Μια πρόσφατη μεγάλη έρευνα από τη Γαλλία κατέδειξε ότι τα παιδιά που γεννιούνται μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση εμφανίζουν συχνότερα ανωμαλίες σε διάφορα όργανα, σε σύγκριση με τα παιδιά που συλλαμβάνονται φυσιολογικά.
Στο πλαίσιο της μελέτης, εξετάστηκαν δεδομένα από 33 μονάδες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής της Γαλλίας για το χρονικό διάστημα 2003 με 2007, ο δε συνολικός αριθμός παιδιών ήταν πάνω από 15.000!
Βρέθηκε ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν μετά από εξωσωματική γονιμοποίηση είχαν συχνότερα ανωμαλίες της καρδιάς, του ουροποιητικού και των γεννητικών οργάνων. Πολλές από τις ανωμαλίες ήταν συχνότερες στα αγόρια.
Το ερώτημα αν η εξωσωματική γονιμοποίηση αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης τέτοιου τύπου ανωμαλιών έχει, εδώ και αρκετά χρόνια, διχάσει την επιστημονική κοινότητα. Πολλοί γιατροί επισημαίνουν την ύπαρξη τέτοιων κινδύνων, ενώ άλλοι – ιδιαίτερα όσοι εργάζονται εντατικά στο κομμάτι της γονιμότητας – είναι περισσότερο καθησυχαστικοί.
Οι περισσότερες ανησυχίες έχουν προκύψει από μια ιδιαίτερη τεχνική που χρησιμοποιείται κατά την εξωσωματική, η οποία λέγεται μικρογονιμοποίηση. Στην περίπτωση της μικρογονιμοποίησης, ένα μεμονωμένο σπερματοζωάριο τοποθετείται μέσα στο ωάριο από τον εμβρυολόγο, σε αντίθεση με την «κλασική» εξωσωματική, όπου το κάθε ωάριο αφήνεται να γονιμοποιηθεί από μόνο του σε περιβάλλον πολλών σπερματοζωαρίων. Αν και η μέθοδος της μικρογονιμοποίησης σχεδόν εξασφαλίζει ότι θα γίνει γονιμοποίηση και θα παραχθούν έμβρυα, αποτελεί μια πλέον επεμβατική τεχνική στα πολύ βασικά κύτταρα της ζωής. Είναι ακόμη υπό διερεύνηση αν όντως συνεισφέρει ουσιαστικά στην ανάπτυξη μελλοντικών ανωμαλιών.
Από την άλλη μεριά, είναι γνωστό ότι σε κάποια ζευγάρια που δεν καταφέρνουν από μόνα τους να κάνουν παιδί υποκρύπτεται κάποια γενετική «παραλλαγή», η οποία δυνητικά μεταβιβάζεται στο παιδί που γεννιέται με εξωσωματική και ιδιαίτερα με μικρογονιμοποίηση. Είναι πιθανόν ότι τέτοια κληρονομική προδιάθεση μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη οργανικών ανωμαλιών.
Συμπερασματικά, ενώ η εξωσωματική γονιμοποίηση έχει και συνεχίζει να προσφέρει τόσα πολλά σε ζευγάρια που δεν έχουν την τύχη να κάνουν ένα παιδί από μόνα τους, παραμένει μια επεμβατική μέθοδος γονιμότητας, της οποίας τα αποτελέσματα βρίσκονται ακόμη υπό διερεύνηση. Είναι σημαντικό τόσο οι γιατροί όσο και τα ζευγάρια να προσεγγίζουν το θέμα της υπογονιμότητας ολιστικά και να προχωρούν σε εξωσωματική γονιμοποίησ,η αφού έχουν εξαντληθεί άλλοι πιο φυσικοί τρόποι.
Το κείμενο επιμελήθηκε ο Δρ. ΘΑΝΟΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ MD(London) MRCOG FHEA
Μαιευτήρας Χειρ. Γυναικολόγος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Λονδίνου
