Το αόριστο, γενικόλογο κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής μπορεί να «έγειρε» θετικά υπέρ των θέσεων της Ελλάδας για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, ουσιαστικά όμως δεν δεσμεύει καμία χώρα ως προς το να αναλάβει το μερίδιο των ευθυνών που της αναλογεί και να φέρει χειροπιαστά αποτελέσματα, αφήνοντας περιθώριο να συνεχίσουν την ίδια ουδέτερη στάση.
Το τι θα γίνει στην πράξη παραμένει ζητούμενο και για την ελληνική πλευρά αλλά και για τη Γερμανίδα καγκελάριο, η οποία στις 13 Μαρτίου έχει εκλογές σε τρία κρατίδια και μέχρι τότε θα πρέπει να έχει σημειώσει ικανοποιητική πρόοδο που να «χρυσώνει το χάπι» στους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της. Γι’ αυτό, άλλωστε, και επέμεινε ιδιαιτέρως στη νέα συνάντηση στις 6 Μαρτίου με τη συμμετοχή του Αχμέτ Νταβούτογλου, λίγες μόλις ημέρες πριν από τις κάλπες.
Αναλυτές επεσήμαιναν ότι όσοι ξέρουν να διαβάζουν τα κείμενα συμπερασμάτων κατέληξαν στην ίδια κρίση. Οι διατυπώσεις παραμένουν ασαφείς, ακόμη και ως προς το θέμα των συνόρων, στο οποίο γίνεται αναφορά χωρίς «επιτρέπεται» αλλά και χωρίς «απαγορεύεται».
Και το αποτέλεσμα για την Ελλάδα παραμένει το ίδιο, όπως και η απειλή εξόδου από τη Σένγκεν. Χρονοδιάγραμμα τριών μηνών για να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, περιμένοντας παράλληλα για ακόμη μία φορά να δει, όπως και η Γερμανία, τι θα κάνει η Τουρκία.
