Αυτή την εβδομάδα θέλω να μιλήσουμε για τη δύναμη της δημιουργικότητας και της δημιουργικής σκέψης. Όχι μόνο ως ικανότητα, αλλά ως κάτι που είναι κυριολεκτικά γραμμένο μέσα μας, στο DNA μας, στη βαθύτερη ανθρώπινη φύση μας. Από τη στιγμή που ερχόμαστε στον κόσμο, είμαστε το αποτέλεσμα μιας αλληλουχίας γεγονότων που έπρεπε να συμβούν ακριβώς στη σωστή στιγμή για να υπάρχουμε, με μια ακρίβεια σχεδόν απίστευτη. Αυτό από μόνο του είναι δημιουργία, ένα μικρό θαύμα. Είναι μια δύναμη που κουβαλάμε μαζί μας – η ικανότητα να παίρνουμε το τίποτα και να το μεταμορφώνουμε σε κάτι. Και αυτό το θαύμα της δημιουργίας δεν μας εγκαταλείπει ποτέ. Να δίνουμε μορφή σε ιδέες, να φτιάχνουμε λύσεις που πριν δεν υπήρχαν, να πλάθουμε μια πραγματικότητα που μας εμπνέει.
Κι όμως, όταν στη ζωή μας εμφανίζεται μια μεγάλη δυσκολία, λησμονούμε εντελώς αυτή την έμφυτη δύναμη. Αντί να θυμηθούμε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε, να ανακαλύψουμε, να βρούμε νέες διαδρομές, κυριευόμαστε από φόβο, ανασφάλεια και αμφιβολία. Στρέφουμε το βλέμμα στο τι έχουν κάνει οι άλλοι, ψάχνοντας έτοιμες συνταγές για τα προβλήματά μας. Μα η πιο δυνατή λύση, τις περισσότερες φορές, δεν έρχεται από το παρελθόν κάποιου άλλου· έρχεται από τη δική μας δημιουργική σκέψη – εδώ και τώρα.
Στη δουλειά μου, βλέπω συχνά ανθρώπους να έρχονται με άγχος, θλίψη ή άλλες δυσκολίες. Συχνά, η πρώτη τους σκέψη είναι: «Τι έκαναν οι άλλοι;» Και βέβαια, μπορούμε να εμπνευστούμε από τις εμπειρίες των άλλων, αλλά η καλύτερη λύση δεν είναι απαραίτητα αυτή που έχει ήδη εφαρμοστεί κάπου αλλού. Η καλύτερη λύση είναι αυτή που δημιουργείς εσύ, βασισμένη σε αυτό που πραγματικά θέλεις να πετύχεις – μια λύση που δεν υπήρχε πριν τη φανταστείς.
Υπάρχουν στιγμές που λέω σε έναν πελάτη μου: «Σκέφτηκες ποτέ αυτό ή εκείνο;» Και όταν η απάντηση είναι «Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι», ξέρω ότι εκείνη τη στιγμή έχει ανοίξει μια πόρτα σε κάτι καινούριο – μια δημιουργία που μόλις γεννήθηκε. Αυτό είναι το σημείο όπου ξεκινά η πραγματική αλλαγή. Γιατί η δημιουργική σκέψη δεν βασίζεται σε έτοιμες συνταγές, αλλά σε κάτι που φτιάχνουμε από την αρχή, με τα δικά μας χέρια, τη δική μας φαντασία, τη δική μας ματιά.
Κι εγώ η ίδια, στις πιο δύσκολες φάσεις της ζωής μου που δεν ήξερα απαραίτητα πώς να προχωρήσω, δεν βρήκα ελπίδα κοιτάζοντας τι έκαναν οι άλλοι. Αντίθετα, κάθισα και αναρωτήθηκα: πώς μπορώ να δημιουργήσω μια ζωή χωρίς χώρο για πίκρα και μνησικακία; Πώς μπορώ να δημιουργήσω μια ζωή για την οποία ανυπομονώ κάθε μέρα; Και κάπως έτσι, έμαθα να ζω σε «λειτουργία δημιουργίας» – να σκέφτομαι όχι μόνο πώς να επιβιώσω, αλλά πώς να φτιάξω κάτι όμορφο, κάτι που με γεμίζει πάθος και χαρά.
Η δημιουργικότητα δεν είναι μόνο τέχνη με την κλασική έννοια – δεν είναι μόνο ζωγραφική, μουσική, ποίηση ή λογοτεχνία. Και ναι, αυτά είναι υπέροχες μορφές τέχνης. Όμως δημιουργία είναι και ο τρόπος που στήνουμε τις μέρες μας, οι αποφάσεις που παίρνουμε, η οπτική που επιλέγουμε. Κάθε μέρα δημιουργείς – είτε το συνειδητοποιείς είτε όχι. Κάθε στιγμή που ζούμε είναι μια πινελιά στον πίνακα της ζωής μας. Και όταν όλες αυτές οι στιγμές ενωθούν, αποκαλύπτεται αυτό που έχουμε δημιουργήσει.
Οπότε, δώσε προσοχή σε αυτό που φτιάχνεις. Φρόντισε κάθε στιγμή να έχει το χρώμα, τη ζεστασιά, την αλήθεια που θέλεις. Γιατί κάθε στιγμή είναι ένα πινέλο που βάφει τον καμβά σου.
Αυτό είναι και το σημερινό μου κάλεσμα: ζήσε τη μέρα σου σε «λειτουργία δημιουργίας».
Να θυμάσαι: Δημιουργώ δεν σημαίνει απλώς «παράγω» – σημαίνει φέρνω στον κόσμο κάτι που πριν δεν υπήρχε. Και αυτό είναι αποκλειστικά στο χέρι σου.
Ιουλία Καζάνα-McCarthy
Δρ. Κοινωνιολογίας (University of Surrey, UK)
MSc Psychology (c.) (Brunel University of London)
Πιστοποιημένη Life Coach (International Coaching Federation, ICF)
Solution Focused Θεραπεύτρια (BRIEF)
