Αν για κάποιους λόγους ή αστάθμητους παράγοντες δεν καταφέρατε να συνεχίσετε το σχολείο ή αφήσατε στη μέση τις σπουδές σας, σήμερα έχετε τη δυνατότητα να συνεχίσετε και να αναπληρώσετε τον χαμένο χρόνο.
Πόσο εύκολο είναι όμως να επιστρέψετε στο θρανίο; Για μερικούς και μερικές όχι τόσο. Σίγουρα επειδή δεν θα υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος, όμως για την πλειονότητα υπάρχει ο φόβος.
Ο φόβος της αποτυχίας είναι ο ισχυρότερος. Πολλοί άνθρωποι που πήραν την απόφαση να κάνουν ένα βήμα παραπάνω και να συνεχίσουν ακόμα νιώθουν την ανασφάλεια πως και στην πρώτη ακόμα εργασία δεν θα τα καταφέρουν. Αυτό το εμπόδιο, που μόνο στο μυαλό μας βρίσκεται, μπορεί να ξεπεραστεί. Για παράδειγμα, αν βρισκόμαστε σε κάποιο σκαλοπάτι και κοιτάξουμε πίσω μας, τι θα δούμε; Κάπως έτσι είναι και η ζωή μας. Νιώθετε πως βρίσκεστε στη μέση της σκάλας ή απλώς στο πρώτο σκαλοπάτι;
Στο φόβο της γελιοποίησης υπάρχουν δύο διαβαθμίσεις. Είναι πολύ διαφορετικός ο φόβος να αποτύχετε σε μια εργασία από το φόβο του να γίνετε απλώς «ρεζίλι». Το πρώτο άνετα ξεπερνιέται, ειδικά αν είστε άτομο με χιούμορ. Αν όμως ο φόβος του «δημόσιου εξευτελισμού» είναι αυτό που σας φρενάρει από το να παρακολουθήσετε, υπάρχει η πιθανότητα να υποφέρετε από κοινωνική φοβία. Αυτό θεραπεύεται με τη βοήθεια των ειδικών.
Ένας άλλος παράγοντας που παίζει ρόλο είναι και αυτός της ανυπομονησίας. Πολλοί εγκαταλείπουν την προσπάθεια ενός τέτοιου βήματος, φοβούμενοι πως δεν θα έχουν άμεσα αποτελέσματα. Όμως, έχετε στο μυαλό σας ότι πολλά από τα πράγματα που φαίνονται εύκολα θέλουν χρόνο και υπομονή για να πραγματωθούν.
Αξίζει, όμως, αυτές οι φοβίες να σας εμποδίσουν να μάθετε κάποια παραπάνω πράγματα στη ζωή σας; Σίγουρα όχι. Απευθυνθείτε σε Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο ή σε ποικίλους φορείς (δήμους, ιδιωτικές σχολές κ.λπ.) και επιλέξτε εκείνο που σας αρέσει.
Και να θυμάστε: «η γνώση είναι δύναμη» και «ποτέ δεν είναι αργά» για να την κατακτήσετε.
