Προ ολίγων ημερών έφυγε από τη ζωή από φυσιολογικά αίτια η γηραιότερη αρκούδα του Καταφυγίου «Αρκτούρος», ο Μήτσος.
Οι φροντιστές του «Αρκτούρου», έχοντας παρατηρήσει ότι τελευταία δεν εμφανιζόταν, τον αναζήτησαν στον χώρο του και τελικά τον εντόπισαν να κείτεται μέσα σε φυσική φωλιά στο Καταφύγιο, όπου και επέλεξε, όπως φαίνεται, να πεθάνει. Ο Μήτσος «έφυγε» σε βαθιά γεράματα σε ηλικία 29 ετών περίπου (οι αρκούδες στη φύση ζουν περίπου 20 χρόνια).
Ήταν μία από τις πρώτες αρκούδες που εντάχθηκαν στον Κτηνιατρικό Σταθμό του «Αρκτούρου» αρχικά και μετέπειτα στο Καταφύγιο. Έως τότε είχε μία αρκετά περιπετειώδη ζωή.
Ο Μήτσος ήταν αρκούδα «χορεύτρια» και ζούσε στην Τρίπολη. Αρχικά κατασχέθηκε από τον αρκουδιάρη, αλλά, καθώς δεν υπήρχε τότε κατάλληλος χώρος για φιλοξενία, του επεστράφη με την προϋπόθεση να μην τον εκμεταλλεύεται με σκοπό το κέρδος. Έπειτα όμως από καταγγελίες πολιτών που τον είδαν να χρησιμοποιείται και πάλι ως θέαμα, κατασχέθηκε οριστικά το 1992 σε ηλικία 3 ετών περίπου.
Μεταφέρθηκε στον ζωολογικό κήπο της Φλώρινας. Από εκεί προσπάθησε πολλές φορές να αποδράσει, γι’ αυτό και του αποδόθηκε το παρατσούκλι «δραπέτης». Ήταν, μάλιστα, ιδιαίτερα… συνεργάσιμος με τους ανθρώπους του Ζωολογικού και έπειτα από κάθε απόπειρα απόδρασης επέστρεφε στον χώρο του έπειτα από τις υποδείξεις τους.
Τελικά το 1993 μεταφέρθηκε στον Κτηνιατρικό Σταθμό του Περιβαλλοντικού Κέντρου, όπου και υποβλήθηκε σε οδοντιατρικές επεμβάσεις. Όπως άλλωστε στις περισσότερες αρκούδες «χορεύτριες», οι κυνόδοντές του ήταν σε κακή κατάσταση εξαιτίας της διατροφής του και της διαβίωσής του σε συνθήκες αιχμαλωσίας.
Ο Μήτσος ήταν μία εντυπωσιακή σε μέγεθος αρκούδα. Το βάρος του κατά περιόδους έφτανε τα 250 κιλά! Παρ’ όλα αυτά, ήταν πολύ ήρεμος και στην καθημερινή συμβίωσή του με τις υπόλοιπες αρκούδες δεν υπήρχαν προβλήματα.
