Γιώργος Αρκουλής
Για κάποιους (προφανώς τους πολλούς), η ως τώρα πορεία των ομάδων στο Μουντιάλ του Κατάρ εντυπωσιάζει ως θέαμα, χάρη στην προσπάθεια των «μικρών» να αντισταθούν στα φαβορί, αλλά και για την διαιτησία που ως χθες ήταν ικανοποιητική.
Τα γήπεδα γεμίζουν, οι χορηγοί πλουτίζουν και οι φιλόδοξοι νέοι παίκτες δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, ώστε να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες μιας πλούσιας μεταγραφής – ειδικά των ομάδων της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής.
Θα έλεγα πως σχεδόν τα πάντα ήταν αναμενόμενα, και μη περιμένετε να ζήσετε κάποιο νέο «μπαμ» όπως αυτά που προέκυψαν στην αρχή του τουρνουά σε βάρος της Γερμανίας (από τους Ιάπωνες) ή της Αργεντινής (από τους Σαουδάραβες). Οπότε, η φάση των αγώνων νοκ άουτ -και με τους μαχητές καταπονημένους από την προσπάθεια στους ομίλους- ας μην περιμένουμε μεγαλεία. Εκτός βέβαια απροόπτου!
Ως τότε, να καταθέσω κάποιες παρατηρήσεις που θεωρώ πως έχουν την σημασία τους, μολονότι οι ειδικοί δεν έδωσαν την πρέπουσα προσοχή.
Στον αγώνα Σενεγάλης – Ολλανδίας το αποτέλεσμα (0-2) ήταν πλασματικό, καθώς οι πρωταθλητές Αφρικής ήταν ανώτεροι. Ωστόσο, σε αυτό το ματς, ο Βαν Ντάϊκ της Λίβερπουλ έδειξε ότι είναι οι κορυφαίος σέντερ μπακ στον πλανήτη, ξελασπώνοντας τον εγωϊστή προπονητή του Φαν Γκααλ.
Η πλέον συγκλονιστική απόδοση στα στοιχήματα, σημειώθηκε στο παιχνίδι Αργεντινής – Σ. Αραβίας (1-2) Το διπλό πλήρωσε 23 προς 1, και η ανατροπή ημίχρονο-τελικό 100!! Πολύ κοντά το διπλό των Ιαπώνων με τους Γερμανούς (1-2) με το ημίχρονο-τελικό να φτάνει το 88 προς ένα. Πως είπατε;
Οι Άγγλοι του (μέτριου κατά την γνώμη μου) Σάουθγκέϊτ, μετά το 6-2 επί του Ιράν, έδειξαν τον κακό εαυτό τους με αντίπαλο τις ΗΠΑ (0-0). Η εμφάνισή τους δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα αναμετρήσεις μεταξύ Γκρίσμπι και Κρου Αλεξάντρα… Όσο για τους σχολιαστές του ΑΝΤ1, δυστυχώς κάνουν το παρατεταμένο λάθος να αναφέρουν ως σκέτο ΑΜΕΡΙΚΗ τις ΗΠΑ. Προφανώς για να μη μπερδεύουν το USA, με την Κοστα Ρίκα, τον Καναδά, το Εκουαδόρ και τον Αγιο Δομίνικο -βοήθειά μας!!
Ενοχλεί, επίσης, η μανία του βασικού παρουσιαστή στα γήπεδα του Κατάρ, να επιμένει κάποιους προβεβλημένους μαχητές να τους αναφέρει με ολόκληρο το ονοματεπώνυμο. Δηλαδή Λούκας Πακετά, Μπρούνο Φερνάντες, Χάρυ Κέϊν, Βινίσιους Ζούνιορ κλπ. Προφανώς γνωρίζει τους νονούς, που τους έβαλαν λάδι…
Να κλείσω με την δήλωση του σπουδαίου σέντερ φορ Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, αμέσως μετά το γκολ που σημείωσε στο 82ο λεπτό του αγώνα με την Σαουδική Αραβία.
Ο ρεπόρτερ του ζήτησε να δικαιολογήσει τα δάκρυα που κύλησαν από τα μάτια του, και ο αρχηγός της Πολωνίας απίστευτα συγκινημένος ξέσπασε πολύ πολύ ανθρώπινα.
«Κοιτάξτε, είμαστε άνθρωποι και όχι ρομπότ» – και όχι ημίθεοι που τους θέλουν τα ΜΜΕ θα συμπλήρωνα του λόγου μου. Αυτός ο εξαιρετικός χαρακτήρας με το όνομα Λεβαντόφσκι, νομίζω πως έστειλε το πιο ωραίο μήνυμα ως τώρα στο τουρνουά. Αφιερωμένο, κυρίως, στους αλαζόνες των γηπέδων, ή σε όσους εξωθεσμικούς πονηρούς που θεωρούν το ποδόσφαιρο ευκαιρία εύκολου πλουτισμού…
ΥΓ: Και ο νοών νοήτω.
