Του Francesco De Palo από τη Ρώμη
Twitter@FDePalo
«Δεν είναι αλήθεια ότι αν κερδίσει η Δεξιά της Giorgia Meloni, η Ιταλία θα κάνει ένα άλμα στο σκοτάδι» λέει σε δηλώσεις του στη «Ζούγκλα» ο Ρομπέρτο Μένια, πρόεδρος του Τμήματος για τους Ιταλούς στο Εξωτερικό του κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας» και πρώην Υφυπουργός Περιβάλλοντος .
«Η επιτάχυνση της κυβερνητικής κρίσης, που πυροδοτήθηκε από τις ιδιοτροπίες του Τζουζέπε Κόντε (και από την επιθυμία του να κερδίσει μια βουλευτική έδρα), φέρνει μια εξαιρετική ευκαιρία, από αυτές που συμβαίνουν μια φορά στη ζωή. Πρέπει να υπάρξει συναίνεση για ένα κυβερνητικό σχήμα ειδικά αυτή την περίοδο που η χώρα δοκιμάζεται», προσθέτει.
«Η αντίδραση των συντηρητικών των “Αδελφών της Ιταλίας” στον πόλεμο στην Ουκρανία ήταν άμεση και ακριβής: υποστήριξη στο Κίεβο και δέσμευση της Ιταλίας στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής και της δυτικής συμμαχίας. Kαταδίκη της παρέμβασης της Μόσχας και του Πεκίνου (για την οποία δεν πρέπει να ξεχαστούν οι συνομιλίες του Massimo D’Alema, μεγάλου εμπνευστή του Giuseppe Conte). Eνίσχυση του ιταλικού ρόλου στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Συνέλευση, οι διαρθρωτικές ελλείψεις της οποίας πρέπει, αργά ή γρήγορα, να αποκατασταθούν μέσω μιας διαδικασίας μεταρρυθμίσεων», επισημαίνει.
«Το να πεις, όπως κάνουν ορισμένοι κύκλοι, ότι οι Ιταλοί συντηρητικοί θα θέσουν σε κίνδυνο τη διεθνή στάση της Ιταλίας ισοδυναμεί με ενασχόληση με την τρομοκρατία των μέσων ενημέρωσης, η οποία πρέπει να καταπολεμηθεί με θέσεις, προτάσεις και παρατηρήσεις. Το να διερωτάσαι γιατί προέκυψε η κρίση των εμπορευμάτων, του φυσικού αερίου και του λιθίου πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, είναι υπεύθυνη πολιτική, καθώς το μεγάλο θέμα του πληθωρισμού προηγείται της ρωσικής εισβολής και ακολουθεί την πανδημική κρίση», τονίζει.
«Το να εργάζεσαι για μια υπεύθυνη και πατριωτική Ιταλία δεν σημαίνει απλοϊκή χρήση των συνηθισμένων συνθημάτων Πατρίς- Θρησκεία – Οικογένεια, όπως επαναλαμβάνει η Αριστερά… μάλλον, όπως κάνουν οι συντηρητικοί εδώ και χρόνια, γράφουν προτάσεις για την επίλυση των πιο κρίσιμων φακέλων. Μερικά παραδείγματα προηγούμενης διαχείρισης είναι χρήσιμα. Κανείς δεν σκοπεύει να δαιμονοποιήσει τις μεγάλες ομάδες που ανοίγουν σε ιταλικά εδάφη: αλλά αν κάποιες πρωτοβουλίες που συνδέονται με μεγάλους παίκτες είχαν ως αποτέλεσμα να εξαφανιστούν ορισμένα επαγγέλματα βιοτεχνίας, όπως οι ξυλουργοί, σημαίνει ότι η στρατηγική είναι λάθος . Το να το σημειώσετε αυτό σημαίνει να εξοπλιστείτε για να αποφύγετε την επανάληψη λαθών και να προσπαθήσετε να ανακτήσετε μια σειρά από συναλλαγές που σταδιακά εξαφανίζονται», συνεχίζει.
«Είναι βέβαιο ότι η παγκοσμιοποίηση δεν μπορεί να μπει στη γωνία γιατί αντικειμενικά υπάρχει, αλλά πρέπει να διαχειρίζεται με ευφυΐα και όχι να υποφέρει. Για παράδειγμα, η αναγκαστική μετεγκατάσταση έχει στερήσει από την Ιταλία μια σειρά προϊόντων. Σκεφτείτε τα εργοστάσια γυαλιού, που μεταφέρθηκαν στην Ανατολική Ευρώπη λόγω του συνδρόμου Nimby και τώρα, με τον πόλεμο σε εξέλιξη, μια χώρα σαν τη δική μας που χρησιμοποιεί γυαλί για να εμφιαλώνει κρασί, λάδι και φαρμακευτικά προϊόντα βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Ή σκεφτείτε την παραποίηση τροφίμων: έχει δοθεί πάρα πολύ νήμα στην Κίνα στο όνομα μιας σινο-ευρωπαϊκής συνεργασίας που είναι εντελώς προκατειλημμένη υπέρ του Πεκίνου», προσθέτει ακόμα και καταλήγει:
«Τέλος, οι πύλες της Μεσογείου άνοιξαν αφελώς διάπλατα στον Δρόμο του Μεταξιού, με τις παράπλευρες ζημιές που πληρώνει και θα πληρώσει η Ιταλία. Τα ναυπηγεία Ferretti στον Τάραντα, ένα ιταλικό αριστείο, βρίσκονται στα χέρια μιας κινεζικής εταιρείας που χρησιμοποιεί ιταλική τεχνολογία για τις ίνες άνθρακα των σκαφών προς όφελος και της δικής της στρατιωτικής παραγωγής. Ένα ενδεχόμενο που οι κυβερνήσεις Conte έχουν επικυρώσει με επάρκεια και ακραία ανικανότητα, αντί να αντιταχθούν».
