Είναι γνωστό στην επιστημονική κοινότητα πως οι υπογόνιμοι άνδρες παρουσιάζουν «φτωχό» σπερματικό DNA, με αποτέλεσμα να έχουν χαμηλά ποσοστά αναπαραγωγής.
Η παθογένεση αυτής της βλάβης δεν έχει διευκρινιστεί πλήρως και για αυτόν τον λόγο ερευνητές μελέτησαν τη σχέση μεταξύ των αντισπερματικών αντισωμάτων και του ασπερματικού DNA σε μη αζωοσπερμικούς υπογόνιμους άνδρες.
Το δείγμα αποτελούσαν 75 άνδρες που παρουσιάστηκαν για εξέταση γονιμότητας.
Μέσα από δείγματα σπέρματος μετρήθηκαν και αναλύθηκαν η συγκέντρωση σπερματοζωαρίων, η κινητικότητά τους, η μορφολογία, τα επίπεδα αντισπερματικών αντισωμάτων (ASA) καθώς και τα χαρακτηριστικά του σπερματικού τους DNA.
Τα αποτελέσματα κατέδειξαν μεγάλο ποσοστό (>40%) σπέρματος με αντισώματα, καθώς και επηρεασμένη συγκέντρωση σπερματοζωαρίων στα δείγματα που ήταν θετικά στα αντισπερματικά αντισώματα (23.4+/- 13.1χ10(6)/ml) σε σχέση με αυτά που δεν περιείχαν ASA (74.6+/- 61.2χ10(6)/ml.
Σε αντιπαράθεση, το σπερματικό DNA (δείκτης κατακερματισμού) δεν παρουσίασε στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων με θετικά ASA (17.5+/- 17.9%) και με αρνητική αντίδραση στα ASA (17.4+/- 13.5%).
Η στατιστική ανάλυση καταδεικνύει πως τα αντισπερματικά αντισώματα (ASA) είναι απίθανο να έχουν άμεση ή έμμεση επίπτωση στην ακεραιότητα του σπερματικού DNA.
Πηγή: Division of Urology, Department of Surgery, McGill University, Montreal, Quebec, Canada
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Θ. Παλλαντζάς, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr
