Στραμμένο στην κόντρα Ιράν – Σαουδικής Αραβίας είναι το ενδιαφέρον της Δύσης, καθώς εντείνονται οι φόβοι γενικευμένης σύρραξης στην «ευαίσθητη» περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου τα δύο αντιμαχόμενα μέρη (Σουνίτες και Σιίτες Μουσουλμάνοι) έχουν λάβει από καιρό θέσεις μάχης και προσπαθούν να ενισχύσουν τα οικονομικά και γεωπολιτικά τους συμφέροντα.

Ο Μπασάρ αλ-Άσαντ αποτελεί εμπόδιο, καθώς προστατεύει τα συμφέροντα των Ρώσων στην περιοχή, μπλοκάροντας κάθε σχέδιο μείωσης της ενεργειακής εξάρτησης της Δύσης από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες​

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Με την Υεμένη να αποτελεί εδώ και αρκετούς μήνες το επίσημο πεδίο πολεμικής αντιπαράθεσης (όπου το Ιράν υποστηρίζει τους αντάρτες Χούθι και η Σαουδική Αραβία τη μεταβατική κυβέρνηση που εδρεύει στο Άντεν), οι δύο πλευρές έρχονται αντιμέτωπες και στη Συρία, όπου η παραμονή ή μη του προέδρου Άσαντ στην εξουσία αλλάζει τις ενεργειακές και οικονομικές ισορροπίες. Χώρες όπως η Τουρκία και το Κατάρ, έχουν αρκετούς λόγους να επιθυμούν την «αποκαθήλωση» του Άσαντ.

Μια από τις επιθυμίες που είχαν ήδη προταθεί κατά το παρελθόν, αφορούσε στον αγωγό που θα ξεκινούσε από το Κατάρ (πιστός σύμμαχος του Ριάντ) και διερχόμενος από τη Σαουδική Αραβία, μέσω Ιορδανίας και Συρίας θα περνούσε στην Τουρκία. Από εκεί το φυσικό αέριο θα διοχετευόταν στις δυτικές αγορές. Ο Μπασάρ αλ-Άσαντ αποτελεί εμπόδιο, καθώς προστατεύει τα συμφέροντα των Ρώσων στην περιοχή, μπλοκάροντας κάθε σχέδιο μείωσης της ενεργειακής εξάρτησης της Δύσης από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες.

Στο κάδρο μπαίνει και το Ιράκ, ο έλεγχος του οποίου από Σιίτες Μουσουλμάνους διευκολύνει τη στρατηγική επιρροή της Τεχεράνης. Υπενθυμίζεται ότι η Βαγδάτη υποστηρίζει το καθεστώς Άσαντ στη Συρία, μαζί με τη σιιτική οργάνωση Χεζμπολάχ από τον Λίβανο. Έτσι, ολοκληρώνεται η ιρανική προβολή ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ήδη, η Σαουδική Αραβία έχει εκφράσει την αντίρρησή της για τη συμμετοχή του Ιράν στις συνομιλίες για την ειρήνευση στη Συρία, δυσκολεύοντας τις προσπάθειες για την επίλυση της κρίσης που προκλήθηκε από την παρέμβαση της Δύσης. Κι όλα αυτά, χωρίς να υπολογίζεται η ενίσχυση των τζιχαντιστών του Χαλιφάτου από τα σουνιτικά κράτη του Κόλπου (Κατάρ, Η.Α.Ε., Σαουδική Αραβία) για την αποσταθεροποίηση της Συρίας και την πτώση του καθεστώτος Άσαντ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Πηγή: styx.gr

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης