Η αιτιολογία της κρυψορχίας δεν έχει διευκρινιστεί, φαίνεται όμως ότι πιθανότατα προκαλείται λόγω συνδυασμού ορμονικών ανωμαλιών και γενετικών και ανατομικών παραγόντων που έχουν σχέση με τον όρχι και τους γύρω ιστούς.
Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εξέταση, κατά την οποία ο γιατρός αδυνατεί να ψηλαφήσει τον ένα ή και τους δύο όρχεις μέσα στο όσχεο. Η ψηλάφηση της βουβωνικής χώρας μπορεί να αποκαλύψει την παρουσία ενός βουβωνικού όρχεως, αν όμως δεν καταφέρει ο γιατρός να ψηλαφήσει τον όρχι τότε την εντόπισή του μπορεί να βοηθήσει το υπερηχογράφημα, και η αξονική ή η μαγνητική τομογραφία στα μεγαλύτερα παιδιά. Αν και με αυτές τις εξετάσεις δεν τεθεί διάγνωση, η λύση είναι η διαγνωστική λαπαροσκόπηση, που μπορεί να αποδείξει την ύπαρξη ή μη του όρχεως και να εντοπισει τη θέση του.
Η κρυψορχία είναι μία κατάσταση η οποία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται έγκαιρα, διότι συνοδεύεται από ελαττωμένη παραγωγή σπερματοζωαρίων στον παθολογικό όρχι, γεγονός που σημαίνει ότι αν έχουμε αμφοτερόπλευρη κρυψορχία υπάρχει σαφής κίνδυνος υπογονιμότητας, που μπορεί να ξεπερνά σε ποσοστό το 50%.
Επιπλέον, ασθενείς με κρυψορχία έχουν αυξημένες πιθανότητες (ως και 20 φορές) να αναπτύξουν κακοήθη νεοπλάσματα των όρχεων. Η θεραπεία μπορεί να ξεκινήσει με ορμονικά σκευάσματα που χορηγούνται σε μορφή ενέσεων και ρινικών σπρέϊ, που μπορεί να είναι αποτελεσματικά όταν οι όρχεις βρίσκονται σε σχετικά χαμηλή θέση κοντά στο όσχεο. Η θεραπεία αυτή διαρκεί 3-4 εβδομάδες και απαιτεί συνεχή παρακολούθηση μετέπειτα.
Σε αποτυχία αυτής, ή αν οι όρχεις βρίσκονται σε ψηλότερη θέση, απαιτείται χειρουργική επέμβαση η οποία λέγεται ορχεοπηξία και συνίσταται στη ανεύρεση του όρχι και την καθήλωσή του μέσα στην κοιλότητα του οσχέου. Η επέμβαση θα πρέπει να γίνεται πριν την ηλικία των δύο ετών, προκειμένου να περιοριστούν οι πιθανότητες ορχικής ατροφίας και διαταραχής της ποιότητας του σπέρματος.
Το μήνυμα για τους γονείς είναι ότι η κρυψορχία είναι μία κατάσταση με σοβαρές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη ζωή του αγοριού και η υπόνοιά της θα πρέπει να τους οδηγεί αμέσως σε εξειδικευμένο γιατρό για εξέταση. Επιπλέον, η παρατήρηση του παιδιού από τους ίδιους μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη διάκριση μίας αληθινής κρυψορχίας από έναν απλό ανελκόμενο όρχι, ο οποίος δεν απαιτεί θεραπεία αλλά απλή παρακολούθηση μέχρι την εφηβεία.
Διαβάστε περισσότερα: www.andrologia.gr
Το άρθρο υπογράφουν οι:
Σ.Μπόγρης, Χειρουργός-Παιδοουρολόγος, συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών
Π.Δρέττας, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Δ/ντής του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών
