Δικαιολογημένες η οργή και η δυσπιστία των τηλεθεατών
για το απίθανο αποτέλεσμα τής Παρασκευής.
Σήμερα -σε αγαστή συνεργασία με τη δημοσιογραφική ιδιότητά μου-
θα χρησιμοποιήσω τη 15ετή εμπειρία μου ως στέλεχος τηλεοπτικών παραγωγών,
προκειμένου να ξεκαθαρίσουμε άπαξ και διά παντός το ομιχλώδες τοπίο
γύρω από τις τηλε-ψηφοφορίες των «realities».
Δύο είναι τα καυτά ερωτήματα που βασανίζουν τούς ήδη υποψιασμένους
-αλλά και δικαιολογημένα καχύποπτους πλέον- τηλεθεατές:
Είναι στημένες οι ψηφοφορίες; Μπορούν να στηθούν οι ψηφοφορίες;
Έρχονται ευθύς αμέσως οι απαντήσεις…
…
Ας ξεκινήσουμε από τα απλά…
Σάς λέω, λοιπόν, με πάσα γνώση και βεβαιότητα,
πως κάθε εκπομπή όπου υφίσταται ως κίνητρο -καθ’ οιονδήποτε τρόπο- το Κέρδος,
δύναται να στηθεί, δύναται να παραγάγει στημένο αποτέλεσμα.
Αυτό, βεβαίως,
δεν σημαίνει πως όποιο παιχνίδι παρακολουθούμε στους δέκτες μας,
είναι a priori σικέ και έχει προκαθοριστεί η εξέλιξή του.
Όπερ μεθερμηνευόμενον,
ο καταλύτης που ορίζει το Αδιάβλητον ή το Διαβλητόν ονομάζεται «Ανθρώπινος Παράγοντας».
Κάθε ισχυρισμός νομιμότητας και διαφάνειας
εκ μέρους τού εκάστοτε τηλεοπτικού σταθμού,
καταρρίπτεται εν τη γενέσει του από τις πρακτικές τής Καθημερινότητας·
επί παραδείγματι,
το φαινομενικώς ατράνταχτο επιχείρημα
ότι οι όροι τής κάθε ψηφοφορίας είναι κατατεθειμένοι σε συμβολαιογράφο,
μόνο γέλωτα μπορεί να προκαλέσει
αν σκεφτούμε ότι έχουν υπάρξει επίορκοι συμβολαιογράφοι
που κατείχαν νευραλγική θέση σε παραδικαστικά κυκλώματα και σε εταιρείες δολοφόνων
(δεν στοχοποιώ το εν λόγω λειτούργημα, αλλά καταδεικνύω τις εξακριβωμένες παθογένειές του).
Ετούτο το ζοφερό πλαίσιο έρχεται να ενισχυθεί
από τις δαιδαλώδεις διαδικασίες ελέγχου τής ψηφοφορίας,
που στην πραγματικότητα αποτρέπουν κάθε πολίτη
να διερευνήσει πού ακριβώς καταλήγουν τα λεφτά του.
Όμως, δεν χρειάζεται καν να φτάνουμε σε μία τέτοια κουβέντα,
διότι η επίτευξη τής αλλοίωσης τού αποτελέσματος μίας τηλε-ψηφοφορίας
είναι εξαιρετικά εύκολη και -κυρίως- νομότυπη υπόθεση.
Πώς;
Ο τρόπος είναι απλός…
…
Ας θεωρήσουμε ότι ένας παραγωγός είναι απατεώνας.
Ας θεωρήσουμε ότι ένας παραγωγός έχει ευνοούμενο παίκτη
και είναι αποφασισμένος να τού δώσει τη νίκη (και συνεπαγωγικώς, το έπαθλο).
Με δεδομένο, λοιπόν,
ότι κάθε απατεώνας που κατέχει υψηλή θέση στην Ιεραρχία τού Συστήματος,
διαθέτει έναν ολόκληρο μηχανισμό απατεωνίσκων,
που ανά πάσα στιγμή είναι διαθέσιμοι και πρόθυμοι
να κάνουν οτιδήποτε τούς ζητήσει το «αφεντικό»
με αντάλλαγμα ένα εύκολο μεροκαματάκι
και -ίσως- με την σταδιακή αναρρίχησή τους σε ανώτερα κλιμάκια λαμογιάς,
ουδεμία ψηφοφορία είναι επί τής ουσίας θωρακισμένη και εκ προοιμίου αδιάβλητη,
καθώς η χειρ τής Διαφθοράς καιροφυλακτεί για να αφήσει το μιαρό αποτύπωμά της.
Ακόμη και αν ένας συμμετέχων έχει στην πραγματικότητα τεράστια διαφορά ψήφων,
ακόμη κι αν ο ευνοούμενος τής παραγωγής υπολείπεται κατά χιλιάδες,
η διαφορά εξαφανίζεται εν ριπή οφθαλμού
αν δοθεί η σχετική εντολή σε ακροβολισμένους «κατά συνθήκην ψηφοφόρους»
ή σε κάποια εταιρεία που παρέχει -με το αζημίωτο, φυσικά- bots προς πάσαν χρήσιν.
Για να μιλήσουμε και με αριθμούς,
αν ένα παιχνίδι έχει φτάσει σε κομβικό σημείο
και ο ευνοούμενος τής παραγωγής υπολείπεται κατά 10.000 ψήφους,
(αν, δηλαδή,
τον χωρίζει από την πρώτη θέση ή από την παραμονή του
μία διαφορά που συνήθως θεωρείται χαώδης και μη αναστρέψιμη),
οι κατά παραγγελίαν ψήφοι θα επιβαρύνουν την παραγωγή με 10.000-15.000 ευρά,
καθώς από τα 2-3 ευρά που είναι η χρέωση για τα τηλεφωνήματα και τα «sms»,
σχεδόν το ήμισυ τού κόστους θα επιστρέψει στους νοθευτές τής διαδικασίας
(το 45% παρακρατείται από την εταιρεία τηλεπικοινωνιών τού πελάτη,
ένα ποσοστό που κινείται στις παρυφές τού 10%
είναι η προμήθεια τής εταιρείας που διεξάγει την ψηφοφορία
και το εναπομείναν 45-50% επιστρέφει στον πελάτη·
ήτοι, στην τσέπη τής παραγωγής).
Και ερωτώ..:
Υπάρχει κάποιος αφελής πολίτης που να πιστεύει
ότι σε πανάκριβες παραγωγές τής Ελληνικής Τηλεόρασης
που έχουν προϋπολογισμό εκατομμυρίων ευρών,
αν ο παραγωγός είναι απατεώνας
και θέλει για οποιονδήποτε προσωπικό ή κοινωνικό λόγο
να βγάλει συγκεκριμένο νικητή στο παιχνίδι,
θα ορρωδήσει μπροστά σε μερικά «ψωροχιλιάρικα»;
Φυσικά και δεν θα διστάσει·
τα Κέρδη που προσφέρουν τα «Αόρατα Νήματα» είναι ανυπολόγιστα,
οπότε είναι απολύτως αναμενόμενο να επενδύονται χρήματα σε «μαριονέτες».
Όμως, το πράγμα γίνεται πολύ πιο ζοφερό και δυστοπικό,
όταν μπούμε στις τεχνικές λεπτομέρειες τής εκάστοτε ψηφοφορίας.
Το ερώτημα που -μεταξύ άλλων δημοσιογραφικών αποριών-
υπέβαλα σε απόλυτο γνώστη τού αντικειμένου,
ήταν σαφές και έθεσε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων:
«Η εκάστοτε εταιρεία που εντέλλεται με τη διεκπεραίωση τηλεοπτικών ψηφοφοριών,
έχει τη δυνατότητα να αλλοιώσει με τεχνικό τρόπο τη διαδικασία;».
Η απάντηση ήταν σοκαριστική, η απάντηση ήταν καταπέλτης:
«Βεβαίως.
Μία εταιρεία που λειτουργεί με όρους αδιαφάνειας και ανέντιμων συναλλαγών,
έχει τη δυνατότητα -και μάλιστα, σε “real time”- να αλλοιώσει την ψηφοφορία
σβήνοντας ψήφους αλλά και προσθέτοντας ψήφους κατά το δοκούν.
Αυτό είναι έργο που φέρνει εις πέρας ένας προγραμματιστής.».
ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑ. ΠΩΣ ΕΙΠΑΤΕ; ΟΡΙΣΤΕ;
Συγγνώμη, ψηφοφόροι των «realities», ποιοι είστε;
…
Κατόπιν τούτων, μεταφερόμαστε από το Γενικό στο Ειδικό.
Ας μιλήσουμε για τον «Σκάϊ», για το «Big Brother»,
και για την ψηφοφορία που περατώθηκε στο «live» τής Παρασκευής·
μία ψηφοφορία που προεκάλεσε αρχικώς μαζική κατάπληξη
και στη συνέχεια μαζική κατακραυγή λόγω τού απίθανου αποτελέσματός της.
Μετά την αποχώρηση τής εξαιρετικής Μαίρης Βαρσάμη
και την ταυτόχρονη παραμονή τής -διαθέτουσας αποκρουστικό χαρακτήρα- τραγουδίστριας
(η οποία -σημειωτέον- ανήκει στο δυναμικό δισκογραφικής εταιρείας
που έχει άριστες σχέσεις με το κανάλι τού Φαλήρου),
το «Twitter», το σχετικό hashtag τής εκπομπής και οι αναρτήσεις τού επίσημου λογαριασμού της,
πλημμυρίσανε από χιλιάδες μηνύματα οργής και δυσπιστίας·
αναρίθμητοι αγανακτισμένοι τηλεθεατές
αδυνατούσαν -βάσει τεκμηρίων- να δεχθούν ότι υπήρξε αυτή η εξέλιξη.
Οι χαρακτηρισμοί «ΣΤΗΜΕΝΟ» και «ΞΕΥΤΙΛΕΣ» κυριάρχησαν
και συνεπύκνωσαν με εκκωφαντικά εύγλωττο τρόπο τον Συλλογικό Αποτροπιασμό.
Από τη μία,
η ευφυής, αξιοπρεπής, έντιμη, μορφωμένη, ευγενική, καλλιεργημένη γυναίκα,
που ονομάζεται Μαίρη Βαρσάμη
και μάς προσέφερε ως τηλεοπτική παρακαταθήκη κι ως κοινωνικό μήνυμα τον έξοχο χαρακτήρα της·
αυτή η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑ που κατέφερε να συσπειρώσει τούς τηλεθεατές
και να κατακτήσει δικαίως τον σεβασμό τους με την εν γένει συμπεριφορά της
και με φράσεις όπως εκείνη που εξεστόμισε λίγο πριν αποχαιρετήσει το «σπίτι»
(καταφέρνοντας καίριο πλήγμα στην τιτλολάγνα Νεοελληνική Μπανανία):
«“Κυρίες” είμαστε από επιλογή.».
Από την άλλη,
ένα χειριστικό και αδίστακτο «καρντασιανοειδές»,
που μπήκε στο «σπίτι» και το μετέτρεψε σε «οίκο ανοχής»
με την «τσόντα» που εν απολύτω γνώσει και εν απολύτω επιγνώσει
επέταξε αναισχύντως στα μούτρα των τηλεθεατών
για να προσποριστεί τα οφέλη που παραδοσιακώς αποφέρει η «Κλειδαρότρυπα»
(περισσότερα μπορείτε να αναγνώσετε στο πόνημα που ανήρτησα στις 23 Νοεμβρίου,
με τίτλο «“Big Brother”: Το χυδαίο βίντεο μίας χυδαίας παραγωγής και δύο χυδαίων παικτών»
Όμως, πέρα από την ηθικολογική προσέγγιση και ανάλυση των δύο γυναικών,
τίθεται και το απολύτως πραγματιστικό ζήτημα που αφορά στη δημοφιλία τους·
οι τηλεθεατές-υποστηρικτές-ψηφοφόροι τής Μαίρης Βαρσάμη ήταν χιλιάδες,
ήταν ενεργοί, ήταν δραστήριοι, ήταν εκδηλωτικοί,
ήταν επί καθημερινής βάσεως παρόντες στα «Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης»,
ενώ οι (όποιοι) τηλεθεατές-υποστηρικτές-ψηφοφόροι τού «καρντασιανοειδούς»
ήταν άφαντοι, αόρατοι, αγνοούμενοι, ανύπαρκτοι.
Μιλάμε για φαινόμενο που είναι ανεπανάληπτο στα τηλεοπτικά και διαδικτυακά χρονικά.
Πού βρέθηκαν ξάφνου όλοι αυτοί και εψήφισαν κατά χιλιάδες στην κρίσιμη ψηφοφορία;
Γιατί δεν εμφανίζονται;
Πώς γίνεται να έχει τόσο ταπεινούς υποστηρικτές
ένα καρντασιανοειδές που εγύρισε «τσόντα» σε πανελλήνια μετάδοση;
«Πώτς γκένεν αυτό;», όπως θα έλεγε και ο αγαπημένος ρήτορας Πατρίκ Ογκουνσότο.
Επιμύθιο:
Επιστρέφουμε στην αφετηρία και στη βάση τού παρόντος πονήματος·
επιστρέφει στη συζήτησή μας ο καταλύτης που λέγεται «Ανθρώπινος Παράγοντας».
Προσωπικώς, ακριβώς επειδή δεν έχω αδιάσειστα στοιχεία στα χέρια μου
-και παρ’ ότι η φράση «Θα δείτε τη Μαίρη από κοντά σε λίγο…»
που εξέφυγε από τον παρουσιαστή Γκουντάρα κατά τη διάρκεια τής επίμαχης ψηφοφορίας,
είναι απολύτως αμφιλεγόμενη
και ενισχύει έτι περαιτέρω την ήδη υπάρχουσα δικαιολογημένη καχυποψία-
δεν θα αποδεχθώ την κυρίαρχη αντίληψη
που λέει ότι η ψηφοφορία τού «Big Brother» ήταν στημένη,
ούτε θα ισχυριστώ πως το αποτέλεσμα ήταν προαποφασισμένο.
Όμως, δικαιούμαι να θέσω τα εξής αμείλικτα ρητορικά ερωτήματα:
Έχετε εμπιστοσύνη στον τηλεοπτικό σταθμό και στους παραγωγούς
που αλλάζουν τη δομή των «realities» κατά το δοκούν;
Έχετε εμπιστοσύνη στον τηλεοπτικό σταθμό και στους παραγωγούς
που αλλάζουν τούς κανόνες των «realities» κατά το δοκούν;
Έχετε εμπιστοσύνη στον τηλεοπτικό σταθμό και στους παραγωγούς
που αποδεδειγμένα αλλοιώνουν διαλόγους;
Έχετε εμπιστοσύνη στον τηλεοπτικό σταθμό και στους παραγωγούς
που επιλέγουν παίκτες ήδη γνωστούς μεταξύ τους;
Έχετε εμπιστοσύνη στον τηλεοπτικό σταθμό και στους παραγωγούς
που χρησιμοποιούν το Μοντάζ ως όπλο για τη «δολοφονία χαρακτήρων»;
Έχετε εμπιστοσύνη στον τηλεοπτικό σταθμό και στους παραγωγούς
που διαρρέουν πλάνα από την «τσόντα» τής ευνοούμενης παίκτριας;
Αν έχετε εμπιστοσύνη στον τηλεοπτικό σταθμό και στους παραγωγούς του,
αν βάζετε το χέρι σας στη φωτιά για τη διαφάνεια και την εντιμότητά τους,
τότε, ναι, δικαιούστε να υποστηρίξετε ότι η ψηφοφορία τής Παρασκευής ΔΕΝ ήταν στημένη.
Όμως, κάτι μού λέει,
ότι αυτοί που έχουν εμπιστοσύνη στον τηλεοπτικό σταθμό και στους παραγωγούς του,
είναι σαν αυτούς που υποστηρίζουν το «καρντασιανοειδές»:
ΑΟΡΑΤΟΙ.
Ο Υπο-Κοσμικός
(Twitter: @Ypokosmikos
https://twitter.com/Ypokosmikos)
