Η εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) είναι η πιο δημοφιλής θεραπεία γονιμότητας. Συχνά, μπορεί να συνδυαστεί με μια ειδική διαδικασία, τη μικρογονιμοποίηση (ICSI), όπου ο βιολόγος προωθεί ένα σπερματοζωάριο μέσα σε κάθε ωάριο, αντί της κλασικής μεθόδου, όπου τα σπερματοζωάρια εισέρχονται μόνα τους μέσα στα ωάρια – πάντα σε συνθήκες εργαστηρίου.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο διεθνές, υψηλού κύρους περιοδικό «New England Journal of Medicine» έδειξε ότι το ICSI ενέχει κινδύνους για τα έμβρυα. Συγκεκριμένα, η συχνότητα εμφάνισης κάποιας ανατομικής ανωμαλίας ή και λειτουργικού τύπου προβλημάτων (π.χ. σπαστικότητα, νοητική υστέρηση κ.ά.) είναι διπλάσια όταν χρησιμοποιείται το ICSI σε σχέση με τη φυσική σύλληψη. Υπολογίζεται ότι περίπου 1 στα 10 παιδιά που γεννιούνται έπειτα από επιτυχές ICSI θα έχει κάποιο, έστω και μικρό, ανατομικό πρόβλημα σε κάποιο όργανο του σώματός του.
Αντίθετα, η κλασική IVF, όπου η φύση μάλλον παρά ο βιολόγος αποφασίζει ποιο σπερματοζωάριο θα πετύχει γονιμοποίηση, δεν φαίνεται να επιβαρύνει την υγεία του εμβρύου σε σχέση με τη φυσική σύλληψη.
Πολλά κέντρα IVF χρησιμοποιούν πια το ICSI σε κάθε κύκλο IVF, αφού η εν λόγω μέθοδος εξασφαλίζει σχεδόν 100% γονιμοποίηση. Με την αύξηση των ερευνών γύρω από το θέμα ασφάλειας του ICSI, θα χρειαστεί πιθανώς οι γιατροί να περιορίσουν τη χρήση του παρά μόνο όταν ενδείκνυται με αυστηρώς ιατρικά κριτήρια.
Το άρθρο επιμελήθηκε και υπογράφει
ο Θάνος Παπαθανασίου MD (London)
MRCOG FHEA
Μαιευτήρας Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Λονδίνου
www.gynaikologos.net
