Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, η τοξίνη που απομονώθηκε από το δηλητηριώδες δήγμα μιας αράχνης που ζει στη Βραζιλία μπορεί να προσφέρει μια εναλλακτική επιλογή για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας (ΣΔ).
Η τοξίνη ονομάστηκε PnTx2-6 και προέρχεται από το δήγμα της Phoneutria nigriventer, το οποίο είναι πολύ επώδυνο για τους ανθρώπους. Στους άνδρες, μάλιστα, μπορεί να προκαλέσει πριαπισμό ή επώδυνη στύση. Αυτό ακριβώς ήταν το σύμπτωμα που ώθησε τους ερευνητές να εξετάσουν τη δράση της παραπάνω τοξίνης στην αντιμετώπιση της ΣΔ.
Βρέθηκε πως η τοξίνη μπορεί να βελτιώσει τη στυτική λειτουργία σε αρουραίους με υπέρταση και διαβήτη, ενώ παράλληλα μπόρεσε να αναστρέψει σε ποντίκια τη στυτική δυσλειτουργία που είχε εμφανιστεί λόγω αυξημένης ηλικίας. Οι ερευνητές, λοιπόν, επισημαίνουν ότι η συγκεκριμένη ουσία λειτουργεί τόσο στη ΣΔ που οφείλεται στη φυσική διαδικασία της γήρανσης όσο και στη ΣΔ που οφείλεται σε κάποιο νόσημα.
Τα φάρμακα με την πιο ευρεία χρήση για την αντιμετώπιση της ΣΔ είναι οι αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης τύπου 5 PDE5. Για την επίτευξη στύσης, το σώμα του άνδρα πρέπει να απελευθερώσει μονοξείδιο του αζώτου (ΝΟ), το οποίο χαλαρώνει τους μαλακούς μυς γύρω από τα τοιχώματα των αρτηριών του πέους, επιτρέποντας με τον τρόπο αυτό στα αιμοφόρα αγγεία να διασταλούν.
Η απελευθέρωση του ΝΟ είναι μόνο το πρώτο βήμα μιας σειράς χημικών αντιδράσεων που επιτρέπουν να συμβεί η μυϊκή αυτή χάλαση. Ένα από τα επόμενα βήματα είναι η απελευθέρωση του cGMP, ενός μορίου που ενεργεί ώστε οι μύες να διατηρούνται χαλαροί. Η φωσφοδιεστεράση τύπου 5 είναι ένα ένζυμο που εκφυλίζει το cGMP, διασφαλίζοντας έτσι ότι η στύση δεν θα κρατήσει για πάντα. Υψηλή συγκέντρωση όμως αυτού του ενζύμου μπορεί να σημαίνει ότι η στύση δεν θα είναι δυνατόν να επιτευχθεί. Οι αναστολείς PDE5, λοιπόν, μπλοκάρουν τη λειτουργία του ενζύμου και λύνουν το πρόβλημα.
Η τοξίνη PnTx2-6 όμως λειτουργεί διαφορετικά. Αντί να επιδρά στη φωσφοδιεστεράση τύπου 5, φαίνεται να ενεργοποιεί την απελευθέρωση ΝΟ, δρώντας απευθείας στη χαλάρωση των μαλακών μυών. Οι ερευνητές υποστηρίζουν, μάλιστα, πως η τοξίνη θα μπορούσε να αποτελέσει εναλλακτική θεραπεία για το 30% των ασθενών που δεν ανταποκρίνονται στους αναστολείς της PDE5.
Η τοξίνη όμως δεν έχει ακόμα δοκιμαστεί σε ανθρώπους. Μετά τα ενθαρρυντικά ευρήματα της τελευταίας τους μελέτης, που αποκάλυψε την αποτελεσματικότητα της τοξίνης στην αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας ποντικιών που σχετιζόταν με την αύξηση της ηλικίας, οι ερευνητές ελπίζουν ότι θα εγκριθεί και η χρήση της σε ανθρώπους. Έχουν μάλιστα αναπτύξει μια συνθετική εκδοχή της τοξίνης και το επόμενο τους βήμα είναι η εξέταση των ενδεχόμενων παρενεργειών.
Πηγή: msnbc
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Π. Δρέττας,
Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος,
Δ/ντής του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών,
www.andrologia.gr
