Στο τεύχος Οκτωβρίου της Athens Review of Books, ο ευρωπαϊστής Τζορτζ Σόρος σε μια εκτενή ανάλυσή του γράφει για την τραγωδία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πώς θα αντιμετωπιστεί. Όπως υποστηρίζει: «Η μόνιμη διαίρεση της Ευρώπης σε χώρες-πιστωτές και χώρες-οφειλέτες, με τους πιστωτές να υπαγορεύουν τους όρους, είναι απαράδεκτη για πολλούς Ευρωπαίους. Εάν και όταν το ευρώ τελικά διαλυθεί, θα καταστραφούν και η κοινή αγορά και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ευρώπη θα βρεθεί σε χειρότερη θέση από εκείνη στην οποία ήταν όταν ξεκίνησε η προσπάθεια ένωσης, επειδή η διάλυση θα αφήσει μια κληρονομιά αμοιβαίας δυσπιστίας και εχθρότητας».
Επίσης, ο Π. Κ. Ιωακειμίδης γράφει για την ανάγκη δημιουργίας μιας υπερεθνικής Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας και την απαραίτητη εκχώρηση κυριαρχίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
• Το editorial της ARB «Μήπως έχουμε και την Ευρώπη που μας αξίζει;» ανοίγει τη συζήτηση για τις πολιτικές που αφορούν στο σύνολο του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, οι οποίες μας επηρεάζουν άμεσα, προπαντός δε μακροπρόθεσμα, ως μέλος, έστω και άσωτον, της ευρωπαϊκής οικογένειας. Του «πυρήνα της Ευρώπης», όπως έλεγαν -και φούσκωναν σαν διάνοι- οι πολιτικοί υπαίτιοι της καταστροφής μας. Διαθέσιμο στην ιστοσελίδα: www.booksreview.gr
• Ο Ηρακλής Μήλλας γράφει για τις μορφές «Οθωμανισμού» και τις πολιτικές στην Τουρκία.
• Ο Ρότζερ Σκρούτον αποδομεί τη «φιλοσοφία» του Αλαίν Μπαντιού, δηλαδή τον αμετ-ανόητο αναμηρυκασμό του Τίποτε.
• Ο Διονύσης Γουσέτης γράφει για την Ταχρίρ των Ονείρων «μας», και ειδικότερα για τον εν Ελλάδι απόστολο του ριζοσπάστη διασκεδαστή Σλάβοϊ Ζίζεκ, απόστολος ο οποίος μάλιστα δηλώνει και… «συνάδελφος του Έρικ Χόμπσμπαουμ»!*
• Η Ζόι Χέλερ («Αιδοίο: Περηφάνια και Προκατάληψη») ασκεί κριτική σε μια νέα βιογραφία του γυναικείου κόλπου.
• Ο Αντώνης Χατζημωυσής γράφει για τον φιλόσοφο Σάιμον Μπλάκμπερν και τον γρίφο της αλήθειας.
• Ο Μάριο Βάργκας Λιόσα γράφει για τον δήθεν μάρτυρα της ελευθερίας του λόγου Τζούλιαν Ασάνζ των Wikileaks. Έναν καιροσκόπο που έγινε αρωγός των εχθρών της ελευθερίας.
• Ο Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος γράφει για το καθεστώς του «Υπαρκτού Συνδικαλισμού».
• Ο Μιχάλης Ψαλιδόπουλος γράφει για τον θεσμό που άλλαξε τον κόσμο, τον θεσμό της Εταιρείας.
• Ο Πέτρος Μαρτινίδης, με τίτλο «Αυτό δεν είναι μία πατάτα», γράφει για την έκθεση ζωγραφικής του πολιτικού γελοιογράφου των «Νέων» Δημήτρη Χαντζόπουλου που αποδεικνύεται και σπουδαίος ζωγράφος. Θέμα της έκθεσής του, οι πατάτες, «πραγματικές» όσο και η διάσημη πίπα του Μαγκρίτ.
• Ο Βάιος Καλογρηάς γράφει για το νέο έργο του Χάιντς Ρίχτερ, σχετικά με τους ελληνικούς εμφύλιους πολέμους στη δεκαετία του ’40.
Ακόμη:
• Ευάνθης Χατζηβασιλείου, Μια εναλλακτική ιστορία της Μεσογείου
• Χάρης Βλαβιανός, Αυτοπροσωπογραφία ενός άλλου
• Μαρία Ευθυμίου, Ληστής, πασάς, ηγεμόνας
• Μαρία Λαϊνά, Χωρίς τίτλο. Ποίημα
• Φίλιππος Φιλίππου, Η Ιταλία σε κρίση, ο αστυνόμος Μονταλμπάνο σε δράση
• Δανιήλ Ι. Ιακώβ, Πανδέκτης ομηρικών μελετών
• Λίνα Πανταλέων, Το σαβουάρ-βιβρ της ωμοφαγίας
• Νικόλαος Α.Ε. Καλοσπύρος, Πρωτόκολλα ακαδημαϊκής ηθικής και ερευνητικής ανηθικότητας
• Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Αποδίδοντας «σχήμα» στο τοπίο
Σχέδιο εξωφύλλου: Ο Τζορτζ Σόρος από τον Κωνσταντίνο Παπαμιχαλόπουλο
[*] Υπενθυμίζεται ότι το τεύχος 28 της ARB (Απρίλιος 2012) ήταν αφιερωμένο στον κορυφαίο μαρξιστή ιστορικό Έρικ Χόμπσμπαουμ (1917-2012). Ο Περικλής Βαλλιάνος έγραφε για τον μαρξισμό ως θεολογία αλλά και ως ορθολογική κριτική, ενώ ο Γιάννης Βούλγαρης ανέλυε τι εννοούσε ο Χόμπσμπαουμ όταν πρότεινε να πάρουμε τον Μαρξ στα σοβαρά, όχι βέβαια με την παλαιά μορφή μαρξισμού που έχει ξεπεραστεί οριστικά.
