Κανόνες ανταγωνισμού, ποσοστά, συζητήσεις, κανονισμοί, περιφερειακές πολιτικές, Όλα αυτά και το καθένα από μόνο του οδηγούν στις Βρυξέλλες όπου φαίνεται να «ανεβαίνουν οι διαθέσεις» για αναπροσδιορισμό των όρων ανταγωνισμού σε τομείς της ναυτιλίας όπως εν προκειμένω με τους liners και τα shipping consortia.
Σε διεθνές ναυτιλιακό φόρουμ πάντως, απέναντι στη διαγραφόμενη τάση, υποστηρίχθηκε ότι η αρμόδια Επιτροπή θα πρέπει να σταματήσει να αντιμετωπίζει τον τομέα της ναυτιλίας ως ειδική περίπτωση όσων αφορά τους κανονισμούς ανταγωνισμού.
Μάλιστα με ορίζοντα το επόμενο έτος (2015) το Global Shippers’ Forum, έχει υποστηρίξει την κατάργηση της ομαδικής εξαίρεσης που δόθηκε πρόσφατα στα liner shipping consortia.
Ο κανονισμός 906/2009 λήγει τον Απρίλιο 2015 και οι Βρυξέλλες εξετάζει αν θα πρέπει να τον ανανεώσει ή να αντιμετωπίζεται ο τομέας όπως όλοι οι άλλοι.
Να σημειωθεί ότι σήμερα  ένα shipping consortium τυγχάνει ομαδικής εξαίρεσης από τους κανόνες ανταγωνισμού της ΕΕ αν το μερίδιο αγοράς του είναι κάτω από 35%.
Ωστόσο μία μεγαλύτερη συμμαχία δεν είναι αναγκαστικά παράνομη, αλλά τα μέλη της πρέπει να διενεργήσουν έναν αυτοέλεγχο για να διασφαλιστεί ότι δεν υπάρχει κατάχρηση της κυρίαρχης του θέσης.
Με αυτό το φόντο ωστόσο τόσο το σχεδιαζόμενο δίκτυο Ρ3 μεταξύ των μεγαλύτερων container lines στον κόσμο και η διευρυνόμενη G6 συμμαχία θα ξεπερνούν το όριο του 35% στα key trade lanes.
Μάλιστα νομικοί κύκλοι προβάλλουν το επιχείρημα ότι οι κανονισμοί αυτοί θα πρέπει να ανανεωθούν, και θέλουν επίσης το όριο να αυξηθεί για να αντιστοιχεί με αυτό άλλων τομέων που επιτρέπονται έως και 50%.
Τα consortia αποτελούν συμφωνίες συνεργασίας μεταξύ shipping lines, όπως η κοινή εκμετάλλευση πλοίων οι οποίες μειώνουν το κόστος και βελτιώνουν την αποτελεσματικότητα λειτουργίας.
Ωστόσο τα μέλη εξακολουθούν να ανταγωνίζονται στην τιμολογιακή τους πολιτική.
Οι Βρυξέλλες προτιμούν αυτό το είδος συνεργασίας, αλλά εργάζονται προς μία κατεύθυνση που όλοι θα αντιμετωπίζονται κατά τον ίδιο τρόπο.
Η GSF έχει πει ότι προτιμά την γενική πολιτική της Επιτροπής να καταργήσουν ομαδικές εξαιρέσεις. Η σύστασή της στόχευε στο να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρχουν πλέον καμία ειδική αντιμετώπιση του ναυτιλιακού τομέα ως προς το δίκαιο ανταγωνισμού της ΕΕ.
Ο γ.γ. της Chris Welsh είπε: Εφόσον πλέον έχει διαπιστωθεί ποιοι είναι οι αποδεκτοί παράγοντες συμφωνιών των consortia, δεν υπάρχει πλέον ανάγκη για ένα ασφαλές λιμάνι BER, επειδή ο αυτοέλεγχος είναι αρκετός για τις στάνταρ συμφωνίες στα consortia.
Το GSF είπε ότι οι αποδόσεις των στάνταρ συμφωνιών των consortia να εξακολουθούν να υφίστανται και ερήμην των όποιων κανονισμών ομαδικών εξαιρέσεων επειδή οι προβλέψεις αυτοελέγχου υπό των οριζοντίων κατευθυντήριων γραμμών ανταγωνισμού θα καλύπτουν καλές συμφωνίες οι οποίες συμβάλλουν πραγματικά προς το όφελος των πλοιοκτητών μέσω μειωμένου κόστους, μειωμένα rates και εμπλουτισμένα services.
To GSF πιστεύει ότι η συμφωνία Ρ3 δείχνει ότι τα global carriers δεν χρειάζονται ομαδικές εξαιρέσεις για να σχεδιάσουν την συνεργασία τους. Συμφωνίες consortia πάνω από 30% μερίδιο αγοράς πέφτουν έξω από της εξαιρέσεις για τα consortia και υπόκεινται σε αυτοέλεγχο σε κάθε περίπτωση. Στο παρελθόν το όριο ήταν 30% για conference lines, αλλά αυξήθηκε στο 35% για όλα τα πλοία όταν οι Ευρώπη απαγόρευσε collective pricing μέσω Συνόδων (Κορυφής) το 2008. Οι συμφωνίες consortia δεν διαθέτουν στοιχεία pricing.
Theseanation

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης