Πολλές γυναίκες ταλαιπωρούνται από ακμή και πολλές είναι εκείνες που αναρωτιούνται τι πρέπει να κάνουν για να την αντιμετωπίσουν άμεσα.
Εκείνο που πρέπει να γνωρίζετε είναι ότι η ακμή αποτελεί νόσημα και πρέπει να αντιμετωπίζεται αποκλειστικά και μόνο από δερματολόγο. Στην ήπια ακμή απαιτείται μόνο τοπική θεραπεία. Στη μέτρια και βαριά ακμή απαιτείται τοπική και από του στόματος αγωγή. Από του στόματος αγωγή πρέπει να χορηγείται τουλάχιστον για 6 μήνες ενώ η τοπική αγωγή μπορεί να διαρκέσει όσο και η νόσος.
Σημαντική είναι η θεραπεία να έχει καθημερινή φροντίδα. Πρωί και βράδυ καθαρίζετε το πρόσωπο σας με ένα αντισηπτικό σαπούνι ή ένα ειδικό τζελ. Συνεχίστε με λοσιόν καθαρισμού αν το δέρμα σας είναι ιδιαίτερα ερεθισμένο βάζετέ τη μόνο βράδυ. Απλώστε έπειτα την ενυδατική σας κρέμα το πρωί και την αντιβιοτική το βράδυ. Το πρωί μην ξεχνάτε το αντηλιακό. Για έξτρα κάλυψη χρησιμοποιείστε μια ειδική πούδρα χωρίς λάδι, υποαλλεργική και όχι κομετογόνα (hypoallergic and non comedogenic).
Ο πράσινος άργιλος καθαρίζει σε βάθος την επιδερμίδα χωρίς να την ερεθίζει. Το αποτέλεσμα είναι άμεσο και διαρκεί 2-3 μέρες γι’ αυτό στα δέρματα με ακμή συστήνεται να γίνεται μάσκα αργίλου 2 -3 φορές τη βδομάδα. Φτιάξτε τη μόνες σας σε ένα μπολ ρίξτε νερό με χαμομήλι περίπου 2-3 κουταλιές της σούπας και προσθέστε την σκόνη αργίλου που έχετε προμηθευτεί από το φαρμακείο. Προσθέστε τόση ποσότητα αργίλου όση για να δημιουργηθεί μια πηκτή κρέμα, ρίξτε μια σταγόνα αιθέριο έλαιο λεμονιού. Απλώστε τη στο πρόσωπο και στο λαιμό. Όταν στεγνώσει αρχίστε να την αφαιρείται με χλιαρό νερό. Συστήνεται να γίνεται βράδυ 2 με 3 φορές τη βδομάδα.
Κάντε κρυοθεραπεία, πρόκειται για μια επεμβατική μέθοδο που χρησιμοποιεί υγρό άζωτο. Στην ακμή εφαρμόζεται σε δύο περιπτώσεις. Είτε αφού έχει περάσει η ακμή, δηλαδή αντιαισθητικές ουλές που μπορεί να δημιουργήσουν στο πέρασμά της κάποια σπυριά (συνήθως εμφανίζονται στην πλάτη ή στο στέρνο και σπάνια στο πρόσωπο), είτε κατά τη διάρκεια της θεραπείας της ακμής με άλλα φάρμακα σαν συμπληρωματικό στοιχείο πάνω σε κάποιες φλεγμονώδεις κύστες.
Η κρυοθεραπεία δεν είναι κύρια θεραπεία αλλά συμπληρωματική. Πρώτα δίνονται φάρμακα και κρέμες ανάλογα με το πρόβλημα. Μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε ηλικία ενήλικης ζωής, απαγορεύεται εάν υπάρχει αλλεργία στο κρύο, αιματολογικές διαταραχές, κνίδωση, κρυοσφαιριναιμία (μια συστηματική αγγειίτιδα) και κάποια αυτοάνοσα νοσήματα. Δεν χρειάζεται αναισθησία.
Επιμέλεια: Μαργαρίτα Μπρίγκου
