Τα τελευταία χρόνια, έχουν εκπονηθεί αρκετές επιστημονικές μελέτες που υποδεικνύουν ότι πολλές ιατρικές παθήσεις της παιδικής και ενήλικης ζωής μπορεί να οφείλονται στον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνει κανείς μέσα στη μήτρα. Τέτοιες συσχετίσεις έχουν διατυπωθεί σχετικά με το βάρος του εμβρύου και την πιθανότητα εκδήλωσης υπέρτασης και σακχαρώδους διαβήτη στην ενήλικη ζωή.
Μια νέα, πρωτοποριακή μελέτη εξέτασε τη σχέση μεταξύ της δραστηριότητας του εγκεφάλου των παιδιών και του βάρους γέννησης, καθώς και του βάρους του πλακούντα. Διαπίστωσε, λοιπόν, ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν μικρά με σχετικά μεγάλο πλακούντα είχαν πιο έντονη δραστηριότητα στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου σε σύγκριση με το αριστερό.
Αυτός ο τύπος εγκεφαλικής δραστηριότητας – το δεξί ημισφαίριο να λειτουργεί περισσότερο από το αριστερό – έχει ενοχοποιηθεί για πολλές ψυχολογικές παθήσεις της ενήλικης ζωής, όπως η κατάθλιψη. Επιπλέον, εκτιμάται ότι τα μωρά που είναι πιο μικρά αλλά έχουν μεγάλο πλακούντα ενδέχεται να «υποφέρουν» από ένδεια ορισμένων σημαντικών θρεπτικών συστατικών.
Οι ερευνητές που εκπόνησαν τη μελέτη συνέστησαν οι μελλοντικές έρευνες να εστιάσουν στο κομμάτι της διατροφής αλλά και στον παράγοντα «στρες» κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Δεν θα αποτελεί έκπληξη, εάν βρεθεί ότι οι παραπάνω παράγοντες επηρεάζουν, εκτός από την ανάπτυξη μέσα στη μήτρα, τη σωματική και ψυχική μας συμπεριφορά ως ενήλικες.
Το κείμενο επιμελήθηκε και υπογράφει ο δρ ΘΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ MD(London) MRCOG FHEA
Μαιευτήρας Χειρ. Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Λονδίνου
