προφανές πως τα κυβερνητικά στελέχη προσαρμόζονται σιγά- σιγά στην πραγματικότητα. Μένει να δούμε την κυβερνητική συνοχή, όταν τα αντιδημοφιλή μέτρα έρθουν, και να είστε απόλυτα σίγουροι πως θα έλθουν, προς ψήφιση. Εκεί, θα σημάνει η ώρα της απόλυτης αλήθειας. Επιπλέον, το ερώτημα που τίθεται, είναι αν ο Τσίπρας θα έχει την ισχύ να επιβληθεί στα στελέχη, παρ’ ότι, όλοι γνωρίζουν πως μόνο χάρη σε αυτόν βρίσκονται εκεί που βρίσκονται…!!!
Ας κρατάνε μικρό καλαθάκι όλοι όσοι εκστασιάζονται, σήμερα, από τα επιτεύγματα της σημερινής κυβέρνησης… Το έργο το έχουμε ξαναδεί και μην ξεχνάμε πως είναι μια ακόμα κυβέρνηση εν μέσω της χρεωκοπίας. Μακάρι οι επιθυμίες να μεταμορφώνονταν αυτόματα σε ευρωπαϊκές επιτυχίες, αλλά αυτά γίνονται μόνο στα παιδικά διηγήματα… Πρέπει οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις στην Ελλάδα να βλέπουν τα πράγματα στη σωστή διάσταση τους μακριά από υποσυνείδητες οφθαλμαπάτες και ανούσια όνειρα θερινής νυκτός. Η Ελλάδα χρειάζεται το μπόλιασμα της πραγματικότητας και της αλήθειας. Όλοι πρέπει να αντιληφτούν πως μια ασθενής οικονομία δίπλα στο νεκροκρέβατο, χρήζει αληθινών θεραπειών και αποτελεσματικής φαρμακευτικής αγωγής από θεραπευτές που, τουλάχιστον σέβονται τον εαυτό τους και «θέλουν» πραγματικά… Γιατί στη ζωή δεν υπάρχει το «μπορώ» η το «δεν μπορώ». Υπάρχει μόνο το «Θέλω» η το «δεν Θέλω»…
Με τις υγείες μας…!!!
