Του Μπάμπη Παπαφιλιππάκη
Στο Χάιντ Παρκ, στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, ξέσπασε σε λυγμούς από την πίκρα του και την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι έχασε το βάθρο στις λεπτομέρειες.
Στην τελευταία του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες έκανε κατάθεση ψυχής στο Ρίο και ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου Στο Ρίο πάντως, τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Σπύρος Γιαννιώτης… φρόντισε να κλάψει, όχι μόνο ο ίδιος αλλά και όλη η Ελλάδα, αυτή τη φορά από χαρά και συγκίνηση.
Το χρωστούσε άλλωστε στον εαυτό του για την τεράστια προσπάθεια που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια.
Το χρωστούσε σε όλη την Ελλάδα, που γνωρίζει τις απίστευτες δυνατότητες του… γερόλυκου πλέον (έχει πατήσει τα 36) πρωταθλητή των ανοιχτών θαλασσών.
Ο Σπύρος Γιαννιώτης λοιπόν κρατούσε το καλύτερο για το τέλος. Στην τελευταία του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες έκανε κατάθεση ψυχής στο Ρίο και πραγματοποιώντας ένα πολύ δυνατό φίνις στον τελικό των 10 χιλιομέτρων ανοιχτής θαλάσσης κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στην 31η Ολυμπιάδα.
Μάλιστα ο Έλληνας πρωταθλητής «άγγιξε» το χρυσό, ωστόσο μετά από εξέταση του φώτο φίνις, οι κριτές έδωσαν τελικά πρώτο τον Ολλανδό Φέρι Βέερτμαν και δεύτερο, με τον ίδιο χρόνο τον κολυμβητή του Ολυμπιακού, που πάντως έκανε την υπέρβαση, κατακτώντας το μόνο μετάλλιο που έλειπε από την πλούσια συλλογή του.
Αξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι με αυτό το μετάλλιο έσπασε μία κατάρα 120 ετών, καθώς ο Γιαννιώτης έγινε ο πρώτος κολυμβητής από την Ελλάδα που ανεβαίνει στο βάθρο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 που είχαν γίνει στην Αθήνα!
Ο Γιαννιώτης ξεκίνησε συντηρητικά και στα πρώτα 2,5 χιλιόμετρα ήταν 23ος με ένα λεπτό διαφορά από τον προπορευόμενο αθλητή.
Στα 5 χιλιόμετρα ήταν στην 22η θέση με 1,5 λεπτό διαφορά από τον Αυστραλό Πουρτ που οδηγούσε την κούρσα, ωστόσο ανέβασε ρυθμό καθώς στα 7,5 χιλιόμετρα είναι 14ος και τα έδωσε όλα για όλα, για το μετάλλιο, καταφέρνοντας να ανέβει τελικά στο δεύτερο σκαλί του βάθρου.
Στο τρίτο σκαλί του βάθρου ανέβηκε ο Γάλλος Μαρκ-Αντουάν Ολιβιέ.
H απονομή του Σπύρου Γιαννιώτη
«Σήμερα είναι η καλύτερη στιγμή της ζωής μου»
Στις δηλώσεις του μετά την απονομή ο Έλληνας πρωταθλητής με τη συγκίνηση να είναι έκδηλη στο πρόσωπό του ανέφερε: «Μετά τη Βαρκελώνη, το 2013 στο Παγκόσμιο είχα πει στον εαυτό μου ότι θα κυνηγήσω τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Όταν πήρα την πρόκριση πέρσι, ήθελα πολύ να κυνηγήσω κάτι πολύ όμορφο.
Σήμερα όλα λειτούργησαν υπέρ μου. Με τον προπονητή μου (Νίκο Γέμελο), είχαμε πει να μην φτάσουμε στα τελευταία εκατό μέτρα με τους άλλους. Είναι πιο νέα παιδιά και είχαν καλύτερο σπριντ. Κι όμως κατάφερα να ξεφύγω μέσα από αυτό το γκρουπ. Σημασία έχει ό,τι έκανα αυτό που ήθελα.
Αφιερώνω το μετάλλιο στον προπονητή μου, με τόση προσπάθεια τόσα χρόνια. Ένα πολύ μεγάλο μερίδιο είναι του Νίκου. Το αφιερώνω στην οικογένειά μου, στη γυναίκα μου που με στηρίζει. Σε όλο τον κόσμο που με στηρίζει. Το αφιερώνω σε όλους. Είναι το καλύτερο που μπορούσα να έχω.Το έχω αυτό (με τα δάκρυα). Είναι δάκρυα χαράς, συγκίνησης. Σήμερα είναι η καλύτερη στιγμή της ζωής μου».
Απίστευτο fair play από τον Γιαννιώτη-Ζήτησε να ακυρωθεί η ένσταση
Eκτός από σπουδαίας αθλητής πάντως ο Σπύρος Γιαννιώτης απέδειξε πόσο μεγάλος αθλητής είναι.
Ο «ασημένιος» Ολυμπιονίκης του Ρίο ζήτησε από τους επικεφαλής της ελληνικής αποστολής να αποσυρθεί η ένσταση που είχαν καταθέσει για την τελική κατάταξη του αγώνα 10χλμ. κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα, όπου κατέλαβε τη δεύτερη θέση.
Ο Γιαννιώτης αναγνώρισε και δημόσια (στις δηλώσεις του μετά την κούρσα) ότι ο Ολλανδός Φέρι Βέερτμαν ακούμπησε πρώτος στην πλακέτα τερματισμού και δίκαια πήρε το χρυσό μετάλλιο, εξηγώντας μάλιστα ότι ο ίδιος έκανε «ανάποδη χεριά» και γι’ αυτό δεν μπόρεσε να κατακτήσει το χρυσό.
O τερματισμός της απίστευτης κούρσας
Δείτε πως έχασε το χρυσό ο Σπύρος Γιαννιώτης
Το βιογραφικό του Έλληνα πρωταθλητή
Γεννήθηκε στο Λίβερπουλ στις 19 Φεβρουαρίου 1980 και πρώτη του ομάδα ήταν ο Ν.A.O.K. (Ναυτικός Αθλητικός Όμιλος Κέρκυρας). Αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες το 2000.
Ήταν έβδομος στο παγκόσμιο πρω
τάθλημα της Φουκουόκας το 2001. Το 2003 κέρδισε χάλκινο μετάλλιο στα 4Χ200μ. ελεύθερο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Στην Ολυμπιάδα της Αθήνας, ύστερα από 108 χρόνια, ήταν η μία από τις 3 πρώτες ελληνικές παρουσίες σε ολυμπιακούς τελικούς, στις 14 Αυγούστου του 2004. Ο Γιαννιώτης έκανε πανελλήνια επίδοση το πρωί στα 400 μ. ελεύθερο με 3.48.77 (πέρασε έβδομος) και το βράδυ στον τελικό είχε τον ίδιο χρόνο και κατέλαβε την ίδια θέση. Έτσι, αναδείχθηκε 7ος ολυμπιονίκης.
Ξανά στα 400μ. ελεύθερο κέρδισε 1 αργυρό μετάλλιο με 3:51.84 στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2005, στην Αλμερία.
Στους ίδιους αγώνες κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 1.500μ. ελεύθερο, με επίδοση 15 λεπτά 24.84 και την τρίτη θέση στα 800 μέτρα ελεύθερο, αφού στον τελικό κάλυψε την απόσταση σε 8 λεπτά 03.60.
Toν Ιούλιο του 2006, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου στη Βουδαπέστη, δεν μπόρεσε να αποφύγει την όγδοη και τελευταία θέση του τελικού στα 400μ. ελεύθερο ανδρών. Ο πρωταθλητής σημείωσε επίδοση 3:51.40, αρκετά πάνω από το πανελλήνιο ρεκόρ (3:48.67) που 
πέτυχε στον προκριματικό.
Στις 18 Μαρτίου του 2007 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο 12ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υγρού στίβου, στη Μελβούρνη, στον πρώτο αγώνα της καριέρας του σε ανοιχτή θάλασσα.
Ήταν 3ος στα 5 χλμ και με την επιτυχία του αυτή, χάρισε στη χώρα μας το τρίτο της μετάλλιο στην ιστορία του θεσμού, μετά το χρυσό του Άρη Γρηγοριάδη και το χάλκινο της εθνικής ανδρών υδατοσφαίρισης στο Μόντρεαλ. Κάλυψε την απόσταση σε 56 λεπτά, 56 δευτερόλεπτα και 6 δέκατα, υστερώντας κατά επτά δεύτερα του νικητή, Γερμανού Τόμας Λουρτς (56:49.6).
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο ανοιχτής θάλασσας, που διεξήχθη στην Κίνα, το 2007 ο Σπύρος Γιαννιώτης κατέκτησε αργυρό μετάλλιο στις 23 Σεπτεμβρίου, καθώς ήταν 2ος με χρόνο 43.19.56.
Έναν μήνα μετά, στους Διεθνείς Στρατιωτικούς Αγώνες στο Χαϊντεραμπάντ της Ινδίας, ο αθλητής κατέκτησε ένα χρυσό
και δύο ασημένια μετάλλια στα 1.500μ.ελ., στα 4Χ200 και στα 400μ. ελεύθερο, αντίστοιχα. Μάλιστα στα 1.500 μέτρα ελεύθερο σημείωσε χρόνο 15:16.50, που είναι ρεκόρ αγώνων.
Ο Γιαννιώτης ήταν στον κατάλογο των υποψηφίων για τον τίτλο του καλύτερου Ευρωπαίου κολυμβητή ανοιχτής θαλάσσης για το 2007. Τα αποτελέσματα της σχετικής ψηφοφορίας ανακοινώθηκαν από τη LEN κατά τη διάρκεια του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, που διεξήχθη το Μάρτιο του 2008 στην Ολλανδία.
Τον Μάιο του 2008 εξασφάλισε την παρουσία του στο αγώνισμα των 10 χλμ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, καταλαμβάνοντας την ένατη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης ανοιχτής θάλασσας, που διεξήχθη στη Σεβίλλη. Ο πρωταθλητής πέτυχε χρόνο 1 ώρα 53:39.1.
Τον Ιούλιο του 2009 κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Ρώμη στα 5 χλμ. ανοιχτής θάλασσας. Το 2011 στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Σετούμπαλ (Πορτογαλία) , ο αθλητής κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στα 10 χλμ.
Την ίδια χρονιά, και συγκεκριμένα τον Ιούλιο, αναδείχθηκε Παγκόσμιος Πρωτ
αθλητής στα 10 χλμ. ανοιχτής θαλάσσης στη Σαγκάη. Στην ίδια διοργάνωση κατέκτησε και αργυρό μετάλλιο στα 5 χλμ. ανοικτής θάλασσας.
Το 2013 ο πρωταθλητής από την Κέρκυρα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 10χλμ. ανοιχτής θαλάσσης στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βαρκελώνης κι έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία ανοικτής θάλασσας.
Για να φτάσουμε στο σήμερα και στους 31ους Ολυμπιακούς αγώνες, όπου έγραψε ιστορία, καθώς κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο, χάνοντας το χρυσό στο Photo finish, τέσσερα χρόνια μετά την τέταρτη θέση που είχε πάρει στο Λονδίνο με 1:50:05.3.
Οι διακρίσεις του Σπύρου Γιαννιώτη:
Ημερ. Γέννησης 19/2/1980
Σωματείο Ολυμπιακός ΣΦΠ
Αγώνισμα 10χλμ. σε ανοιχτή θάλασσα
Ολυμπιακές συμμετοχές 2000, 2004, 2008, 2012, 2016
Διακρίσεις 2ος 10χλμ. Ολυμπιακοί 2016
4ος 10χλμ. Ολυμπιακοί 2012
5ος 1.500μ. ελεύθερο Ολυμπιακοί 2004
7ος 400μ. ελεύθερο Ολυμπιακοί 2004
1ος 10χλμ. Παγκόσμιο 2011
1ος 10χλμ. Παγκόσμιο 2013
2ος 5χλμ. Παγκόσμιο 2009
2ος 5χλμ. Παγκόσμιο 2011
2ος ομαδικό 5χλμ. Παγκόσμιο 2013
3ος 5χλμ. Παγκόσμιο 2007
3ος 10χλμ. Παγκόσμιο 2015
5ος 5χλμ. Παγκόσμιο ανοιχτής θάλασσας 2010
6ος 10χλμ. Παγκόσμιο 2009
6ος ομαδικό 5χλμ. Παγκόσμιο 2011
6ος 25χλμ. Παγκόσμιο 2013
7ος 400μ. ελεύθερο Παγκόσμιο 2001
8ος ομαδικό 5χλμ. Παγκόσμιο 2015
1ος 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2008
1ος ομαδικό 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2010
2ος ομαδικό 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2014
3ος 4Χ200μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2002
3ος 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2010
4ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2004
4ος ομαδικό 5χλμ. Ευρωπαϊκό 2008
4ος 4Χ200μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2004
5ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2008
5ος 10χλμ. Ευρωπαϊκό 2016
6ος 10χλμ. Ευρωπαϊκό 2008
7ος 10χλμ. Ευρωπαϊκό 2010
8ος 400μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2006
8ος 10χλμ. Ευρωπαϊκό 2014
5ος 400μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2001 (25μ.)
6ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2001 (25μ.)
7ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2000 (25μ.)
7ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2002 (25μ.)
8ος 400μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2002 (25μ.)
8ος 1.500μ. ελεύθερο Ευρωπαϊκό 2004 (25μ.)
1ος Παγκόσμιο Κύπελλο 10χλμ. 2012 (γενική κατάταξη)
