Λιγότερες από τις μισές γέννες στη Νότια Ασία, την Ανατολική και Νότια Αφρική γίνονται υπό την επίβλεψη υγειονομικού προσωπικού.
Είναι εντυπωσιακό ότι στην εποχή μας, όπου η ιατρική επιστήμη έχει προοδεύσει σημαντικά και η υψηλή τεχνολογία έχει εξασφαλίσει μακροζωία και καλή ποιότητα ζωής, υπάρχουν ακόμα περιοχές του πλανήτη όπου οι έγκυες δεν έχουν πρόσβαση σε γιατρό, μαία ή τουλάχιστον κάποιου τύπου υγειονομικό προσωπικό.
Χαρακτηριστικά, στη Δυτική και Κεντρική Αφρική, περίπου το 50% των γυναικών γεννά με επίβλεψη κάποιου υγειονομικού, ενώ στην Ανατολική και Νότια Αφρική, καθώς και τη Νότια Ασία μόνο το 40% των γυναικών διαθέτει τέτοιου είδους «πολυτέλεια»!
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι στις ίδιες περιοχές η συχνότητα θανάτου του μωρού ή της μητέρας είναι υψηλότερη από οπουδήποτε αλλού. Είναι, επίσης, γνωστό ότι σε τέτοιες περιοχές έχει μεγάλη σημασία αν η γυναίκα ζει σε αστική ή αγροτική περιοχή, αφού οι γυναίκες σε αγροτική περιοχή έχουν πολύ σπανιότερα διαθέσιμο κάποιο υγειονομικό πρόσωπο.
Είναι ενθαρρυντικό ότι, κατά την τελευταία δεκαετία, υπήρξε μια μικρή βελτίωση στο επίπεδο της ιατρικής παροχής κατά τη γέννα στις προαναφερθείσες περιοχές.
Για εμάς που ζούμε σε πιο προηγμένες χώρες, ίσως θα πρέπει πού και πού να συνειδητοποιούμε πόσο τυχεροί είμαστε να λαμβάνουμε ως δεδομένα εκείνα που άλλοι θεωρούν εξαιρετική τύχη και ευλογία.
Το κείμενο υπογράφει ο δρ ΘΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ MD (London) MRCOG FHEA
Μαιευτήρας Χειρ. Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Λονδίνου
