Η χρήση των ορμονών αυτών είναι αρκετά δημοφιλής στους ηλικιωμένους, αλλά τα ασαφή αποτελέσματ;a τους όπως και οι κίνδυνοι που τις συνοδεύουν (διαβήτης, καρδιά) προκαλούν συζητήσεις στην ιατρική κοινότητα για την ασφάλεια τους.
Η ανάγκη να δείχνουμε νεώτεροι και υγιέστεροι στη μεγάλη ηλικία έχει αυξήσει τον αριθμό των ανδρών, που ζητούν αγωγές με ορμόνες και κυρίως αυτές που αναφέρθηκαν.
Στην Αμερική το 1999 γράφτηκαν 64.800 συνταγές τεστοστερόνης ενώ το 2008 οι αντίστοιχες έφτασαν τα 3.300.000 και αυτό σύμφωνα με τους συγγραφείς οφείλεται στην κυκλοφορία των νέων μορφών χορήγησης των ορμονών (κρέμα, γέλη) που έκαναν την χρήση τους πιο ελκυστική συγκριτικά με τα ενέσιμα σκευάσματα του παρελθόντος.
Η ανδρική αυτή ορμόνη πέφτει μετά τα 30 συνήθως 1 με 2% ανά έτος ηλικίας, μέχρι τα 65 όπου η πτώση γίνεται πιο δραματική.
Ο όψιμος υποανδρογονισμός όπως ονομάζεται, ενοχοποιήθηκε για τη μείωση της μυϊκής μάζας, τη μείωση της libido, τη μείωση της οστικής πυκνότητας, την απουσία συγκέντρωσης, τη κούραση γενικά στους μεγάλους άνδρες, αλλά καμία μελέτη δεν έχει αποδείξει με σαφή τρόπο αν φταίει η τεστοστερόνη ή αυτές οι καταστάσεις συνοδεύουν απλά την γήρανση του οργανισμού, όπου εμπλέκονται και άλλοι μηχανισμοί εκτός των ορμονών.
Μελέτες που να αποδεικνύουν με ξεκάθαρο τρόπο ότι η υποκατάσταση με ορμόνες βελτιώνει την ζωή και την απόδοση των ενήλικων ανδρών δεν έχουμε, με αποτέλεσμα τη σύγχυση των γιατρών για την ανάγκη συνταγογράφησης ή όχι.
Σε μια Ολλανδική μελέτη που συμμετείχαν άνδρες 60-80 χρόνων και χορηγήθηκε στους μισούς ορμόνη και στους άλλους ψευδοφάρμακο φάνηκε πως στους άνδρες με πραγματική ουσία είχε αυξηθεί η οστική και μυϊκή μάζα συγκριτικά με τους υπόλοιπους που δεν έπαιρναν, άλλα παρά ταύτα η μυϊκή δύναμη και η κινητικότητα των ηλικιωμένων δεν είχε αυξηθεί, όπως επίσης η πνευματική συγκέντρωση και η διάθεση γενικά δεν φάνηκε να αλλάζει μεταξύ των δυο ομάδων πληθυσμού που μελετήθηκαν για 6 μήνες.
Άλλη μια ανησυχία των γιατρών επίσης είναι η αύξηση της προστατικής μάζας και του προστατικού Αντίγονου, που κάνει τους ουρολόγους κυρίως να υποψιάζονται το καρκίνο και να υπερθεραπεύουν ένα πληθυσμό με αντικαρκινικές αγωγές που συνοδεύονται από αρκετές επιπλοκές (ακράτειες ούρων, σεξουαλική ανικανότητα) .
ΑΥΞΗΤΙΚΗ ΟΡΜΟΝΗ
Η ορμόνη αυτή παράγεται από την υπόφυση και ειναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη αλλά μετά τα 25 χρόνια μειώνεται η έκκριση της κατά 50% ανά 7 χρόνια ζωής.
Η ορμόνη αυτή χορηγείται επίσημα και με έγκριση σε παιδιά που αναπτύσσονται κανονικά αλλά και σε άνδρες που έχασαν τον αδένα αυτό λόγω καρκίνου ή από αντικαρκινικές θεραπείες.
Σε υγιείς ηλικιωμένους που χορηγήθηκε η ορμόνη αυτή παρά τις διαφορές που φάνηκαν ως θετικές ( αύξηση της μυϊκής μάζας ,οστική πυκνότητα κλπ) δεν τεκμηριώθηκαν αλλαγές στο τρόπο ζωής που να πείθουν την επιστημονική κοινότητα για την αξία της.
Με συμπληρωματικό μειονέκτημα επίσης το τεράστιο κόστος της γιατί μια χρόνια αγωγή κοστίζει 15.000$.
Τα αντιγηραντικά ινστιτούτα σε όλο το κόσμο φαίνεται πως προβληματίζονται για τη συγχορήγηση των ορμονών αυτών καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως η μείωση των ορμονών αυτών είναι μια φυσική συνέπεια της γήρανσης και πιθανόν άμυνα του οργανισμού με γενετική εντολή, άρα οι γιατροί θα πρέπει να ειναι προσεκτικοί για να μην καταλήξουν νέοι Φρανκενστάιν.
