Συνέντευξη: Παναγιώτης Βλαχουτσάκος, Σωτήρης Σκουλούδης

Πόσο πίσω στον χρόνο μπορεί να πάει η έρευνα της ανθρωπότητας, ώστε να «ξεκλειδώσει» τα πιο αρχέγονα μυστικά της ζωής στον πλανήτη μας; Πλέον, έχουμε απάντηση. Τουλάχιστον 1,2 εκατομμύρια χρόνια! Αυτό είναι πια το ρεκόρ εξέτασης του αρχαιότερου δείγματος DNA στον κόσμο, που ανακάλυψε πρόσφατα μια διεθνής ομάδα επιστημόνων, με τη συμμετοχή ενός Έλληνα ερευνητή. 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Πρόκειται για το γνωστό μας και σχετικά «πρόσφατα» εξαφανισμένο είδος των μαμούθ, απομεινάρια των οποίων βρέθηκαν σε πολύ καλή κατάσταση -πού αλλού- στην παγωμένη Σιβηρία, οπότε ο πάγος διατήρησε τα δείγματα σχεδόν αναλλοίωτα μέσα στα βάθη του χρόνου. Το προηγούμενο ρεκόρ ανάκτησης DNA ήταν από ένα άλογο που είχε ζήσει προ 560.000 έως 780.000 ετών.

Συγκεκριμένα, οι 22 ερευνητές από εννέα χώρες, με επικεφαλής τον καθηγητή Εξελικτικής Γενετικής Λόβε Ντάλεν του Κέντρου Παλαιογενετικής του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», ανέλυσαν τα γονιδιώματα τριών αρχαίων μαμούθ, χρησιμοποιώντας γενετικό υλικό που βρέθηκε στα δόντια τους, τα οποία ήταν θαμμένα επί 0,7 έως 1,2 εκατομμύρια χρόνια στο μόνιμα παγωμένο έδαφος της Σιβηρίας.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Στη μελέτη συμμετείχε και ο Γεώργιος Ξενικουδάκης του Ινστιτούτου Βιοχημείας και Βιολογίας του γερμανικού Πανεπιστημίου του Πότσνταμ.

«Αυτό το DNA είναι απίστευτα παλαιό. Τα δείγματα είναι χίλιες φορές παλαιότερα από τα απομεινάρια των Βίκινγκς, είναι παλαιότερα ακόμη και από την εμφάνιση των ανθρώπων και των Νεάντερταλ» δήλωσε ο Ντάλεν.

Το zougla.gr μίλησε αποκλειστικά με τον Γιώργο Ξενικουδάκη, ο οποίος μας εκμυστηρεύτηκε λεπτομέρειες από την ενδιαφέρουσα ερευνητική διαδικασία, τις πιο σημαντικές επιστημονικές διαπιστώσεις, αλλά και τη σημασία της μεγάλης αυτής ανακάλυψης, που ανοίγει τον δρόμο για νέα γνώση σχετικά με την εξέλιξη της βιολογίας στον πλανήτη μας.

Τι μας λέει η σύγχρονη επιστήμη για τη Θεωρία του Δαρβίνου; Και τελικά πόσο πίσω στον χρόνο μπορούμε ακόμα να πάμε;

Δείτε τη συνέντευξη του Γιώργου Ξενικουδάκη στο zougla.gr:

 

 

 

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης