Οι λοιμώξεις αλλά και οι οποιασδήποτε άλλης αιτιολογίας φλεγμονές του γεννητικού συστήματος είναι οι πιο συνηθισμένες αιτίες μειωμένης ανδρικής γονιμότητας. Σε περιπτώσεις λοιμώξεων του όρχεως και της επιδιδυμίδας, τα γεννητικά κύτταρα εκτίθενται σε παθογόνους μικροοργανισμούς αλλά και σε κύτταρα-μεσολαβητές της φλεγμονώδους αντίδρασης.
Το αποτέλεσμα πολλές φορές είναι βλάβη της σπερματογένεσης και αλλοίωση της ποιότητας του σπέρματος, που ειδικά σε περιπτώσεις χρόνιων λοιμώξεων δεν είναι αναστρέψιμη.
Οι συνέπειες των κλινικά εμφανών λοιμώξεων του όρχεως και της επιδιδυμίδας στη γονιμότητα είναι γνωστές και περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, ατροφία του όρχεως και πλήρη απώλεια της γονιμότητας. Ωστόσο, οι συνέπειες των φλεγμονών εκείνων που δρουν χωρίς εμφανή συμπτώματα ή με ήπια μόνο συμπτωματολογία, καθώς και εκείνων που δεν οφείλονται σε λοιμώξεις από συγκεκριμένα παθογόνα, δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς.
Ιστολογικές αναλύσεις σε βιοψίες όρχεων δείχνουν ότι υπογόνιμοι άνδρες πολύ συχνά έχουν ιστολογικά ευρήματα παλιών ασυμπτωματικών φλεγμονών του γεννητικού συστήματος. Ωστόσο, η δυσκολία στη διάγνωση των περιπτώσεων αυτών έχουν σαν αποτέλεσμα οι χρόνιες ασυμπτωματικές φλεγμονές του όρχεως που προκαλούν προβλήματα γονιμότητας να μην γίνονται εύκολα αντιληπτές.
Επιπλέον, εκτός από τα αντιβιοτικά που χορηγούνται σε περίπτωση λοιμώξεων από συγκεκριμένους παθογόνους μικροοργανισμούς, δεν υπάρχουν άλλες μορφές θεραπείας των χρόνιων υποκλινικών φλεγμονών που να έχουν αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα. Ως εκ τούτου, η αντιμετώπιση να είναι σε μεγάλο βαθμό εμπειρική με αμφιλεγόμενα πολλές φορές αποτελέσματα.
Η επιμέλεια του άρθρου έγινε από τον Χ. Κυράτσα, Χειρουργό, Ουρολόγο Ανδρολόγο, Συνεργάτη του Ανδρολογικού ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr
