Δεύτερη μέρα πένθους η σημερινή για τη Γαλλία…

Στην πρωτεύουσα, τα θέατρα είναι κλειστά, το ίδιο και πολλοί κινηματογράφοι. Συναυλίες και εκθέσεις ακυρώθηκαν, οι δρόμοι είναι ερημικοί, οι σημαίες μεσίστιες και τα πρόσωπα σκυθρωπά. Μόνη χαμογελαστή πινελιά τα χρυσοκίτρινα φύλλα των φυλλοβόλων δένδρων, που έχουν στρώσει τους δρόμους.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το Παρίσι, που έχουν ονομάσει «πόλη του φωτός» πενθεί, με έμβλημα τη σκοτεινή φορεσιά του Πύργου του Αϊφελ που από χθες τη νύχτα ντύθηκε στα μαύρα και δεν αναβοσβήνει τα λαμπιόνια του.

Παρ’ ότι έως την ερχόμενη Πέμπτη απαγορεύονται οι διαδηλώσεις και οι συγκεντρώσεις σε δρόμους και πλατείες, εντούτοις από χθες το απόγευμα, ο κόσμος συρρέει σε συμβολικά σημεία της πρωτεύουσας, για μια ύστατη τιμή στη μνήμη των θυμάτων.

Η πλατεία της Δημοκρατίας (Place de la République), με το γιγαντιαίο μπρούτζινο άγαλμα στο κέντρο της, είναι ο πλέον συμβολικός τόπος που αυθόρμητα δίνουν ραντεβού οι Παριζιάνοι.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Εκεί είχαν για μέρες διαδηλώσει μετά την επίθεση στη σατυρική «Σαρλί Εμπντό». Από χθες, οι μισό- ξεβαμμένες επιγραφές «Είμαι Σαρλί» έχουν αρχίσει να σκεπάζονται από καινούργιες «Είμαι Παρίσι», ενώ ένα χάρτινο πανό μεγάλων διαστάσεων διαλαλεί : «Έσω ανθρώπινος». Κάτω από την ημερομηνία «14 Ιουλίου 1789» της Γαλλικής Επανάστασης, μια λευκή σελίδα τετράδιου γράφει: «Είμαστε η Δημοκρατία, είμαστε η Ελευθερία».

Μερικά τετράγωνα πιο κάτω περνώντας στο 10ο διαμέρισμα της πρωτεύουσας, βρίσκεται το ρεστοράν «Petit Cambodge» και τα άλλα καφενεία, όπου έχασαν τη ζωή τους 15 άτομα.

Τα κεριά και τα λουλούδια που είναι στοιβαγμένα στις προσόψεις μοιάζουν με μικρό εικονοστάσι, στη μνήμη των χαμένων φίλων και συγγενών.

Εδώ τα περισσότερα άτομα είναι κάτοικοι της γειτονιάς ή πελάτες που είχαν τις συνήθειές τους στα καταστήματα.

Η γειτονιά σχετικά λαϊκή, όπου ζουν αρμονικά άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων και όπου έσφυζε ζωή τα Σαββατοκύριακα.

Η Σοφί και ο Ζυλιέν κρατιόνται από το χέρι και προσπαθούν να διαβάσουν τα μηνύματα. Η Σοφί δεν μπορεί να συγκρατήσει κάποια δάκρυα. «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι συνέβη κάτι τέτοιο στη γειτονιά μας που ήταν πάντα γεμάτη ζωή» ψιθυρίζει.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης