Το ημερολόγιό της έμεινε στην ιστορία. Συγκίνησε και ακόμη συγκινεί. Μια νεανική κραυγή εναντίον του θανάτου και υπέρ της ζωής. Κρατούσε ημερολόγιο μέσα στην καρδιά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τις χρονιές 1942- 1944, όταν εκείνη και η οικογένειά της έμεναν σε κρησφύγετο στη σοφίτα ενός κτιρίου του Άμστερνταμ.
Μία εβδομάδα μετά την τελευταία εξομολόγησή της, μπήκε στο σπίτι γερμανική περίπολος και συνέλαβε όλη την οικογένεια Φρανκ, καθώς και άλλες εβραϊκές οικογένειες που κρύβονταν στο ίδιο κρησφύγετο. Η ίδια η Άννα μαζί με τη μητέρα και την αδερφή της πήγαν στο στρατόπεδο Μπέργκεν Μπέλσεν, στο οποίο πέθαναν αργότερα από τύφο.
Ο μοναδικός επιζήσας, ο πατέρας της οικογένειας Ότο Φρανκ επιστρέφοντας μετά την απελευθέρωσή του στο κρησφύγετο που έμεναν, μαθαίνει για το θάνατο των παιδιών του και της γυναίκας του και «ξετρυπώνει» εντελώς τυχαία το ημερολόγιο της κόρης του. «Ελπίζω κάποτε για όλους να είμαστε άνθρωποι κι όχι να παραμείνουμε απλώς Εβραίοι.»
Σήμερα η σοφίτα έχει μετατραπεί σε μουσείο όπου φυλάσσονται τα χειρόγραφα της νεαρής Άννας Φρανκ.
