Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους -ιδιαίτερα της προηγούμενης γενιάς- που διανύουν τη μέση ηλικία πιστεύουν ότι με τις πρώτες βαθιές ρυτίδες ή τη χαλάρωση του δέρματός τους παύουν να είναι ερωτεύσιμοι.
Πίσω όμως από αυτόν τον μύθο κρύβεται η πραγματικότητα. Ο άνθρωπος με το πέρασμα του χρόνου αποκτά μια μεγαλύτερη ερωτική πείρα και διεκδικεί άφοβα την ερωτική του απόλαυση, ενώ ταυτόχρονα την προσφέρει απλόχερα στον σύντροφό του, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις. Ενώ ο νέος πιστεύει πως ο χρόνος είναι με το μέρος του, ο μεγαλύτερος σε ηλικία άνδρας ή γυναίκα ξέρει πως καμία ευκαιρία δεν είναι για χάσιμο. Αυτή, λοιπόν, η ετοιμότητα και η αμεσότητα που τους διακατέχει τους δίνει ένα σημαντικό προτέρημα.
Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως με τη βοήθεια της επιστήμης και της πλαστικής χειρουργικής ο χρόνος μένει στάσιμος εκεί ακριβώς όπου εμείς θέλουμε να τον σταματήσουμε, ανάλογα με τις παρεμβάσεις που θα κάνουμε στο σώμα και στο πρόσωπό μας.
Βέβαια, είναι κοινά αποδεκτό ότι, ενώ στην πρώτη πλαστική επέμβαση που θα κάνουμε είμαστε λίγο ή πολύ διστακτικοί, βλέποντας το αποτέλεσμα, την αλλαγή της εμφάνισής μας και λαμβάνοντας τον θαυμασμό των γύρων μας, μας γεννιέται η επιθυμία να εξαλείψουμε σιγά σιγά κάθε φυσική φθορά του χρόνου.
Όπως ακριβώς λειτουργεί το αίσθημα της πείνας ή της δίψας που αναγκάζει τον οργανισμό να το ικανοποιήσει άμεσα, έτσι λειτουργεί και η ερωτική ανάγκη στον άνθρωπο. Εφόσον, λοιπόν, η δίψα και η πείνα δεν γνωρίζει ηλικία, έτσι και ο ερωτισμός του ανθρώπου και το δικαίωμα στην ομορφιά του δεν κάνει διαχωρισμό σε φύλο, εθνικότητα, κοινωνική τάξη ή ηλικία.
Η ομορφιά σαφώς δεν γνωρίζει ηλικία, καθώς βγαίνει φυσικά από μέσα μας.
Διαβάστε περισσότερα: www.stefanoschalkitis.com
Το άρθρο υπογράφει ο Στέφανος Χαλκίτης
Πλαστικός Αισθητικός Χειρουργός
