Λέμε «ΟΧΙ» στην Τοξικότητα, στον Λαϊκισμό, στον Εθνικισμό, στον Απόπατο.
Ο Σάμιουελ Τζόνσον έζησε τον 18ο αιώνα (1709-1784)·
σήμερα, εν έτει 2021, δυνάμεθα πλέον να πιστοποιήσουμε,
ότι ο Άγγλος λογοτέχνης μάς έχει κληροδοτήσει ένα διαχρονικό απόφθεγμα
που αποτελεί παγκοσμίου βεληνεκούς κοινωνική-πολιτική ηθογραφία..:
«Ο Πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο ενός καθάρματος.».
Κι όχι μόνον ο Πατριωτισμός·
προσαρμόζοντας τη σοφή ρήση στα δεδομένα τής Νεοελληνικής Μπανανίας,
το τελευταίο καταφύγιο των καθαρμάτων, των απατεώνων, των λαϊκιστών, των κάπηλων,
είναι το περιβόητο χουντικό τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια».
Κι όμως, οποία τραγική ειρωνεία,
πρόκειται για τρεις έννοιες που -αν τις αντιμετωπίσουμε αυθυπάρκτως-
είναι απολύτως αξιοσέβαστες και αναγάγουν το προσωπικό στοιχείο σε βαθμό ιερότητας.
Ως εκ τούτου,
το πρόβλημα δεν είναι η Πατρίδα (τού κάθε ανθρώπου),
το πρόβλημα δεν είναι η Θρησκεία (τού κάθε ανθρώπου),
το πρόβλημα -ακόμη περισσότερο- δεν είναι η Οικογένεια (τού κάθε ανθρώπου).
Το Πρόβλημα συνίσταται στη Χρήση.
Πατρίδα έχουμε όλοι μας.
Οικογένεια έχουμε όλοι μας.
Θρησκεία δεν έχουμε όλοι μας,
αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το «Αθρησκευτίκ» ακυρώνει τον αρχέγονο φόβο
που κάθε άνθρωπος αισθάνεται
για ετούτο το -κατά Καββαδίαν- τρομαχτικό ταξίδι τού Χαμού.
Η παθογένεια, λοιπόν,
γεννάται και γιγαντώνεται
από τη στιγμή που ο εκάστοτε υπάνθρωπος καταχράται τα συγκεκριμένα ιδανικά,
μετατρέποντάς τα σε εμπορεύσιμα αντικείμενα, σε «Μονοπώλιο»,
σε προσωπική παντιέρα που κραδαίνεται δι’ ασήμαντον αφορμήν.
…
Στο φετινό «Survivor» συμμετέχει ένα θλιβερό άτομο,
που καπηλεύεται σε αίσχιστο βαθμό την Πατρίδα, τη Θρησκεία, την Οικογένεια.
Οι ενδείξεις υπήρχαν εξ αρχής,
αλλά επί τρεις μήνες δεν μετουσιώνονταν σε «αποδείξεις»
διότι τα πράγματα κυλούσαν βολικά για τον εν λόγω συμμετέχοντα.
Λίγο οι κωμικές στιγμές του, λίγο ο παλιμπαιδισμός του,
λίγο οι άλλοτε αστείες και άλλοτε ιντριγκαδόρικες ατάκες του,
συνήργησαν ώστε να αποκτήσει υποστηρικτές μεταξύ των τηλεθεατών.
Όντως,
το πολυσυζητημένο στιγμιότυπο
με την προσπάθειά του να περπατήσει στη νεροτσουλήθρα,
ήταν εξαιρετικά αστείο
και λίαν αβανταδόρικο στην περαιτέρω ανάπτυξη τού συλλογικού χιούμορ.
Όμως, έμελλε να ερχόταν η στιγμή που η ευχάριστη διάθεση θα εξαϋλωνόταν.
…
Το Αστείο είναι Ζητούμενο τής Ζωής.
Το Αστείο είναι Χρεία τής Ζωής.
Το Αστείο είναι Ζωογόνο.
Όμως, το Αστείο διατρέχει μονίμως έναν θανάσιμο κίνδυνο,
καθώς μία -ενίοτε, εξαιρετικά λεπτή- διαχωριστική γραμμή το διαφοροποιεί από το Γελοίο.
Το Αστείο και το Γελοίο διϋλίζονται μέσα από τη δοκιμασία που λέγεται «Σοβαρότητα»·
το Αστείο σέβεται τη Σοβαρότητα,
το Γελοίο ασεβεί στη Σοβαρότητα,
το Αστείο ξέρει πότε να σταματήσει,
το Γελοίο δεν ξέρει πότε να σταματήσει.
Έτσι, στην πρώτη σοβαρή κατάσταση,
το Αστείο μετετράπη σε Γελοίο, ο αστείος έγινε πια γελοίος,
η συνεπαγωγική νομοτέλεια που διέπει τέτοιες καταστάσεις εμφανίσθηκε ξανά·
ο αστείος άνθρωπος είναι επιθυμητός ως παρέα και ως φίλος,
ο γελοίος άνθρωπος είναι ανεπιθύμητος για παρέα και για φιλία.
Και το σημαντικότερο..;
Ο Αστείος σχετίζεται με την Αλήθεια,
ο Γελοίος σχετίζεται με το Ψέμα.
…
Η Ζωή έχει αποδείξει αναρίθμητες φορές,
ότι αυτοί που εν ριπή οφθαλμού σε βαφτίζουν φίλο τους
και διατυμπανίζουν ασταμάτητα ότι αγαπάνε όλον τον κόσμο,
είναι άφιλα και χειριστικά άτομα
που επιδιώκουν -προς ίδιον όφελος- να ψυχαναγκάζουν τούς ανθρώπους
και να τούς δεσμεύουν ψυχολογικά.
Αυτό βλέπουμε πλέον και στο «ριάλιτι επιβίωσης» τού «Σκάϊ».
Επί τρεις μήνες ο σαλτιμπάγκος τού «Survivor» περιοριζόταν σε πινελιές
που σχηματοποιούσαν το χουντικό υπόβαθρό του.
Όμως, όταν ορίσθηκε ως υποψήφιος προς αποχώρηση από συμπαίκτη του,
εκεί έπεσε οριστικά και αμετάκλητα το δήθεν ανθρώπινο προσωπείο του.
Αρχικώς,
ο σαλτιμπάγκος τού «Survivor» εξεδήλωσε ραδιούργα συμπεριφορά,
προκειμένου να απέφευγε τη θέση που θα τον οδηγούσε στην κρίση των τηλεθεατών·
έτσι, χωρίς την παραμικρή τσίπα,
εθέλησε να αλλοιώσει την απόφαση τού -κατέχοντος την ασυλία- «Κόρο»,
βάζοντας λυτούς και δεμένους να τον επηρεάσουν.
Όταν τού κατελογίσθη η συγκεκριμένη μεθόδευση,
αρνήθηκε κατηγορηματικά πως είχε πράξει με τέτοιον τρόπο,
αλλά εν τέλει -μετά το γενικευμένο άδειασμα που υπέστη-
αναγκάστηκε να παραδεχθεί την Αλήθεια.
Αμέσως μετά,
ο ψεύτης σαλτιμπάγκος τού «Survivor»
μπήκε στο «mode» που συμπυκνώνεται στον όρο «Υποβάθμιση».
Έτσι, τον ακούσαμε να λέει μία φράση,
η οποία παραπέμπει ευθέως στο πρόσωπο τής απεχθούς κυρίαρχης κουλτούρας
όπου δεσπόζουν η Γλοιωδία, η Δουλικότητα, το Ρουσφέτι, η Αναξιοκρατία.
.png)
«Είπα “Όταν θέλει να πει κάποιος καμιά καλή κουβέντα, ας την πει…”».
Ναι,
είναι ακριβώς αυτή η νεοελληνική αντίληψη
που όλοι οι αξιοκράτες πολίτες σιχαινόμαστε.
Ναι,
είναι η «Νεοελλάδα», εκφρασμένη μέσα σε λίγες λέξεις.
…
Θα μπορούσε αυτό το συμβάν να ήταν απλώς ένα λάθος,
μία στιγμιαία έκφραση αδυναμίας·
ποιος άνθρωπος αξίζει καταδίκη επειδή εζήτησε να πουν γι’ αυτόν «μία καλή κουβέντα»;
Όμως, οι εξελίξεις απέδειξαν ότι εδώ δεν υπήρχε η παραμικρή δικαιολογία.
Ο ψεύτης σαλτιμπάγκος τού «Survivor»
-ο οποίος σε κάθε ευκαιρία σταυροκοπιόταν επιδεικτικώς μπροστά στις κάμερες
και υποδυόταν τον «καλό Χριστιανό»-
μόλις επελέγη ως υποψήφιος προς αποχώρηση
έδειξε ακαριαία το αληθινό του πρόσωπο..:
«Ξεκινάει πόλεμος…», είπε έμπλεος χριστιανικής αγάπης και μεγαθυμίας
(προφανώς είναι «μονομάγουλος»
και δεν ακολουθεί την περίφημη προτροπή τού Ιησού,
προφανώς δεν έχει υπ’ όψιν του τις πλάκες που παρέλαβε ο Μωϋσής
και ιδίως την 9η εντολή που λέει
«Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά τού πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή.»).
…
Έκτοτε, τα πάντα πήραν τον δρόμο τους…
Η δοκιμασμένη συνταγή που λέγεται «Αυτο-Θυματοποίηση», μπήκε σε πρώτο πλάνο·
ο ψεύτης σαλτιμπάγκος τού «Survivor» δεν έχει σταματήσει να κλαψουρίζει,
δεν έχει σταματήσει να ζητιανεύει ψήφους,
δεν έχει σταματήσει να απευθύνεται στους τηλεθεατές
με τον πιο χαμερπή και αηδιαστικό τρόπο.
Αντί να κάνει αυτοκριτική και να σιωπήσει,
λουφάζει στην κρυψώνα τού (δήθεν) θύματος και επιτίθεται κατά το δοκούν.
Το χείριστο, δε, είναι,
ότι μετατρέπει την ιερή διαδικασία που λέγεται «Συγγνώμη» σε Ξεπέτα·
χρησιμοποιεί τη «Συγγνώμη» ως ύστατο καταφύγιο και ως τηλεγραφική διεκπεραίωση,
υποκρίνεται ότι παραδέχεται τις ευθύνες του
μέσα από γενικόλογες φράσεις τού τύπου «Όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη…»
και αμέσως μετά συνεχίζει απερίσπαστος τις επιθέσεις
εναντίον των συμμετεχόντων που ανθίστανται στα ποταπά σχέδιά του.
Δεν είναι μόνο ψεύτης, είναι και προδότης.
Έχοντας χάσει τα ερείσματά του εντός τής ομάδας που ανήκει,
επιζητά συμμάχους στην αντίπαλη ομάδα.
Υπ’ αυτό το πλαίσιο τής απολύτως χειριστικής συμπεριφοράς,
δεν ορρωδεί να ανακατεύει ανθρώπους,
δεν διστάζει να τούς εμπλέκει ονομαστικώς σε δικά του προβλήματα
και να τούς καλεί πιεστικά να πάρουν θέση·
έτσι,
μετατρέπει εσκεμμένα τούς συμπαίκτες του σε μέρος τού προβλήματος
και αποπροσανατολίζει τούς επιπόλαιους παρατηρητές από την ουσία τής εκάστοτε συζήτησης.
Φανταστείτε τι έχει ξεστομίσει -ιδίως «off camera»- αυτό το θρασύ και δειλό ον,
ώστε να φτάσει να το(ν) αδειάσει -εμμέσως πλην σαφώς- ο ίδιος ο Γιώργος Λιανός
μέσω τής ραδιοφωνικής εκπομπής του.
Ιδού τι είπε -σε τηλεφωνική παρέμβασή του- ο παρουσιαστής τού «Survivor»:
«Τα ’χουνε πάρει κρανίο… Τα ’χουνε πάρει κρανίο…
Κάτι τούς έχει πει τώρα..; Δεν έχουν καταγραφεί αυτά..;
Ξέρουν αυτοί..; Δεν θέλουν να τα πούνε..;
Ο (λέει το όνομα τού σαλτιμπάγκου) σφυρίζει αδιάφορα…
Και πάει λέγοντας…».
…
Τοξικότητα, Λαϊκισμός, Απόπατος.
Ο ψεύτης σαλτιμπάγκος τού «Survivor» λέει διαρκώς ότι δεν φοβάται,
λέει διαρκώς ότι ο κριτής είναι ο «Κόσμος»,
αλλά εξεκίνησε πόλεμο από τη στιγμή που ετέθη στην «Κρίση τού Κόσμου».
Πλέον,
το χουντικό τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια»
υπάρχει (σχεδόν) σε κάθε πρότασή του, σε κάθε φράση του.
Αυτός έστειλε από τηλεοράσεως το «συνθηματικό»
και τώρα οι όμοιοί του έχουν λάβει το μήνυμα
διότι λειτουργούν με τούς ίδιους κώδικες συνεννόησης και συσπείρωσης.
Ο ψεύτης σαλτιμπάγκος τού «Survivor» επικαλείται ασταμάτητα τον κόσμο
και επιδίδεται σε ανυπόφορα γλοιώδεις αναφορές και επικλήσεις·
έτσι, τον έχουμε ακούσει να χρησιμοποιεί συνεχώς όρους με συναισθηματικό βάρος:
ο Θεός, ο Χριστός, η Παναγία,
ο «Κόσμος», «όλη η Ελλάδα», «όλοι οι Έλληνες», «όλοι οι Χριστιανοί»,
τα «Ελληνόπουλα», η Ελλάδα, η Κύπρος,
η Αμερική κι η Αυστραλία
που αποτελούν εξέχουσες περιοχές όπου υπάρχει «Απόδημος Ελληνισμός»,
η γυναίκα του, το παιδί του.
Όλα τα «χαρτιά» του,
τα έχει πετάξει ξεδιάντροπα πάνω στο τραπέζι
και τα θυσιάζει στον φτηνιάρικο βωμό τής παραμονής του στο «Survivor».
Ίχνος αξιοπρέπειας, ίχνος τσίπας, ίχνος μπέσας, ίχνος ταπεινότητας, ίχνος (αυτο)σεβασμού.
Ένας θλιβερός δηλωσίας, ένας δηλωσίας κίβδηλης αγάπης προς το πλησίον,
ένας κάπηλος τής Θρησκείας, ένας δυσφημιστής τού Χριστιανισμού,
ο οποίος -προκειμένου να δώσει το «show» του και να κερδίσει μερικά ψηφαλάκια-
διακωμωδεί και ξευτιλίζει τον Αγιασμό, αλλά και το Χρίσμα·
ο αυτοπροσδιοριζόμενος ως «παπα-Ντάφι»,
δεν ορρωδεί να ραντίζει τα χτυπημένα σημεία στα σώματα των συμμετεχόντων
και να χασκογελάει θριαμβευτικά
για τις θαυματουργές ιδιότητες που έχει η προσωπική του γελοιότητα.
Συνάμα,
σκορπάει αφειδώς ψεύτικες και υποκριτικές ευχές,
που στην πραγματικότητα έχουν την υπόσταση κατάρας.
…
Το υπέρτατα κωμικοτραγικό τής υπόθεσης είναι,
ότι όλοι αυτοί οι θιασώτες
τού χουντικού και δωσιλογικού τρίπτυχου «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια»
που θα κινητοποιηθούν από τις κλαψιάρικες κορώνες
τού πατριδοκάπηλου-θρησκειοκάπηλου-οικογενειοκάπηλου σαλτιμπάγκου
και θα τον ψηφίσουν να παραμείνει στο «Survivor»,
συνεισφέρουν σε απόλυτο βαθμό
στην οικονομική επιτυχία ενός ριάλιτι που ο παραγωγός του είναι Τούρκος.
Ανέκαθεν οι μάζες διακρίνονταν -και (εσαεί θα) διακρίνονται- από Κλινική Ηλιθιότητα.
Προσέξτε τη ζοφερή αντιφατικότητα:
Ο τηλεοπτικός σταθμός «Σκάϊ» με τη δεδηλωμένη εθνικιστική ρητορική του,
χρησιμοποιεί μία θλιβερή ελληνόφωνη περσόνα
και προσπορίζεται-μοιράζεται τα κέρδη με Τούρκο εθνικιστή μουσουλμάνο
(ο οποίος, σημειωτέον, είναι ευνοούμενος τού χιτλερίσκου Ερντογάν).
Το μόνο που απομένει για να ολοκληρωθεί η κατάντια,
είναι να αναδειχθεί νικητής τού «Survivor» ο κάπηλος σαλτιμπάγκος.
Ουδεμία έκπληξη θα αισθανθούμε· το έχουμε ξαναδεί το έργο…
Ο Υπο-Κοσμικός
(Twitter: @Ypokosmikos
