Διαβάζω το τελευταίο διάστημα και εύλογο είναι βέβαια, πολλούς υποψήφιους είτε Δημοτικούς συμβούλους είτε Δημάρχους του Πειραιά, να «χρησιμοποιούν» το όνομα του Ολυμπιακού Πειραιώς, ασκόπως!
Σε ομιλίες τους, θα βρεις οπωσδήποτε τουλάχιστον 3-4 αναφορές στην ομάδα του Πειραιά, ελπίζοντας φυσικά στην «ευγνωμοσύνη» του πολυπληθούς κοινού του, άρα και στην ψήφο τους.
Όμως αγαπητοί υποψήφιοι, υπάρχουν ερωτήματα που είναι απλά:
Ποιος ο λόγος να αναφέρεστε στην ομάδα; Μήπως έχει ανάγκη ο οποιοσδήποτε κατά καιρούς πρόεδρος του Ολυμπιακού, να ζητήσει τη βοήθειά σας για κάτι;
Δηλαδή τι θα μπορούσε να ζητήσει μια ομάδα από τον Δήμο της και να μη το κάνει ο Δήμος, τη στιγμή που η ίδια η ομάδα, κάνει διάσημη όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και την πόλη στα πέρατα του κόσμου;
Άρα η εξίσωση, ψηφίστε με για να βοηθήσω την ομάδα, παύει να ισχύει.
Πάμε παρακάτω.
Τι δουλειά έχει μια ποδοσφαιρική ομάδα με τα πολιτικά; Εδώ ένα πανό … αντιμνημονιακό σηκώνεται στο γήπεδο ή ένα σύνθημα κατά της κυβερνήσεως(θυμηθείτε παλιότερα το σύνθημα εναντίο ν του Κώστα Καραμανλή) και πέφτουν τα πρόστιμα βροχή.
Αν ένας πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας έχει ανάγκη τις συναλλαγές με το κράτος,  για να χρησιμοποιεί και την ομάδα ως μέσο πίεσης, τότε δεν έχει θέση στην ποδοσφαιρική ομάδα.
Προφανώς και στην παρούσα διοικητική κατάσταση, κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Σε τι θα τον βοηθήσεις τον Δημότη Ολυμπιακό αν σε ψηφίσει; Να του βρίσκεις εισιτήρια στα ντέρμπι; Αστεία πράγματα.
Όποιος νομίζει ότι μπορεί να παίξει ρόλο σε αυτοδιοικητικές  εκλογές  η ομάδα, ώστε να δώσει «γραμμή» στον κόσμο για το τι θα ψηφίσει, είναι γελασμένος.
Η μικρή μου πείρα αυτό λέει. Είτε για τον Πειραιά και τον Ολυμπιακό, είτε για την Αθήνα και τον Παναθηναϊκό.
Στους Δήμους, που δεν υπάρχει  αυτό το απρόσωπο «τέρας» των κυβερνήσεων, όπου οι υπουργοί μοιάζουν, συμπεριφέρονται και είναι (σχεδόν) Θεοί, ο Δήμαρχος είναι πιο προσιτός, πιο άμεσος, πιο συζητήσιμος.
Τον ελέγχουν καθημερινά οι πολίτες,  βλέποντας τη δουλειά του, είτε αυτό λέγεται μάζεμα σκουπιδιών, καθαριότητα σε δρόμους και πλατείες, εγκληματικότητα κτλ.
Το τοπικό στοιχείο είναι δυνατό και όσες φορές επιχειρήθηκε να κατέβουν ή και να γίνου ν Δήμαρχοι μη Πειραιώτες, το αποτέλεσμα ήταν τραγικό.
Ακόμη κι εκείνοι που λόγω της οικονομικής τους άνεσης είχαν διαλέξει να εκλέγονται μεν στον Πειραιά αλλά να ζουν στο Ψυχικό και στις Εκάλες, πήραν το μάθημα στις επόμενες εκλογές.
Συνεπώς, στον Πειραιά και με τη δυνατότητα της ενημέρωσης που έχει ο κόσμος τα τελευταία χρόνια και με την έξαρση του ίντερνετ, ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο. Ωραίες οι κορώνες με συνθήματα του στυλ Θρύλε Θεέ μου Ολυμπιακέ μου κι έτσι είναι φυσικά για όλους εμάς τους φιλάθλους, αλλά στις εκλογές είναι ένα σύνθημα και μόνο!
Ας αφήσουμε την αγαπημένη μας ομάδα να διαπρέπει στα εγχώρια και διεθνή τερέν χωρίς να προσπαθήσουμε να αλλοιώσουμε τον σκοπό της που είναι πολιτιστικός, αθλητικός, φιλανθρωπικός και σε καμία περίπτωση πολιτικός!
Εκτός κι αν καταφέρει τελικά ο Θρύλος να το …σηκώσει κάποια στιγμή το …τιμημένο το τσάμπιονς λιγκ.
Οπότε εκεί, ναι: Ιμπαγάσα for president!!!
Ζαφείρης Σπυριδάκης

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης