Γενέθλια 100 ημερών στην εξουσία, έχει ο Συ.Ρι.Ζα, με τον Αλέξη τον Τσίπρα να ισορροπεί σε ένα λεπτό σχοινί κρατώντας αντίβαρο μεταξύ του συμβιβασμού με τους “φίλους & συμμάχους δανειστές” και του οριστικού προσκυνήματος, γυμνός, όμως, από αξιοπρέπεια και ελπίδα, στη Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε, με τους όποιους συμπαθούντες, να πηγαίνουν σπίτια τους απογοητευμένοι… και με τους δυστυχείς συμπατριώτες μας να βλέπουν ξανά το χάος και τα βαθιά φοβιστικά νερά του πολιτικού Αχέροντα, αφού οι ελπίδες για τερματισμό του οικονομικού μαρασμού, που έφεραν τον Συ.Ρι.Ζα στην εξουσία, απ’ ότι φαίνεται, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, συντρίβονται, καθημερινά, στα βράχια του ίδιου του σχεδιασμού τους…
Πολλοί μπορεί να ήλπιζαν ότι ο Συ.Ρι.Ζα θα έφερνε ανακούφιση, αλλά στην μάχη που δίνει η απένταρη χώρα, προκειμένου να σταθεί όρθια, είναι απελπιστικά μόνη, με τους εσωτερικούς ιθύνοντες να ψελλίζουν μικρές απειλές,. αλλά να θυμίζουν, περισσότερο, το θυμωμένο ύφος του μικρού γατιού που στριμωγμένο στη γωνία, με τα’ αυτιά του τεντωμένα προς τα πίσω, να δείχνει τα μικρά και άκακα δοντάκια του. Οι Έλληνες, πέντε χρόνια μετά την είσοδο στο μνημονιακό βασανιστήριο, δεν είναι βέβαιοι για το τι μπορούν, πλέον, να πιστέψουν και ποιόν να εμπιστευθούν. Όλα τα αποθέματα, θάρρους, εμπιστοσύνης και τσαμπουκά έχουν, πια στερέψει…
Το μόνο που μπορούν να διαισθανθούν είναι πως, μετά από μια εξοντωτική πενταετία με θυσίες “απαραίτητες” προκειμένου να μη χρεοκοπήσει, άτακτα, η χώρα, μπροστά τους εμφανίζεται ξανά το γνωστό ταξίδι στο πουθενά… Αλλά κανένας δεν θέλει να συμμετέχει σε μία θεατρική παράσταση χωρίς να έχει δει ποτέ του το σενάριο, και αυτή είναι η παράμετρος που θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα σε όποιους επιχειρήσουν να προχωρήσουν παραπέρα, στο βωμό κάποιων ξεφτισμένων ιδεολογιών…
Το γιγαντιαίο κύμα της ελπίδας και της προσμονής που έφερε την συγκυβέρνηση αυτή στην εξουσία, με την υπόσχεση της επαναφοράς της ανάπτυξης και της κατάργησης όλων εκείνων των μηχανισμών που παρήγαγαν και προωθούσαν τη φτωχοποίηση, συντρίβεται, κάθε μέρα που περνά, στα βράχια, με την αβεβαιότητα να κυριαρχεί, ακόμη και σχετικά με το το αν η χώρα θα μπορέσει να παραμείνει στην ζώνη του ευρώ, αλλά, δυστυχώς, με όλο και πιο σταθερά βήματα, η Ελλάδα φαίνεται, να χαράζει πορεία και να οδεύει προς την οριστική έξοδο, όχι μόνο από το ευρώ, αλλά και απ’ την οποιαδήποτε ελπίδα…!!! Είναι, δυστυχώς, εξαιρετικά δύσκολο να δώσει κανείς, στη σημερινή συγκυβέρνηση, καλό βαθμό σε οτιδήποτε άλλο, πέρα από τις, όποιες, καλές προθέσεις.
Το οπλοστάσιο των “βοηθημάτων σκεπτικού και προσμονής” στέρεψε. Στο μόνο που θα μπορούσαμε να καταφύγουμε είναι στις προσευχές, για όσους, τουλάχιστον, ακόμα, πιστεύουν πως υπάρχει Θεός…
